Ik heb nu een songbook en dat heet FastTrack Bass1 Songbook.
Het is Nederlands en er zit een cd bij en bij iedere "les" hoort een stukje muziek.
Door die cd vind ik het weer helemaal tof om te spelen. (speel ik weer eens wat meer dan Creep en Stand by me. )
Achterin het blad staat muziek die terug komt in alle fasttrack bladen. Dus mocht je vrienden hebben met andere instrumenten kunnen die ook een blad aanschaffen en samen spelen.
wombatboter schreef:Ik heb me eigenlijk zelden afgevraagd hoe ik "beter" kon worden..
Toen ik in 1981 begon ben ik gewoon liedjes beginnen leren door met platen mee te spelen..(U2, The Cure, Echo & the Bunnymen). In mijn geval alles op het gehoor en eindeloos blijven meespelen en niets forceren.
Altijd erop letten dat de timing klopt en dat iedere noot er mooi staat, hoe traag of hoe snel ook..
Het heeft totaal geen zin snel te spelen wanneer je het nog niet kan, het klinkt dan alleen maar slordig.
Ik had in die tijd dagen van 8 uur spelen wanneer ik kon en hoe meer je speelt, hoe vlotter het gaat.
Smeed geen grote plannen, speel wat je leuk vindt en geniet van de momenten waarop je merkt dat het minder moeilijk wordt (éindelijk kan je die octaaf mooi laten klinken).
Voor je het weet ben je een jaar verder en merk je dat het véél beter gaat...je kan speels op zoek gaan naar nieuwe uitdagingen maar verlies de pret niet uit het oog.
Bas spelen is léuk en dat vind ik nog steeds na al die jaren..
Zoals mijn basleraar (Stinky ofwel Nick Mcgrath) zegt:
Je moet de dingen oefenen die je niet kunt, want wat je kunt hoef je niet meer te oefenen
Alleen op die manier wordt je echt beter, tis natuurlijk leuker om dingen te spelen die goed lukken, maar afwisseling is ook belangrijk
)
