Mensuur, snaardikte en lage stemmingen
Geplaatst: 11 mei 2016, 10:48
Hey mensen! Ik ben nieuw hier en ik wil meteen beginnen met het stellen van een paar vraagjes.
Ik speel basgitaar in een metalband waar in een flink lage stemming gespeeld wordt, namelijk drop G. De gitaristen met hun 7 of 8 snarige gitaren doen gewoon hun ding, maar ik heb wat moeite om ze bij te benen omdat G gewoon belachelijk moeilijk lijkt te zijn om fatsoenlijk weer te geven met een basgitaar. Ik begrijp zelfs dat het op de grens ligt van wat de mens überhaupt kan horen (even afgezien van hoe muzikale tonen in elkaar steken mbt het frequentiespectrum).
Maar ik ben vastbesloten mijn plekje te vinden in dat gitaargeweld omdat het gewoon leuk is om te doen. Daarom heb ik een paar vraagjes die me hopelijk helpen een bevredigende manier te vinden om m'n basgeluid neer te zetten. Op het moment speel ik op een 34"mensuur 4-snarige Sterling Subray met snaardiktes van .135 .105 .85 en .65. Dat werkt verrassend goed, alleen de .135 in G is (voorspelbaar genoeg) modderig en ongedefinieerd als ik weet-niet-wat. Maar het is te doen. Toch is het natuurlijk geen ideale oplossing en ik wil me even oriënteren op de achterliggende theorie van snaarspanning en mensuurlengtes om een passende oplossing te vinden. Ideaal schijnt te zijn een bas met gewaaierde frets met een mensuur van 37" tot 34", maar voor zoiets ben je flink wat geld kwijt en ik zoek liever naar the next best thing.
Dus, mijn vragen (in no particular order):
Hoe groot is het effect van mensuur? Als je 35" bassen vergelijkt met 34" lijkt die ene inch een vrij klein verschil, toch lijken veel mensen er een voorkeur voor te hebben omdat de snaren er strakker op staan.
Wat gebeurt er als je 35" snaren op een 34" bas legt? Er bestaan hele dikke snaren van Warwick en Rotosound die voor een F# stemming bedoelt zijn, die beginnen bij .175. Maar ik heb het idee dat ze voor 35" bedoelt zijn. Stel ik gooi ze toch op mijn 34" bas, zou dat nadelige gevolgen kunnen hebben? Dat de snaren er alsnog losser op liggen bijvoorbeeld?
Ik had al de stap genomen om die .175 snaren aan te schaffen, maar die dikste snaar is zo dik dat hij niet door mijn brug past! Eigenlijk heb je daar van die open bruggen voor nodig waar je het uiteinde van de snaar erachter haakt ipv dat je het er doorheen trekt, maar ik vroeg me af of het mogelijk zou zijn om de brug bij die ene dikke snaar uit te veilen zodat ik 'm er toch doorheen kan trekken? Geen flauw idee of ik het echt zou doen, tegelijkertijd zou ik het niet erg vinden om te voorkomen dat ik een nieuwe brug of bas aan moet schaffen om die ene dikke snaar te kunnen gebruiken.
Wat bepaalt sowieso de stugheid van de snaren? Ik heb mensen er wel eens naar horen verwijzen als ze het hadden over de constructie van de hals (houtsoorten, halspen, met hoeveel schroeven het vastzit aan de body), string-through constructies en de brug. Mijn andere bas, een G&L 2000 Tribute, heeft bijvoorbeeld hele stugge snaren terwijl die van de Subray (nog voordat het zo laag gestemd werd) veel meer 'plooibaar' voelde.
Alvast heel erg bedankt!
Groet!
Ik speel basgitaar in een metalband waar in een flink lage stemming gespeeld wordt, namelijk drop G. De gitaristen met hun 7 of 8 snarige gitaren doen gewoon hun ding, maar ik heb wat moeite om ze bij te benen omdat G gewoon belachelijk moeilijk lijkt te zijn om fatsoenlijk weer te geven met een basgitaar. Ik begrijp zelfs dat het op de grens ligt van wat de mens überhaupt kan horen (even afgezien van hoe muzikale tonen in elkaar steken mbt het frequentiespectrum).
Maar ik ben vastbesloten mijn plekje te vinden in dat gitaargeweld omdat het gewoon leuk is om te doen. Daarom heb ik een paar vraagjes die me hopelijk helpen een bevredigende manier te vinden om m'n basgeluid neer te zetten. Op het moment speel ik op een 34"mensuur 4-snarige Sterling Subray met snaardiktes van .135 .105 .85 en .65. Dat werkt verrassend goed, alleen de .135 in G is (voorspelbaar genoeg) modderig en ongedefinieerd als ik weet-niet-wat. Maar het is te doen. Toch is het natuurlijk geen ideale oplossing en ik wil me even oriënteren op de achterliggende theorie van snaarspanning en mensuurlengtes om een passende oplossing te vinden. Ideaal schijnt te zijn een bas met gewaaierde frets met een mensuur van 37" tot 34", maar voor zoiets ben je flink wat geld kwijt en ik zoek liever naar the next best thing.
Dus, mijn vragen (in no particular order):
Hoe groot is het effect van mensuur? Als je 35" bassen vergelijkt met 34" lijkt die ene inch een vrij klein verschil, toch lijken veel mensen er een voorkeur voor te hebben omdat de snaren er strakker op staan.
Wat gebeurt er als je 35" snaren op een 34" bas legt? Er bestaan hele dikke snaren van Warwick en Rotosound die voor een F# stemming bedoelt zijn, die beginnen bij .175. Maar ik heb het idee dat ze voor 35" bedoelt zijn. Stel ik gooi ze toch op mijn 34" bas, zou dat nadelige gevolgen kunnen hebben? Dat de snaren er alsnog losser op liggen bijvoorbeeld?
Ik had al de stap genomen om die .175 snaren aan te schaffen, maar die dikste snaar is zo dik dat hij niet door mijn brug past! Eigenlijk heb je daar van die open bruggen voor nodig waar je het uiteinde van de snaar erachter haakt ipv dat je het er doorheen trekt, maar ik vroeg me af of het mogelijk zou zijn om de brug bij die ene dikke snaar uit te veilen zodat ik 'm er toch doorheen kan trekken? Geen flauw idee of ik het echt zou doen, tegelijkertijd zou ik het niet erg vinden om te voorkomen dat ik een nieuwe brug of bas aan moet schaffen om die ene dikke snaar te kunnen gebruiken.
Wat bepaalt sowieso de stugheid van de snaren? Ik heb mensen er wel eens naar horen verwijzen als ze het hadden over de constructie van de hals (houtsoorten, halspen, met hoeveel schroeven het vastzit aan de body), string-through constructies en de brug. Mijn andere bas, een G&L 2000 Tribute, heeft bijvoorbeeld hele stugge snaren terwijl die van de Subray (nog voordat het zo laag gestemd werd) veel meer 'plooibaar' voelde.
Alvast heel erg bedankt!
Groet!