Beetje geïnspireerd door deze post van Peter over de unieke superdikke P hals..
Ik heb hier nu toch een paar keer gelezen dat de breedte/dikte van een hals veel uitmaakt voor het geluid, en nu wil ik daar wel eens wat meer over weten!
De houtsoorten even buiten beschouwing gelaten, wat zijn de voor/nadelen van een Precision dan wel Jazz hals t.o.v. het geluid?
Volgens mij maakt de halsdikte en/of breedte niet zo gek veel uit voor de sound. Het gaat alleen maar ten koste van het speelgemak zo'n dikke hals. Ik heb die dikke 70's Fender jazz bashalzen ook nooit fijn gevonden.
Precision halzen niet ook niet perce dikker dan jazz bas halzen meestal wel wat breder.
Het doet in zoverre qua sound wat, dat een P-met-Jazzhals nóóit als een echte P klinkt. Zonder P hals heb je die échte volle ronk van een P gewoon niet. En dat is gewoon gebaseerd op ruime eigen ervaring met halzenwissels op P's.
De beste klinkende P die ik in huis heb gehad, was een '50-s Classic P met een bonk van een hals: 44,5 mm bij de topkam. Klonk véél dieper/voller dan een MIJ P of zelfbouw met P hals.
Jack schreef:Ik ga altijd maar weer uit van de stellig: Des te meer hout, des te meer toon..
Dat zou dan dus ook betekenen dat een fullscale meer toon zou moeten geven dan een medium- of shortscale?
Tenminste, een fullscale bevat feitelijk meer hout, toch?
zoals gezegd geloof ik er niks van dat dikke halzen beter zouden klinken of meer toon geven.
Bovendien snap ik niet waarom mensen op knuppelen van halzen willen spelen.
basloze fret schreef:zoals gezegd geloof ik er niks van dat dikke halzen beter zouden klinken of meer toon geven.
Bovendien snap ik niet waarom mensen op knuppelen van halzen willen spelen.
Ik zou zeggen: pak een P en zet er een Jazzhals op, dan weet je wat ik bedoel.
En over de hals waar 't mee begon, de 44,5 mm brede P hals: die is vooral breed en niet héél bol. Het profiel is dus schappelijk en daarvoor hoef je geen kolenschoppen van handen te hebben. Mijn nr.1 favoriete halsprofiel is namelijk nog steeds een Allparts Jazzhals.
Ik kan Peters bevindingen onderstrepen. Mijn huidige Fender Jazz Special heeft gewone P-pups maar een jazz-hals. Het echte dikke P-geluid kan ik er niet uithalen. Inmiddels ben ik gewend aan de smallere hals. Toch vond ik zo'n dikke hals van een echte P wel erg lekker spelen. Veel ruimte voor je vingers. Op veel vijfsnaren vind ik het bijvoorbeeld ook lastiger spelen omdat de stringspacing kleiner is. Kwestie van anatomie en voorkeur allemaal. Dát de dikte van de neck invloed heeft op het geluid staat voor mij vast.
Didi schreef:Ik kan Peters bevindingen onderstrepen. Mijn huidige Fender Jazz Special heeft gewone P-pups maar een jazz-hals. Het echte dikke P-geluid kan ik er niet uithalen. .
Maar dat is ook een totaal andere bas dan een P, dus dat is sowieso geen vergelijk.
De halzen van bijvoorbeeld de (nieuwe) Lakland P's en jazz bassen verschillen maar een heel klein beetje, alleen de nut width is iets breder bij de P, maar dat is vewaarloosbaar. Toch ronkt die P meer dan menig Fender P.
Ik geloof dat alles wat aan een bas zit je toon beinvloed, zo kende ik iemand die de slagplaten er altijd afhaalde, naar zijn mening klonk de bas dan anders. (ik heb de mijne van mijn stingray omdat ik het element dan beter kan gebruiken als thumbrest)
Resonantie is alles, als een dikkere hals meer massa heeft zal hij anders trillen, langer, korter, dito met de brug, topkam en frets.
De houtsoort van de body, de afwerking van de body, toets, en ik durf ook nog wel te zeggen de vorm van de body.
Het zou wel interessant zijn als dit grafisch getest kon worden, iedere keer iets aan een bas veranderen, een constante aanslag, en dan opnemen en kijken wat er precies veranderd is.
Vrijwilligers????
