Wie heeft een Ibanez en welke?

[Archibald]

Correct me if I'm wrong, maar hier lijken toch een paar dingen niet te kloppen (Ibanez Roadster, rs924):

https://www.2dehands.be/muziek/muziekins ... 77308.html" onclick="window.open(this.href);return false;

als eerste de finish, ik denk niet dat de RS924 beschikbaar was in Naturel?
Misschien een one-off, of geen probleem als het netjes is gedaan. Maar toch, door het ontbreken van de sunburst, lijkt de body niet helemaal te kloppen.
Ook moeilijk om te zien op de foto maar de elementen lijken niet origineel, deze zouden crèmekleurig moeten zijn, met verstelbare polepieces.
En als laatste, de tuners, wel japans, je ziet ze vaak op Matsu's, maar alle roadsters die ik tot nu toe gezien heb, hebben hartvormige tuners. Ow ja, en er mankeren wat knopjes

[Joey]

En op de neckplate is nog vaag het logo van Quadra-Lock te zien, en ik weet niet of dat ook op deze modellen zat.
Wel op de latere modellen met de 4-in-lijn headstock.

[Archibald]

Inderdaad! Het was me nog niet opgevallen omdat ik op een andere Roadster dat idd ook had, maar op mijn RS924 zit een "gewone" neckplate. Dat kan wel kloppen, want voorgenoemende Roadster was er ook één uit '79.
Nu ik er op let, RS924's hebben normaal gezien 3 schroeven in het trussrod afdekplaatje, deze heeft er 2, dit kan ook een indicatie zijn dat dit een "vroeg" model is. Bij de musicians is dat namelijk ook zo, de MC900 had 2 schroeven, de latere modellen 3 schroeven.

Vreemd ding!

[AntonZ]

Ik heb een fretless Ibanez Musician in naturel. Ziet er ongeveer dezelfde tint uit en heb ik ook nooit ergens anders gezien. En ook daarvan heb ik geen idee of ie oorspronkelijk zo gemaakt is, of kaal geschuurd.

[Archibald]

pics or it didn't happen

[HNZ]

Van de Roadster series is alleen de RS900 (met 4 tuners op een rij) ooit in naturel gemaakt. De serie met de 2-2 tuners is (volgens de catalogi) nooit af fabriek in naturel uitgevoerd. Dat model verscheen het eerst in 1979 en had een trussrod cover met 3 schroeven. Pas in 1981 had de RS924 een trussrod cover met 2 schroeven, terwijl de fretless modellen een trussrod cover met 3 schroeven behielden . Gek genoeg staan in de catalogus van 1982 de Roadsters weer met een trussrod cover met 3 schroeven afgebeeld. In de speciale bas catalogus van 1983 komt het Roadster model in deze vorm al niet meer voor.
De neckplate is zeker niet origineel; die waren bij deze bassen altijd chroom met ingeklopt logo of alleen serienummer. Inderdaad zijn deze Roadster modellen altijd uitgerust geweest met witte element kapjes, dus is ook daaraan gerommeld bij de te koop staande bas. De tuners zijn ook niet origineel. Hals en brug lijken mij dus wel origineel, evenals de body, zij het dat die ooit eens naturel is geschuurd.

[Archibald]

Vooral de neckplate vind ik vreemd!
Die zat op mijn RS920 (knutselproject, is nu bij Jasper), maar geen idee hoe het daaronder eruit zag, dus geen idee of die 1-op-1 kunnen omgewisseld worden?

[HNZ]

Vooral de neckplate vind ik vreemd!
Die zat op mijn RS920 (knutselproject, is nu bij Jasper), maar geen idee hoe het daaronder eruit zag, dus geen idee of die 1-op-1 kunnen omgewisseld worden?

Als de schroefgaten maar passen wel.

[Archibald]

if memory smurfs zitten er daar maar twee schroefgaten in!
Ach ja, anyhow, idd aan geprutst, en te duur, ik zou er mss 200 voor geven

[AntonZ]

Ik heb een fretless Ibanez Musician in naturel.

pics or it didn't happen

Standaard gefrette Musician en blonde fretless Musician.

[grotesmurf]

Standaard gefrette Musician en blonde fretless Musician.

Dat is een mooi 20e eeuws setje die je daar hebt. Goed spul !!

[AntonZ]

Zekers wel. De fretless is in het verleden zeer intensief gebruikt, stemmechanieken niet origineel en vrij slordig geplaatst. Hij werd eigenlijk pas bespeelbaar nadat een goede gitaarbouwer de toets opnieuw gevlakt heeft. Dat is uitstekend gedaan en daarna heeft hij zijn reputatie als beestachtig goede fretless helemaal waargemaakt. Lekker houtige warme klank, fijne feel. Een bas met echte mojo, geen nep relic onzin. De gefrette Musician bleek in een ver verleden eigendom te zijn geweest van forumlid Case. Zijn avatar is een fotootje van een heel klein plaatje ("ik speel de bas") van de koffer waarin ik hem kocht. Toen ik hem dat plaatje stuurde wist hij zeker dat het zijn oude bas was.

[Archibald]

Mooi setje Anton!

[LeftyJ]

Ik was aangenaam verrast toen ik twee weken geleden op Bospop Dave Swift van Jools Holland’s Rhythm & Blues Orchestra met een MC924 op het podium zag staan. Werkelijk in nieuwstaat trouwens, alles glom!

[Gerth]

Ik heb een paar weken geleden een SR600 gekocht en ik ben echt helemaal verkocht

Enorm strakke sound, dunne hals en makkelijk laag af te stellen.

Het enige minpuntje wat ik zou kunnen bedenken is dat de bartolini's al snel teveel laag geven.

En dat voor 200 euro

Beste Matt, ook toevallig: heb "jouw" Westone verkocht voor 200 en voor dezelfde prijs een Cort B4 teruggekocht die van de persoon waarmee ik hem al eens geruild had... Zoals je misschien wel weet is dit beestje in dezelfde fabriek als de Ibbie SR's gebouwd en dus ook uitgerust met die "Bartolini licenced" MK1 elementen en preamp. Ik had vroeger ook al twee keer een SR500 en ben nu méér dan blij om terug een bas uit die stal te bezitten. Het voornaamste verschil is het hout en de hals (Cort is wat breder) en het feit dat de switch bij de Cort de EQ aan of uit zet (dus géén actief/passief-stand, het batterijtje blijft nodig!) waar de SR de mid-frequentie laat kiezen.

Al bij al ben ik ook héél tevreden met deze MK1-setup, alhoewel deze dikwijls bekeken wordt als "budget" en zelfs "fake"-Bartolini... Als je er de fora op nakijkt zijn de elementen wel goed (volgens sommigen ook héél goed passief te gebruiken en door enkelen zelfs teruggeplaatst na "echte" Barts geprobeerd te hebben... (!)) maar is de preamp iets minder. Ik heb daar in elk geval geen last van en vind alles heel bruikbaar en relatief veelzijdig. MK1's zijn trouwens geen "volledige" humbuckers maar zijn gebouwd volgens Precision-model, dus één element per twee snaren maar dan wel wsslijk parallel en niet in serie geschakeld. Bij deze gitaar is het héél belangrijk om de pups goed af te stellen qua hoogte, zeker wat betreft de balans tss de snaren (door de "inwendige P-elementen) en maakt het ook héél veel uit waar je de snaren aanslaat. Ik heb tussen de elementen een duimsteun geplaatst om de keuze te hebben en daar ligt volgens mij ook de sweet-spot... Het brugelement heeft genoeg "stem" (of knor) voor vintage-funk (Bernard Edwards-sound), het halselement richt zich meer naar wat men op een P zou spelen en de tussenstand geeft natuurlijk die heerlijk moderne studio/slap-klank waar Bartolini voor gekend is...

Nog veel plezier ermee!