Hoe komen jouw baslijntjes tot stand in je band?

[Joostmaghetweten]

Je bent begeleiding... De bas... Iedereen lekker laten spelen en iets moois toevoegen aan de muziek, dat is je taak.

De rest komt vanzelf...

[A-lex]

Je bent begeleiding... De bas... Iedereen lekker laten spelen en iets moois toevoegen aan de muziek, dat is je taak.

ik weiger alleen maar begeleiding te zijn een goeie solo mag ook

[Herman]

Een goede solo spelen kan ik zowiezo niet..

Bij ons komt meestal de zanger/gitarist met een idee dat we dan al jammend uitwerken. Onze drummer is wel een heel creatief mannetje en vaak wars van recht-toe-recht-aan drummen. Dat resulteerd dan vaak in een een groove waarbij ik me dan weer concentreer op de bassdrum en dus vaak allen grondnoten bas.. Dat grooved als een gek. Filletjes speel ik wel op het moment dat het kan..

[Soulbender]

Een goede solo spelen kan ik zowiezo niet..

Bij ons komt meestal de zanger/gitarist met een idee dat we dan al jammend uitwerken. Onze drummer is wel een heel creatief mannetje en vaak wars van recht-toe-recht-aan drummen. Dat resulteerd dan vaak in een een groove waarbij ik me dan weer concentreer op de bassdrum en dus vaak allen grondnoten bas.. Dat grooved als een gek. Filletjes speel ik wel op het moment dat het kan..

Een echte bassist dus!
Dat doe ik ook altijd, vooral letten op het spel van de drummer. Grondtonen bij de bassdrum en octaafjes bij de snare pakken enzo. Maar een probleem van mij is dat ik vaak te moeilijke baslijntjes wil verzinnen. Ik wil te veel doen. Terwijl ik juist van mening ben dat een bas de basis moet zijn. Lekker simpel en strak. AC/DC, Queen, ZZ Top, zo'n manier.

Ik faal helaas in het doen wat ik predik.

[Joostmaghetweten]

Een goede solo spelen kan ik zowiezo niet..

Bij ons komt meestal de zanger/gitarist met een idee dat we dan al jammend uitwerken. Onze drummer is wel een heel creatief mannetje en vaak wars van recht-toe-recht-aan drummen. Dat resulteerd dan vaak in een een groove waarbij ik me dan weer concentreer op de bassdrum en dus vaak allen grondnoten bas.. Dat grooved als een gek. Filletjes speel ik wel op het moment dat het kan..

Een echte bassist dus!
Dat doe ik ook altijd, vooral letten op het spel van de drummer. Grondtonen bij de bassdrum en octaafjes bij de snare pakken enzo. Maar een probleem van mij is dat ik vaak te moeilijke baslijntjes wil verzinnen. Ik wil te veel doen. Terwijl ik juist van mening ben dat een bas de basis moet zijn. Lekker simpel en strak. AC/DC, Queen, ZZ Top, zo'n manier.

Ik faal helaas in het doen wat ik predik.

Juist doordat je de basis bent en het simpel houdt, hoor en voel je de muziek veel meer. Wees simpel maar strak en houdt het dynamisch en op die manier vul je de muziek aan. Speel je een riedel of een loopje of een toon of een dissonanten toon precies op de plek waar die moet vallen. Zie en voel dan hoe je iedereen uit balans kan brengen.... Je pielt wat en het veranderd de structuur van de jam of het nummer wat je in handen hebt als de motor van de band. Vooral blijven pielen en op je gevoel afgaan, wat kan en wat niet kan. Juist door teveel willen kom je terug op de basis en leer je het instrument beheersen... Laat een bas mooi klinken in de muziek, het begint met de toon maken en dat kunnen beheersen, leer je bas kennen...

Het is niet de versterking of het merk bas wat het hem doet, het zijn gewoon de snaren die het hem doen...

[rich13]

Maar dat betekent toch niet dat je alleen maar simpel moet spelen?

[Soulbender]

Nee, dat bedoel ik ook niet.

Ik wil veel proberen in mijn spel, maar merk vaak dat de stampende baslijntjes vol grondtonen veel gaver zijn om aan te horen. Je moet je zeker niet beperken tot alleen maar grondtonen.

[Yuomay]

Je kan ook consequent niet-grondtonen spelen op de bassdrum. Of tussen de groove van de drummer grooven. No boundries

[saf]

wij spelen ierse folk. Mijn baslijntjes bouw ik zodoende op uit pompende kwinten met hier en daar een korte fil. We hebben enkele nummers die meestal ontaarden in een jamsessie daar gebruik ik dan een lijntje wat ik opbouw uit wat schemaatjes die ik ooit eens vond in een walking jazzbass boekje. Dat lag een keer bij een ptreden backstage en heb daar toen eens doorheen gebladderd. Een paar van die schemaatjes zijn blijven hangen.Ik merk dat ik live meestal terug grijp op de voor mij vertrouwde variaties terwijl ik met oefenen meer experimenteer.

Verder speel ik bij rustige nummes meestal alleen zo nu en dan eens een grondtoon zodat ik niet voor janlul op het podium sta. Met het goede publiek en een melige bui met de drummer soms een onverwachte fill.

[Madame Clapotis]

Hoe ik m'n baslijnen bouw hangt natuurlijk in de eerst plaats af van welke muziek gespeeld wordt.
Normaal vraag ik om te beginnen in welke toonaard het nummer staat, en welke 'feel' ze op het oog hebben.
Vanaf dan probeer ik wat uit.

Ik speel haast nooit hetzelfde. Als de andere bandleden dan achteraf zeggen 'dat die ene riff goed was'
weet ik in de helft van de gevallen dus ook niet meer wat dat was... Maar uiteindelijk filter je de betere
dingen uit je spel, en worden mijn lijnen steeds zuiverder.
Bij de ene groep denk ik het hele nummer vooruit, bij de andere band schiet het volgende akkoord me steeds
pas een maat opvoorhand te binnen. Beide wel leuke manieren van denken

't Is ook opvallend hoe verschillende muzikanten een andere opvatting over de bas hebben. De een hoort
eigenlijk niet wat je speelt, van de ander krijg je al een scheve blik als je wat anders speelt dan de afgesproken
akkoordnoot, en een derde vindt de bas dan zo belangrijk dat hij er evenveel tijd insteekt als zijn eigen lijnen.