geproficiatiliciteerd, Geert
Dolfijntjes hebben personality. Het gewicht is een vaak voorkomend probleem. Volgens onze houtexperten is Afzelia een van de aller zwaarste houtsoorten. En dan hebben ze bij Warwick nog de beslissing genomen op dit SN model een aantal 'tone chambers' uit de body te frezen. Kun je nagaan wat een massieve Dolphin wel mag wegen
Als je die weer zat bent dan mag ik het graag horen Geert...
"Only cowboys stay in tune anyways."
"Je moet dus eigenlijk al gaan oppassen dat je niet té goed wordt op je instrument want blijkbaar is dan de enige uitdaging nog om weer zo te gaan klinken alsof je niet kunt spelen... " -Stinky
De inlays waren idd een luxe geweest... die mis ik ook wel.
Heb er net een nieuw setje snaren opgezet (40-100) en die vragen gewoon om veel gepiel, het spijt me.
Sorry voor de overdaad maar af en toe kan ik mezelf niet inhouden en vergeet ik mijn omgeving en zelfs de recorder. Ik kan er ook niet in editten dus het duurt allemaal te lang.
Veel te veel geslap en getap ook maar dit soort bas geeft je zin dat veel te doen en alles reageert zo alert.
Bééstig instrument dat misschien wel zwaar weegt maar me ook inspireert.. het is een zware concurrent voor de Ibanez Musician die ook wat in dat vaarwater zit..
"Your inability to invalidate my hypothesis is not at all the same thing as proving it true." persoonlijk topic...
een goede groove kan je niet kopen...
Hmm.. het is een spetterende klank maar de ervaring heeft me al geleerd dat sommige van dit soort klanken live niet werken en in een groep zelfs verzuipen.
Ik had hetzelfde met mijn Fodera.. ongelooflijk spetterding maar haalde het niet van een Squier met dikke snaren wanneer ik live ging spelen bij bepaalde groepen.
Het gaat toch telkens om prioriteiten en keuzes maken.. dat heb ik nu beter door.
Er was een tijd dat ik dergelijke instrumenten in een situatie wou proppen waartoe ze niet geschikt waren maar dat besef ik nu al wat meer. Ik koop ze voor hun specifieke eigenschappen en zet ze niet meer in een setting waarin ze niet meer "passen".
Elke keer als ik je zie spelen vraag ik me af of ik ooit maar halverwege dat niveau kom - altijd weer genieten! Oh, en de eerste minuut moet ik even controleren of het filmpje niet op dubbel tempo wordt gedraaid...
De bas zelf vind ik wel wat zangerig klinken, kan me voorstellen dat dat solo beter is dan in een bandmix. Hij klinkt zo zeker niet verkeerd, in ieder geval.
Fender MIJ E series Precision | Rickenbacker 2060 JetGlo
Bedankt voor de feedback (de is altijd erg relevant wanneer je iets van jezelf bekijkt maar je leert met je manierismen leven (één noot van Palladino en ik lig plat))
De algemene balans is goed tussen de beide elementen en wat me vooral opviel : ik zocht naar een strap en vond er nog één met straplocks die nog ooit bij de Lefay hoorde. Die klikte ik op de Warwick en die viel onmiddellijk goed op zijn plaats en het ding past ook perfect onder mijn handen wanneer ik rechtsta.. De dingen lukken daardoor wat makkelijker dan bij andere bassen en dat is echt een troef..
Het was niet iets dat ik nastreefde maar ik merkte het daarnet wel op.. De hals is nog steeds een boomstam maar ik heb vrij grote handen dus dat is geen probleem.
Ik heb het ding daarnet naast mijn televisie gezet om af en toe eens naar te kijken en dat is een goed teken
wombatboter schreef:Hmm.. het is een spetterende klank maar de ervaring heeft me al geleerd dat sommige van dit soort klanken live niet werken en in een groep zelfs verzuipen.....
Klinkt super Geert, ben onder de indruk van de sound van de Dolphin. Om even op bovenstaande te reageren, ik had gisteren de oude streamer stage II mee naar het oefenen met de band en deze rakker knalde door de mix heen. Ik neem hem zaterdag mee naar het optreden en zal kijken of hij dan ook stand houdt. Ik was iig blij verrast!
Imma BadMuthaPlucka!
Fender Jazz Marcus Miller
Fender Jazz 1975 Sunburst
Warwick Streamer Stage II
Jaydee 1984 Supernatural series II
SWR 750X
SWR Goliath III
Succes alleszins en bedankt... ik moet toegeven dat het al een tijd weer aan het kriebelen was voor een Warwick.
Ik heb vroeger nog een fretless gehad en die vond ik erg goed.
Nu kwam deze Dolphin voorbij en ik ging ervoor plat zonder er ooit op gespeeld te hebben..Ik was zelfs niet echt vertrouwd met deze bassen (ik meen me te herinneren dat Adam Clayton van U2 iets dergelijks had, custom (??)) maar de looks deden "iets" met me en toen die kerel ook nog instemde met een ruil deed ik dat met plezier.
Sowieso vind ik dat soort brugelement bij bassen een troef, ik zou geen single coil meer willen hebben om op te leunen als ik de keuze kreeg. Deze had er eentje en zag er zo lekker gestroomlijnd uit dus blij dat ik mijn intuitie gevolgd heb.
Ik heb zondag een soort unplugged optreden en dan kan ik 'm zeker gebruiken zonder eventueel "ondergesneeuwd" te worden.
Ik herinner me alleen dat ik bvb vroeger toestanden meemaakte dat ik country ging spelen met een Status of een Fodera en dat gaf me niet zo veel voldoening zelfs al draaide ik aardig aan de knopjes...
Ben blij dat ik weer een Warwick in huis heb...beetje te veel bassen in huis die "bruin" klinken (de Ibanez Musician, mijn Sandberg en nu deze) maar ben er toch telkens aan verknocht.
Dat donkere geluid bevalt mij ook het beste aan een Warwick.
T.z.t zal er ooit nog wel eentje de revue passeren...
Clayton speelt op deze:
Bonus op 01:00 : "Zo klink ik van achter"
"Only cowboys stay in tune anyways."
"Je moet dus eigenlijk al gaan oppassen dat je niet té goed wordt op je instrument want blijkbaar is dan de enige uitdaging nog om weer zo te gaan klinken alsof je niet kunt spelen... " -Stinky
