Bassen houden of weg doen

[sinneD88]

Ik zit met een dilemma en ben benieuwd naar jullie adviezen.

Ik heb op dit moment 5 goede bassen;
- Fender Jazz (4 snaar, passief)
- Fender Precision (4 snaar, passief)
- Musicman Stingray (4 snaar, 2EQ)
- Rickenbacker 4001 (4 snaar, passief)
- Yamaha TRB (6 snaar, 3EQ)

Ik merk dat ik de laatste tijd, minimaal al een jaar, dat ik eigenlijk hoofdzakelijk mijn P bass gebruik en slechts sporadisch de andere bassen. Mijn idee is altijd geweest om meerdere typen bassen te hebben voor het goed invullen van sounds in verschillende nummers. Ik besef echter ook dat, om een eigen sound te kunnen vormen het soms wel eens beter kan zijn om 1 instrument te kiezen en daar omheen je sound te bouwen.

Ik speel covers (TOP2000 met focus op jaren 60/70/80 rock) en eigen werk waarbij sounds in de richting van Muse op bas goed gewaardeerd worden.

Zouden jullie alle overige bassen de deur uit doen en enkel P bassen in huis halen, of toch de huidige bassen behouden voor de diversiteit in sounds?

[VanderVeen]

Huidige bassen houden, of in ieder geval niet allemaal weg doen.
Je zou je Rick bijvoorbeeld weg kunnen doen samen met je huidige P en een vintage Precision zoeken. Met een budget van 2700 euro kan je een waanzinnige Precision. Meer dan dat hoef je echt niet uit te geven.

[baskruit]

Ik vind het een mooie evenwichtige verzameling.

Je eigen sound zit in je vingers he, niet in je bassen. Een cliché maar wel waar.

Als je ergens niet meer op speelt, dan doe je 'm gewoon weg. Fijn wat geld op de bank dat je niet persé weer gelijk hoeft uit te geven.

[sinneD88]

Uiteraard zit de sound in de vingers, maar laat Miller eens slappen op een PB en dan klinkt dat echt niet meer t zelfde als wanneer ie dat op zn JB doet

[Chino]

Ik zou twee p bassen nemen (een reserve, alhoewel een p bas niet snel kapot gaat...)
En verder kijken welke bas(Sen) je inspireren en welke je hebt voor dat geval dat je die ooit nodig zou hebben. In dat laatste geval zou ik de bas weg doen. (Als dat de Ric is, stuur me dan een berichtje
Je kunt grof gezegd elke stijl muziek met elke bas spelen.

[bobbelmans]

Ik las laatst een bericht van een medeforummer dat hij 1 bas heeft.
Hij heeft er meerdere gehad maar hij speelde toch alleen maar op die éne.

Ik heb nu zelf 2 en een halve bas en ik speel er inderdaad maar op 1. Ik geloof dat ik er ook naar neig om die anderhalve bas ook maar weg te doen.

Derhalve heb jij wel een mooie verzameling waardoor je in iedere setting een (goeie)bas voor het grijpen hebt. En de term 'het eet geen brood' is hier ook al vaker voorbij gekomen.

[MacDaion]

Ik ben met Bobbelmans. Ik speel (tijdens optredens en zo) meestal op een PJ-bas, en meestal in P-configuratie, behalve als ik weet dat alle andere instrumenten ook prominent meedoen, dan schakel ik over op PJ- of J-configuratie, omdat dat beter door de mix komt. De geluidsman weet dat ook en raakt niet meteen in paniek als ik overschakel, hij weet intussen dat daar een reden voor bestaat. Werkt prima. Maar afgezien daarvan: met alleen een P-configuratie en wat tweaken aan versterker en/of mengpaneel werkt ook die 'alleen een P'-modus prima.

Ik speel ook wel eens fretless, op een Yamaha semi-hollow ding met een P-element en een piëzo-elektrisch element. Als de geluidsman dat ding ziet verschijnen, kiest hij op het mengpaneel heel neutrale instellingen en laat hij me m'n gang gaan wat de instellingen op de bas betreft. Werkt prima voor mij, levert altijd lyrische reacties op van de kerel - de gitarist - die letterlijk alles opneemt en erna voor de lol mixt - en van de geluidsman. Houden zo.

Bij repetities - niet zo vaak tijdens optredens - gebruik ik een rare basgitaar met een verschuifbaar element en één knop, om het volume in te stellen. Dat werkt voor mij prima. De alles-opnemende gitarist verbaast zich er iedere keer weer over dat het basgeluid heel bruikbaar is, en de geluidsman - als hij er een keertje bij is tijdens de repetities - vroeg me al een paar keer: "Waarom heb je eigenlijk die andere basgitaren?"
- "Die rare koploze, bodyloze bas zorgt voor meer verbazing dan het waard is. Dan kan ik evengoed die PJ-bas gebruiken, die ziet er gewoner uit, niet alleen voor mij, ook voor het publiek. En op die fretloze bas speel ik omdat fretloos toch echt wel anders - en moeilijker - is met met frets."
- "Oké, begrijp ik. En die PJ klinkt inderdaad goed, ik verbaas me er iedere keer weer over dat daar totaal geen bijgeluiden uit komen, hoor ik in mijn koptelefoon. Maar dat rare gehandicapte ding zonder body, zonder kop doet daar nauwelijks voor onder."
- 'Weet ik. Maar de meest mensen willen een basgitaar zien, niet een stok. So be it."

Waarmee ik maar wil zeggen: ik heb 3 bassen, en eigenlijk is dat meer dan voldoende. En als ik heel, héél eerlijk zou zijn: met alleen een P zou ik wellicht ook een heel eind komen. Nee, dat wil ik meteen nuanceren: een P en alleen een P zou volstaan voor mij, die extra mogelijkheden heb ik alleen maar omdat ik er ooit anders over dacht. En geld uitgeven om één P over te houden vind ik ook maar dom: laat ik maar tevreden zijn met wat ik heb.

[rensbass]

Rente doet momenteel ongeveer 0,6% en daalt nog steeds.......... als je t geld niet nodig hebt.......

[sinneD88]

Geld is in deze geen kwestie, het gaat mij er echt om, wat zou je doen in een vergelijkbare situatie?

Ik schetste ook al het voorbeeld met Miller en de combinatie JB. Dat is toch wel een kenmerkend voorbeeld van bepaald type bas gebruiken en daar aan vast houden voor je sound.

[bobbelmans]

Miller heeft dus ook maar 1 bas.

[berth]

Ik zou die Fenders, die MM en die Yamaha weg doen en zoveel mogelijk Rickenbacker's kopen. Van dub reggae tot Jaco soundjes, het kan er allemaal mee. Niets anders meer nodig.

[basloze fret]

Miller heeft dus ook maar 1 bas.

Dat klopt niet helemaal. Hij heeft sowieso een 4 en 5 snaar en een fretloze. En vast nog een hoop andere bassen die hij thuis gebruikt of in de studio. Verder vind ik dat iedere bas een ander doel moet hebben. Gefret of fretloos, een andere stemming etc. Ieder instrument kan je ook weer inspireren tot andere dingen. Verder vind ik een jazz bas veelzijdiger dan een P. Dus bij 1 bas zou ik eerder die kiezen. Van de andere kant klopt het dat je sneller je eigen sound vindt als je maar 1 of 2 bassen hebt. Je kent die bas dan ook door en door, ook qua beperkingen of zijn nukken.

[Rieno]

Zelf ben ik nogal van het beperken van de collectie en heb dus ook het grootste deel van mijn basspelende leven 1 bas gehad; die heb ik nog steeds en weet daardoor precies waar welke sounds verstopt zitten in dat ding. Toch kriebelde het om eens wat meer te proberen en dus heb ik nu ook een 6-snarige erbij. Het enige dat ik nu in mijn beleving nog mis om alle smaken bij elkaar te hebben is een Precision-achtige met flats en een fretloze bas.

Elke bas heeft zijn eigen karakter (zelfs binnen hetzelfde type) en kan je op een andere manier inspireren. Zolang dat inspirerende er maar in zit, is het hoe dan ook de moeite waard om de bas te houden. Gebruik je 'm niet veel meer en hebben andere bassen de voorkeur, dan kan die bas ook wel weg.

[JoostT]

Ik heb eigenlijk twee bassen die ik veel gebruik, maar heb wel behoefte aan nog een gefrette bas (maar met 24 fretten die helemaal bereikbaar zijn). Maar dat zit er in dat ik inmiddels veel gebruik maak van alternatieve stemmingen: een viersnaar voor drop d en eadg en een vijfsnaar in c# f# b e a en ik in mijn bandje tegelijk bas en gitaar geluid verzorg waardoor alternatieve stemmingen (met gebruik van open snaren) handig zijn. (die 24 fretten wil ik dan in drop C hebben ) Dus als je toch bassen "over" hebt, probeer eens een andere stemming...

[VanderVeen]

Vandaag in de studio geweest met mijn Stingray 5, en hoe goed die ook klinkt, ik was toch weer beter af geweest met mijn P die ik voor 450e heb gekocht.

Ze werken in zó veel muzieksoorten... Must. Have. Voor iedere serieuze bandbassist. Ik blijf het zeggen.