Taperwound of normale B-snaar?

[Galaxy]

Wat vinden jullie het beste/strakste klinken?

[Owjeej]

Ik heb op m'n 5 snaren beide gehad/geprobeerd...

Taperwound was bij mij enkel en alleen een manier om de actie beter te krijgen, verschil in klank (wat ik versta onder best/strakst) kon ik niet onderscheiden. Het kleine beetje verschil wat er was kwam naar mijn idee niet door constructie van de snaar maar meer door het feit dat het gewoon andere snaren waren.

[Galaxy]

En met wat voor merk en dikte ben je geëindigd?

[Owjeej]

Ik ben uiteindelijk met Elixir nickel plated steel 045-130 geëindigd...
Die waren niet taperd, hoewel ze ook taperd bestaan. Ik vond ze qua geluid, levensduur en feel het beste. Heb nu op al mijn bassen Elixirs.
De iets hogere actie heb ik voor lief genomen, ik ramde ook echt keihard op die bas en had er niet zoveel last van.
Al met al eindige mijn taperd-avontuur snel. Vond het weinig toegevoegde waarde hebben.

[jaapdesticker]

jaren geleden had je Trace Elliot snaren, de taperwound B die daar bij zat klonk glorieus. Jammergenoeg niet meer te krijgen. In het algemeen hebben taperwound snaren een betere definitie, vind ik. Maar de pickup-posities en -hoogte bepalen net zo sterk de toon. Daarom klinkt de B van een bas waarbij de pickups wat dichter bij de brug staan dan bij een standaard J- of P-bas zo goed, denk aan Ken Smith of Musicman bassen. Ik heb op mijn Yamaha BB1025X de P-pickup omgedraaid (zoals bij de oude BB's), daarvan klinkt de B nu een stuk beter. Tegelijk zijn de dunne snaren juist wat warmer gaan klinken, dus het mes snijdt aan 2 kanten. Ik heb er - vanwege de hoge prijs van de fijne Elixirs - Warwick Red label Nickel (040-130) van een tientje opzitten, geen taperwound, maar best ok!