Basgitaarfilmpjes op Google Video, YouTube

[basloze fret]

Voor de Fleafhebbers:

Bedankt! blijft voor mij het beste Peppers album, zowel qua baswerk als qua songs. Er valt maar weer eens op hoe hard hij eigenlijk aanslaat. Zoveel kletter en tik bij de aanslag krijg ik niet voor elkaar of ik moet mijn bas echt heel laag gaan afstellen. Als je het zo los hoort klinkt het vaak niet mooi qua toon, maar in het geheel past het perfect.

[DFA 79]

Blood sex... was schitterend, doch vond ik opvolger one hot minute hun spannenste werk, veel donkerder, zwaarder. Alhoewel ze bijna nooit meer nrs van die plaat spelen, zal misschien te maken hebben dat Dave Navarro de gitarist was en niet John. Daarna volgde de topplaat californication maar Blood sex en one hot minute zijn voor mij toch de peppers platen. Altijd jammer gevonden dat Navarro nooit een 2de plaat met ze heeft mogen maken.

[SpcMnk]

dus ik ben niet de enige die er zo ever denkt? Helemaal met je eens!

Cali was het laatste album dat ze maakten wat ik graag luister. One hot is voor mij hun beste werk..

[Bolobass]

Freaky Stylie, Mother's, Blood sugar. Daarna voor mij niets meer van waarde gemaakt.

[SpcMnk]

Deze mag er toch ook wel zijn

[SpcMnk]

Back on topic.

Toen:


Nu:



Vorig jaar:


5 jaar geleden:

[bastaart]

Weer eens wat anders dan Mark King. Het grooved wel lekker en dat flosje is geweldig!

[Rieno]

Doet me gelijk hieraan denken:

De docu waar dit uit komt (Rise Up) is ook de enorm de moeite waard trouwens..de muziekscene in het huidige Jamaica.

Het is zo simpel, maar het grooved en het blijft interessant. Het ligt dan vooral aan de muzikant en het instrument staat volledig in dienst van de begeleiding, dus dan valt talent wel op. Die kerel met z'n stripperkwastje hierboven heeft het blijkbaar ook met bakken meegekregen.

[bastaart]

Ook leuk! dat soort dingen inspireren me meer dan het geijkte slapwerk. Ik ga eens wat van gwana dingen uitzoeken, lijkt me nog niet makkelijk.

[AmericanIdiot]

Dan maar een subtiel stukje slapwerk.... goeiedag wat een wilde stijl maar het funkt als een malle:

https://www.youtube.com/watch?v=cufB-l6HgMQ

(embedden niet toegestaan)

[bastaart]

Ongelofelijk die Louis, hoe hij met zo'n wilde aanslag nog de juiste snaren weet te raken. Blijft een held!

Hier een bassist (Colin Hodgkinson) waar je nooit iemand over hoort terwijl hij toch aardig revolutionair baswerk speelde, al in 1973! zeer aparte manier van spelen.....
Zo, weer genoeg inspiratie opgedaan, back to practise.

[ArjanK]

Hier een bassist (Colin Hodgkinson) waar je nooit iemand over hoort terwijl hij toch aardig revolutionair baswerk speelde, al in 1973! zeer aparte manier van spelen.....
Zo, weer genoeg inspiratie opgedaan, back to practise.

Colin Hogskinson is een van die "unsung heros", hij valt in de categorie "uniek" zoals bijvoorbeeld, Les Claypool, Mick Karn en Carles Benavent.

[bastaart]

Klopt, dat is blijkbaar de categorie waar ik altijd naar op zoek ben
Die andere namen die je noemt krijgen beduidend meer aandacht, terwijl hij daar niet voor onder doet qua uniekheid of inventiviteit.

[ArjanK]

Klopt, dat is blijkbaar de categorie waar ik altijd naar op zoek ben

Yep, maar dat wisten we al van elkaar

Die andere namen die je noemt krijgen beduidend meer aandacht, terwijl hij daar niet voor onderdoet qua uniekheid of inventiviteit.

Klopt! Zelf sta ik op het punt om toch maar eens een plectrum aan te schaffen LOL, ik probeer al een tijdje om de "plectrum sound" met mijn duim en wijsvinger te emuleren maar het mist toch net die "clack" die je hoort bij Colin Hodgkinson, Carles Benavent, Bobby Vega en Cody Wright.

[Pedullist]

Wilde na het horen van de nieuwe Screaming Headless Torsos meer horen van bassist David Ginyard. Even over de drempel heen vanwege het woordje 'gospel' en deze filmpjes ontdekt. Wat een frasering en akkoordenwerk zeg (superkort helaas):



Dat tweedestemmige trillertje bij 0:16.

Erg fijne drummer