basgitaarforum.nl

badastronaut schreef: ↑28 dec 2017, 12:25 Misschien is het onzin hoor, maar ik heb zelf altijd het idee dat hoe meer knopjes je op je bas hebt des te moeilijker het wordt om altijd een lekker geluid te hebben, zeker in verschillende live situaties. Een standaard passieve fender jazz, precision of Stingray (of iets soortgelijks) klinkt eigenlijk altijd wel. Ik ben misschien een beetje simpel wat dat betreft

Volgens mij heeft de Anthony Jackson bas alleen maar een volume knop toch? Das dan wel weer erg summier maar dan weet je wel wat je hebt qua geluid...

Die ervaring heb ik ook. Te veel gekloot met de pre-amp werkt niet live (voor mij). Het is veel makkelijker om naar een andere bas te grijpen als je een andere sound wilt. Nuance verschillen doen er meestal niet zo toe. Daarvan ben ik toch de enige die het hoort en heb geleerd me daarvoor af te sluiten en me te concentreren op andere zaken. (Dit hoeft natuurlijk niet voor iedereen zo te gelden) En aangezien ik toch al vaak met een back-up werk kies ik het zo dat die back-up nog nuttig is ook. (passieve en actieve Jazz of een P)
Al mijn bassen gaan door een Avalon met presetje 4 en heb altijd een goede sound. Maakt niet uit of ik een stack (amp staat bij mij altijd in neurtraal en werk alleen met gain) er achter heb staan of IE. Klinkt mijn bas niet, dan gaat ie de deur uit En daar hoef ik niet op het podium achter te komen maar merk ik al thuis.

On-topic
Ik ervaar altijd veel weerstand voor de aankoop van bepaalde instrumenten. Dit komt doordat ik me altijd om de tuingeleid voel door die endorsement activiteiten. Loyaliteit is een financiele overeenkomst. Ik zie bijzonder kostbare houtsoorten als top en back laag die nauwelijks bijdragen aan de sound maar wel significant bijdragen in het bedrag dat je ervoor neer moet leggen en aan de uitstraling natuurlijk. Dit geeft een stuk proud ownership, want het is natuurlijk top spul en het ziet er rete goed uit en met grootste zorg gefabriceerd. Dat je daar duizenden euro's voor neerteld is goed te begrijpen vind ik en zijn die instrumenten ook wel waard. Als je een heel arsenaal van dit soort beauties in je rek hebt staan dan is dat gewoon mooi en genieten. En ik vind het leuk om iemand te zien met een F bass om zijn nek of een Fodera waar die gewoon lekker op los kan gaan en trots is dat ie er zo een heeft.

Eens, live moet je ook niet teveel kloten aan je instellingen, anders wordt ook je monitoring bluh. Maar o zo lekker thuis of kleine gigs. Bij Fodera, heb je bv de lage eq direct bij de hand, en je tone samen met de vol pot. Toch echt wel over nagedacht. tenminste ik vind het helemaal cool. De tone is eigenlijk een 'overal' tone booster of blender, je kan (tenminste wat ik nu heb bepoteld) je bas met mid in of uit de mix trimmen, en die setting laten staan, en dan met tone overall sound nog wat bijschaven. Echt heel cool. Ook zit er een kill switch op, een bass boost, maar ook een of andere switch die direct een alembic achtige sound geeft. Echt bizar. Dat mahoniesound achtige... zal wel single of enkel spoel zijn oid. Maar goed, dat kunnen andere bassen ook zeer goed. Sterkste van een Fodera vind ik toch wel de bespeelbaarheid. Dat is nogmaals echt ongekend een eigen stijl..

Ben ik een hele gekke dat ik bespeelbaarheid een basisvereiste vind?

wombatboter schreef: ↑28 dec 2017, 12:07 Het is niets nieuws maar hoe vaak ik thuis al gedacht heb : "ik vind deze klank echt fantastisch, dit is hét !" en ik zet hetzelfde neer in andere omstandigheden en ik ben nergens

Die Ken Smith doet het overal goed of niet? Zag net een klein stukje van een kind op een KS op NAMM, en die klank kwam toch paalhard door.

bespeelbaarheid? Ja maar er zit zo enorm veel verschil in.. Fodera is perfect in dat opzicht.

Pedullist schreef: ↑03 mar 2018, 10:26

wombatboter schreef: ↑28 dec 2017, 12:07 Het is niets nieuws maar hoe vaak ik thuis al gedacht heb : "ik vind deze klank echt fantastisch, dit is hét !" en ik zet hetzelfde neer in andere omstandigheden en ik ben nergens

Die Ken Smith doet het overal goed of niet? Zag net een klein stukje van een kind op een KS op NAMM, en die klank kwam toch paalhard door.

Klopt, met die bas werkt het dus wél.

Ongebruikelijke pick-up plaatsing voor 'n Fodera . En 'n forse plak fretboard.

Was er geen forum lid met ook zo 1? Stond ook even op MP als ik me niet vergis (geen idee of het dezelfde is of toevallig een exact exemplaar, maar heb ze nog niet eerder in deze configuratie gezien)

Klopt! Ben z'n naam nu hier op het forum even vergeten maar Bas had er inderdaad eentje.

Die, met die burst en wat licht e mojo is echt een prachtige vintage Fodera. Volgens mij is dat echt een beest van een bas.

I have a Fodera NYC Empire 4 string, built around 1996-1997 , ash body, rosewood fretboard.
It is a very reliable instrument, but also very heavy weight: 5,5 kg

I am looking for another one like that, but if possible, around max. 4,5 kg

If anybody has an old series NYC 4 string for sale, I am interested !

Wat een ontoepasselijke achtergrondmuziek :')

Mooie hout! die ramp vind ik qua looks wel afsteken.
Wel een behoorlijke string spacing, 19mm denk ik. Ik snap nooit zo goed waarom die string spacing zo groot moet zijn. 16 a 17.5 mm is toch fijner voor zowel rechts als links vind ik, met name bij 6 snarigen.