Waarom kunnen of willen jullie geen noten lezen ? ;-)

[nweenink]

Ik heb nooit formeel les gehad en heb het altijd als een gemis ervaren. Sinds een paar weken ben ik me er serieus in gaan verdiepen en ik moet toegeven: het valt mee! Je moet er even voor gaan zitten en er consequent mee bezig zijn, dan gaat het best snel. Ik kan (nog) niet vloeiend noten lezen en direct van papier spelen maar de aanwijzingen (zoals toonsoort) kun je veel sneller achterhalen dan wanneer je van tab speelt, waardoor je sneller de juiste vingerzettingen kunt pakken. Best leuk om te studeren, ook in combinatie met harmonieleer. Mocht je twijfelen of het nodig is: gewoon doen en zelf ervaren.

[Muziekschuur]

Ik wil muziek van mezelf spelen. Dus meer bezig met zelf creeeren. Naspelen van ander werk is niet zo'n ding. Dus wat ik daarvan doe, doe ik op gehoor.

[laagislaag]

Ook voor t creeeren, misschien wel juist voor t creeeren, is kennis en overzicht erg bruikbaar. Als je een huis wilt ontwerpen hoe groot is de kans dat je een nuttig resultaat behaalt wanneer je weet wat je doet (kennis en kunde hebt) en hoe groot als je gewoon doet wat je toevallig maar in je op komt ? Muziek componeren is niet veel anders. Dan krijg je natuurlijk de discussie met "maar die gast van nirvana heeft ook nooit noten geleerd" (of een andere variatie daar op). Antwoord: nee. Er zijn een hoop mensen die een deur kunnen schilderen maar dat maakt ze geen ontwerper of architect. Als je alleen wat wil prutsen heb je niks nodig verder. Wil je wat zinnigs construeren dan kan t nuttig zijn om te bestuderen hoe dat moet.

Creeren/maken/componeren heeft altijd minimaal 2 factoren in zich: inspiratie en vakmanschap. T eerste is dat geniale idee dat komt in de zin van een loopje, hookje, refreintje, zinnetje of wat dan ook. T tweede heb je nodig om daarmee aan de slag te gaan en een compleet samenhangend stukje werk af te leveren.

[wombatboter]

Je kan na verloop van tijd ook nogal makkelijk in je eigen loopjes gevangen geraken omdat je maar een beperkte kennis hebt en op het gehoor speelt (is me helaas heel erg bekend...)
Er is dan slechts een flinterdunne lijn tussen jezelf eindeloos herhalen met wat je maar kan en zgn een "eigen" stijl hebben.

[Muziekschuur]

Het heeft me tot op heden niet getrokken...

[saf]

Er is dan slechts een flinterdunne lijn tussen jezelf eindeloos herhalen met wat je maar kan en zgn een "eigen" stijl hebben.

spijker op de kop! Ik ben die eerste helaas. Mijn voornemen is om daar als persoonlijk alles weer beetje op de rit zit toch eens wat aan te gaan doen. Ik hoor wel van mensen die me vaker hebbne hoor spelen dat ik een heel eigen stijl heb. Maar feitelijk is dat werkelijk alles wat ik kan spelen

[wombatboter]

Daar is ook niks mis mee...als je een nummer kan/wil ondersteunen met alleen grondnoten en kwinten kan dat best lekker klinken.
Alleen is het leuk als je af en toe weet dat je nog iets uit je bagage kan putten dat het nog lekkerder maakt..en hoe meer ingredienten je hebt, hoe lekkerder je gerecht kan zijn (maar een boterham met confituur kan ten gepasten tijde ook smaken)

[saf]

Voor de muziek die wij maken (folk) is grondtoon/kwinten en hier en daar een halve laddertje opzich voldoende. Het geeft de muziek vaart waar nodig of ondersteund als dat gewenst is. Jarenlang is dat ook meer dan voldoende voor me geweest. Ik hoef eigenlijk alleen maar te kunnen spelen wat we met de band spelen dus alles meer dan dat is overbodige bagage.

Maar toch krijg ik toch af en toe het gevoel dat ik iets mis. net die kennis om net hier en daar een variatie te kunnen doen die ik niet meer zelf bedacht krijg

[wombatboter]

Dat gevoel ken ik zelf ook goed...af en toe probeer ik dat op te lossen door intuitief "onverwachte" noten te kiezen die soms voor een leuke oplossing zorgen zonder dat ik het plan. Maar uiteindelijk zou het toch een pak leuker zijn als je echt weet wat je doet en alleen het toeval laat ingrijpen wanneer je het écht wil (of is dat nu geen tegenstelling ? )

[Angelo]

Ik heb tussen 1996 en 2006 vrijwel elke week pianoles gehad, en alles van papier moeten spelen. Daarna heel veel op gehoor en tabs gedaan. Tot mijn verrassing was ik het nog niet verleerd - vorige week na de repetitie heb ik met onze toetsenist nog even door kandidaatnummers voor ons repertoire zitten struinen. Op enig moment zette hij een Cakewalk versie van Mr. Bojangles op, die ik vanaf de langsscrollende notenbalk vrij soepel mee kon spelen. Dat moedigt wel aan om het weer opnieuw op te pakken. Wat nweenink zegt kan ik me wel in vinden.

[WouterTron]

@wombatboter: ik heb je hier al vaker over horen klagen... doe er iets mee! Zo moeilijk is het echt niet, hoor.

[wombatboter]

Combinatie van een beetje lui zijn en zelden obstakels tegenkomen in mijn leven zorgt ervoor dat ik altijd ga blijven trappelen
Ik moet eigenlijk zelden iets doen wat moeite kost of tegen mijn zin is dus dat speelt mee...

[bazz59]

..en hoe meer ingredienten je hebt, hoe lekkerder je gerecht kan zijn (maar een boterham met confituur kan ten gepasten tijde ook smaken)

Te veel ingredienten kunnen de smaak ook bederven. Soms is het spelen van de juiste noot op de juiste plaats juist genoeg.

[WouterTron]

Combinatie van een beetje lui zijn en zelden obstakels tegenkomen in mijn leven zorgt ervoor dat ik altijd ga blijven trappelen
Ik moet eigenlijk zelden iets doen wat moeite kost of tegen mijn zin is dus dat speelt mee...

Download het Charlie Parker omnibook en ga lekker een mooie solo uitzoeken; eerst op gehoor en dan de noten erbij. En dan heel rustig het 'waarom' van de noten gaan bedenken (de akkoorden staan er geloof ik al bij en anders haal je die wel van internet). Daar kom je in het begin niet helemaal uit, maar de theorie moet je gewoon stukje bij beetje bij elkaar sprokkelen.

[wombatboter]

Maar dan kan ik niet naar "Homeland" kijken !!