Toonladders uitgewerkt voor jullie !!

Heb je iets te vragen over je techniek? Lastige muziektheorie? Wil je je kennis met het forum delen? Post het hier!
WouterTron
Berichten: 800
Lid geworden op: 23 sep 2009, 19:14

Bericht door WouterTron »

Stinky schreef:net dit stukje van Damian Erskine gelezen en het bevestigd gelukkig mijn eigen kijk op en aanpak mbt tot toonladders en theorie in de dagelijkse praktijk.
als autodidact twijfel je soms nog weleens of je niet iets over het hoofd ziet.... :roll:

https://www.notreble.com/buzz/2011/08/03 ... hich-ones/
Dit vind ik raar:
If you don’t care about bass solos, you’ll probably be just fine with Major mode scale knowledge. If you want to study jazz and learn to shred like any number of guys you see on Youtube, than you probably want to dig deeper than that.
Wat is het verschil tussen een solo en "gewoon" spelen?
Gebruikersavatar
Stinky
Berichten: 6726
Lid geworden op: 15 sep 2005, 19:00

Bericht door Stinky »

Wat is het verschil tussen een solo en "gewoon" spelen?
kom op Wouter, alsof je niet begrijpt wat hij daarmee wil zeggen! :mrgreen: :roll:
je bent volgens mij gewoon aan't nitpicken joh...

hele volkstammen bassisten houden zich puur sang bezig met begeleiden, en dan meestal ook nog vrij eenvoudige muziek als pop, rock en blues enz.
als die mensen daar tevreden mee zijn en geen ambities hebben om bv jazz te spelen waar solo's spelen onderdeel vh genre zijn, dan komen ze prima weg met enkel de majeur/mineurs, de pentatonische ladders en de majeur modi als basis.

issa siempel. :wink:
WouterTron
Berichten: 800
Lid geworden op: 23 sep 2009, 19:14

Bericht door WouterTron »

Maar je maakt toch geen muziek om ergens "mee weg te komen"? Je wil toch mooie dingen spelen?

De reden dat ik het vooral raar vindt is omdat hij lijkt uit te gaan van een valse tegenstelling: alsof er materiaal is wat je alleen in solo's gebruikt en materiaal wat je alleen bij begeleiding gebruikt. Voor mij is het allemaal hetzelfde. Niet omdat ik wil mierenneuken, maar je doet jezelf als bassist te kort als je denkt dat je tijdens het begeleiden alleen maar pentatonisch mag spelen, of als popbassist geen licks van jaco mag pikken. (Net zo erg: denken dat je in jazz niet pentatonisch mag spelen!)
Gebruikersavatar
Stinky
Berichten: 6726
Lid geworden op: 15 sep 2005, 19:00

Bericht door Stinky »

ik snap gezien je achtergrond waarom je zo denkt en heel filosofisch bekeken heb je mss een punt, maar je gaat mijn inziens totaal voorbij aan het feit dat muziek maken voor veruit de meeste mensen puur gaat om plezier hebben.

als ik het goed heb speel je nu zo'n 4 jaar en zit je midden in een opleidings traject, dus dan is het erg logisch dat je dingen heel erg ziet vanuit een geschoold oogpunt, zeker als je je ook spiegelt aan je broer (als ik me niet vergis...) die ook geschoold is.
niks mis mee en uiteindelijk zul je dat ook nodig hebben gezien je muzikale ambities.

maar tis niet de enige waarheid.

aan je reactie te lezen zie je het ook vooral in extremen: iemand die "ermee weg wil komen" doet zich tekort, begeleidende bassisten willen het liefst alleen maar pentatonisch enz...
het zijn karikaturen wat jij daar schetst.
karikaturen zoals ze opvallend vaak, en ik draai al wat decennia mee, door geschoolde conservatorium gasten gebruikt worden.
(weet je trouwens wat ook een karikatuur is: op het conservatorium verlies je je ziel... :mrgreen: )

wat die Erskine zegt is gewoon heel simpel: als je heel diep wilt gaan, moet je veel meer weten.
zoek je die verdieping niet perse, heb je aan de reeds genoemde basis meer dan voldoende om prettig te functioneren.
als begeleidend bassist, maar ook als meer creative bassist die z'n eigen lijnen wil bedenken.

het heeft dus allemaal niks te maken met jezelf te kort doen of geen mooie dingen willen spelen, maar gewoon met de insteek en de ambities vd speler in kwestie.




tenminste: zo denk ik er over! :wink:
WouterTron
Berichten: 800
Lid geworden op: 23 sep 2009, 19:14

Bericht door WouterTron »

Stinky schreef:ik snap gezien je achtergrond waarom je zo denkt en heel filosofisch bekeken heb je mss een punt, maar je gaat mijn inziens totaal voorbij aan het feit dat muziek maken voor veruit de meeste mensen puur gaat om plezier hebben.
Voor mij draait muziekmaken ook om plezier, anders had ik nooit voor deze studie gekozen. Ik snap best dat niet iedereen zin heeft om zich in allerlei geavanceerde theorie te gaan verdiepen. Ik heb daarin ook m'n grenzen en ik ben echt totaal geen jazz- of theoriefreak (noch mijn broer). Maar ook de amateur die "gewoon lol wil hebben" probeert mooie muziek te maken binnen de grenzen van zijn kunnen, ook hij wil op den duur meer doen dan "ermee weg komen".

Je zegt dat ik het in extremen zie, maar voor mijn gevoel doe ik dat juist helemaal niet. Voor mijn gevoel doet die Erskine dat! Hij lijkt het te categoriseren op een manier van: pentatonisch majeur is voor popbegeleiding, pentatonisch mineur voor blues en melodisch mineur voor jazzsolo's. Dat is voor mij echt een hele rare manier van ernaar kijken. Alsof de toonladder de entiteit is en de muzieksoort het systeem waarin die entiteit thuishoort. Dat is niet waar; de toon is de entiteit en de toonladder het systeem! Het genre en je algehele kunnen is onbelangrijk. Het enige wat telt is of je mooie noten speelt en het maakt niet uit of je daar nu uitkomt via een arpeggio, een pentatoniek, een kerktoonladder, mixolydisch #11, of "je gevoel". Tonen bestaan ook zonder ladders.
Plaats reactie