De klank van dode rounds...

[Gerth]

En als je natuurlijk een heel thumpy, donkere klank wil met het comfort van een lage snaarspanning zijn er altijde Rotosound Tru-Bass black nylons... maar dan moet je met quasi zekerheid bereid zijn om de topkam bij te vijlen.

Heb die ooit al op 3 bassen gehad en ik denk dat deze de dode rounds zullen vervangen als ze écht "dood" zijn...

[Droombolus]

Diezelfde ervaring heb ik met d'Addario's. Zijn op een gegeven moment wel écht aan vervanging toe, maar kunnen prima een paar maanden mee. Als je echt dat felle tophoog zoekt moet je ze vrij rap vervangen, maar als je content bent een iets minder heldere sound kom je er lang mee uit. .

Hun Nickel-Plated rounds verliezen heel snel hun top hoog, de ene bas trekt dat beter dan de andere. Ik heb het idee dat de Pure Nickel en Stainless Steel setjes wat dat betreft langer meegaan. Ik speel alleen nog maar sjorties en die hebben voor mijn manier van spelen het top hoog nodig om in de lagere posities op de E definitie te houden. Vroegâh, op de langnekken met rounds, speelde ik net zo lang door tot er geen susteen meer in de E zat ..........

[deevit]

Wie van oude d'Addario snaren houdt mag zijn/haar nieuwe set naar mij opsturen, krijg je ze na 3 dagen 'vintage' weer terug.

[McDreads]

Heb nu al drie (!) jaar een setje powerbass van thomastik infeld (roundwound) op m'n orionneke liggen. Sustain blijft prima en de hoeveelheid top hoog neemt niet af. Op zich geen goedkope snaren maar als ze zo lang meegaan..... Vroeger verving ik snaren elke 2à3 maanden omdat ze dood waren (op dezelfde bas).

[RUIS]

Ik weet niet wat voor snaren er op mijn Perencaster zitten, want ik heb hem pas 6 jaar...
Nou is dat ook geen bas die je koopt voor het sprankelfrisse heldere tophoog, maar ook op m'n andere bassen gaan snaren jarenlang mee. De eerste twee maanden dat nieuwe rounds op een bas zitten is zo'n periode waar je effe doorheen moet, daarna gaan ze pas goed klinken.

Het hangt ook heel erg af van je handen. De één zweet veel meer en giftiger dan de ander. De gitarist van m'n ouwe band moest na het spelen altijd zijn snaren goed schoonmaken, want als hij dat niet deed waren ze de volgende ochtend echt over de volle lengte bruin van de roest.

[Bloody D]

Als je zelf tevreden bent met je klank, wat maakt het uit of ze dood zijn of niet?

In elk geval, er zijn genoeg voorbeelden van bassisten die liever geld uitgeven aan bassen dan aan snaren. https://poppunt.be/article/simon-casier/ persoonlijk vind ik Simon zijn klank bij de betere die ik de afgelopen jaren heb gehoord.

[Gerth]

Miljaar.... tof artikel, idd heel herkenbaar
Bedankt!

[Gerth]

Vooral het stukje waar Simon Casier zegt dat hij met een basversterker toch nooit hetzelfde kan horen dan hetgeen het publiek hoort (en er dus geen gebruikt) en dat de klank toch van de bas moet komen vond ik leuk, alsook het terechte belang dat hij hecht aan het aandeel van de snaren voor wat betreft de klank in het algemeen...

[Strabel]

Hallo allen.
Heb een nieuw woord verzonnen voor Simon Casier, "weloverdreven".
Het klinkt mij allemaal een beetje teveel overdacht hip of "cool".
Weet je, nieuwe snaren kan je wel wat doffer laten klinken maar andersom niet en over foam tussen je brug,als je de bastechniek
een beetje onder de "knie"hebt zijn dit soort dingen niet echt nodig.
Bij professionele bands word de basversterker vaak toch ook met een microfoon uitversterkt ,plus d.i. geeft meer mogelijkheden.
Ik ga tot zekere hoogte mee dat een beetje dofheid van snaren niet na te bootsen is door toonregeling,maar snaren die echt op zijn,
weg ermee.
(heb zelf Elixer, gaan lang mee).
Nog even dit;Van oudere opnames is niet altijd in te schatten hoe ze nu zouden klinken door de technische beperkingen van die tijd .
Over het geheel was vroeger alles veel doffer.

[Mach1]

Compleet mee eens! Ik zie mijn versterker+cabinet dan ook bijna als instrument. En er komt mijn eigen micro voor en geen DI. Ook groot fan van Elixir; klinken meteen als ingespeeld (niet te crispy) en doen dat in mijn geval bijna een jaar! Dan neemt vooral de definitie van de E snaar af en raakt de bas uit balans; de dunne snaren klinken dan helderder.
Op de oude Squier van mijn zoontje zitten oude rounds die heel dof klinken; klinkt los niet verkeerd met een oude jaren 70 solid state combo (maar vreselijk over mijn FAD). Totdat je hem in de band gebruikt; hij draagt niet over de hele hals, alleen sommige noten klinken te gek.

[Gerth]

Op een zeker moment lijkt het inderdaad of het niet nieuw "mag" zijn en dat "onbekend, half kapot, afgeragd of goedkoop" bijna een must zijn om interessante muziek te kunnen maken, wat helemaal niet het geval is...

Toch vind ik het "verfrissend" dat je eerder afgaat op wat je hoort of wil horen in plaats van sowieso voor de voor de hand liggende spullen te gaan en dan urenlang op fora doorbrengt om uit te vissen hoe je de sound van een vintage-opname kan benaderen.

Volledig akkoord wat een gemic'te basversterker betreft, maar dan hoor je nog steeds niet de typische sound van je bas maar wel een "samenspel" met de amp die door de P.A. niet noodzakelijk met dezelfde dynamiek weergegeven wordt (of kan worden).

Ik gebruik een héél transparant klinkend allesdoenertje uit de Schertler-groep (SR-Technologies, bi-amped) wat in vergelijking tot typische basversterking dikwijls "lelijk" klinkt maar met mijn huidige "relatief dode" snaren klinkt het hemels...

[Strabel]

Tuurlijk is alle "nieuwe "inbreng welkom (misschien verfrissend) maarja wat is nieuw tegenwoordig?
Veel is natuurlijk allang geprobeerd en eerlijk gezegd is dit item (dode snaren) een soort "terug naar de sound van vroeger".
Ikzelf kom uit de geluids/theater techniek hoek en als je kijkt naar alle ontwikkelingen is er nog al wat veranderd.
Door het hogere "hifi"gehalte van instrumenten en geluidsinstalaties word je soms ook eerder afgestraft als muzikant omdat
alles gedefinieerder klingt.
Dus soms de hang naar wat "doffer"of wat"warmer"te klinken is goed te begrijpen.
Niet alle installaties/muzikanten/geluidsmensen zijn van hetzelfde kaliber ,maar als mensen hun vak/instrument beheersing verstaan, kun
je kwa toon van je instrument al een heel eind komen zonder allerlei truukjes ,die overigens ook verzonnen uitgevonden moeten worden.
Innovatie is goed maar je vak/instrument beheersen blijft voor mij toch iets belangrijker.

[Gerth]

Volledig akkoord! Zoals elke rechtgeaarde bassist weet is de techniek ook héél bepalend voor de sound. Mijn "budget-Dean" heeft één enkele soapbar op de P-plaats en zou hierdoor volgens sommigen definitie missen. Het eerste wat ik echter gedaan heb na aankoop is een Fender-model-duimsteun geplaatst tussen de soapbar en de brug omdat daar mijn "sweet-spot" ligt qua klank, gevoel en attack. Na de afstelling naar mijn "goesting" speelt deze bas eigenlijk even comfortabel als de (veel) duurdere bassen die ik ooit gehad heb.

Effe on-topic wat de "gevorderde" rounds betreft (zoo dood zijn ze ook niet ); het zal ook veel afhangen van wat je er wil mee doen; als ze in de mix van hetgeen je brengt hun "ruimte" krijgen en niet al hun frequenties nodig hebben om er nog door te komen kunnen ze zeker volstaan en bijdragen tot een eerder authentieke vintage-plok. Bij mij zit er een projectje aan te komen met een heel goeie zangeres en ergens max nog één instrument en ik durf nu al stellen dat de typische bassound zal bijdragen tot de "intimiteit", als je begrijpt wat ik bedoel...

Maar objectief gezien besluit ik toch dat àlles relatief is en dat er inderdaad mensen zijn die quasi na elk optreden hun snaren dienen te vervangen om de gewenste sound te krijgen waar sommigen pakweg vijf jaar of meer wachten en het bijna met spijt doen omdat ze niet meer kunnen intoneren of omdat er een snaar stuk is... als het maar goed voelt en speelt voor de juiste mens op het juiste moment !

[Hagen]

Interessante discussie!
De roundwounds van mijn Shortscale ga ik hopelijk charmant laten oud worden op mijn volgende project: de cigarboxshorty. Kijken hoe dat gaat klinken.

Fyi:

Ik heb zelf Elixers op mijn ATK, en net nieuwe Ernie Ballroundwound op mijn J-bas. Helderheid en definitie heb ik daar nodig voor het felle (en heel soms wat melodieuze stukjes) in de rockband met 2 gitaristen.
Voor de jazzband had ik flatwounds op mijn EUB, met optioneel de extra brugdoek
Mijn -to be- '60ties archtop heeft superdeluxe La BellaFlats. Dit voor het comfort en de 'twang' die het met de minihumbucker moet gaan geven. Ook de looks spelen mee.
Op mijn shortscale P/J spleetoog heb ik rounds. Deze Shortscale wordt ergens dit jaar een soort Jaguarachtig rockbasje met -zo als ik het nu zie- nieuwe roundwounds. Ik sta open voor al jullie tips.

[Strabel]

Nog even over flatwounds,misschien een beetje conservatief van mij maar flatwounds vind ik lekker op mijn fretloze Ibanez "musician (924)".
Hiervoor zijn flatwounds volgens mij ook ooit ontworpen ,omdat met fretloos spelen je veel meer glijd over de snaren en dan toch soepeler
speelt dan met roundwounds.(dus niet ontworpen voor de klank).

Wat ik ook opmerk is dat met zeg ongeveer 10 a 15 jaar geleden er heel veel soorten snaren zijn bijgekomen.(innovatie stopt hier niet).
Voor mijn Ibanez ATK en fender jazz en clover xp en Warwick corvette std (2x5sn en 2x4sn) spelen de "Elixers" roundwounds weer het lekkerst.

Zoals ik al eerder heb gezegd (moet) je echt "dode"snaren gewoon wegdoen (tenzij je misschien kei zware dub reggea speelt).
Harmonischen en boventonen zijn totaal verdwenen bij "dode"snaren.
Voor de minder d(r)aa(g)dkrachtigen onder ons nog dit truukje van "Marlowe DK"(misschien al eerder vermeld maar kan geen kwaad)
Ontspan je snaren (2 of 3 turns ) en pluk een aantal keer hard! aan je snaar.(dus per snaar aantal keren)
Dit slaat het vuil een beetje van de snaren en ze zijn weer een poosje bruikbaar. (werkt echt)