basgitaarforum.nl

phoerd schreef: ↑14 sep 2017, 00:11 Net terug van Tori Amos in Carré. Goed concert imo. Had tijdens het voorprogramma alleen wel te doen met de bassist die telkens last had van gekraak en een brom, waarschijnlijk doordat z'n kabel niet goed contact maakte in z'n bas. Tijdens het laatste nummer rende ie even van het podium om een nieuw kabeltje te halen en toen leek het over te zijn, maar ja, dat was hun laatste nummer.

Oeh, jaloers!! Tori Amos heb ik zeer hoog op mijn verlanglijstje staan. Helaas kwam het me nu zeer slechr uit....

Bij Vulfpeck nu. Zit achter de moeder van Joe. Ze is erg spraakzaam.

Woooooooooow
Dat
Was
Waaaaaaaaaanzinnig





Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen. Het voorprogramma was gewoon ook Vulfpeck, maar ditmaal de saxofonist die erg goede soul en gospelliederen bracht op toetsen en indrukwekkende zang. Vooral het folk/gospel achtige stuk in zijn eentje, zelfs zonder microfoon was echt adembenemend (publiek was zowaar even quasi stil). Daarna kwam de 'peck' en ging het echt los. Het enthousiasme van de moeders van Joe, Anwaun en vader van Theo voor ons maakte het feest compleet. Apetrots, en na een weergaloze solo pakte ik zijn moeder in een vlaag van emotie gewoon even beet. Het is Joe gelukt om met Dean Town een nerderig funknummer te schrijven die door een hele zaal Paradiso wordt meegezongen. Er werd ontzettend lekker gespeeld, het klonk fantastisch, het was zeer entertaining, en ik raad ieder die wil snappen wat de funk is - bij gebrek aan Prince - naar deze jongens te gaan kijken. De gitarist uit Minneapolis die je op de foto ziet...man man man.

En Joe...is het liefdeskind van Rocco Prestia en Jaco. Alleen dan zonder de onnodige opsmuk van Jaco. Zelfs zijn vuurwerksolo bleef te volgen. Dat bleek ook uit het enthousiasme in de zaal, die constant in beweging was.

Ik heb ze afgelopen vrijdag in de AB in Brussel aan het werk gezien. En het was exact hoe jij het beschrijft! Fenomenale avond!

Oh ja, hier kan je hun volledige optreden in Brussel herbekijken:

Geweldige bassist maar ik knap volledig af op de manier hoe hij beweegt (dat hoofd dat altijd zit te schudden en die schouders zo hoog)
Ik had een kaart maar heb ze doorverkocht omdat ik naar mijn vriendin in Frankrijk ben gegaan, wel leuk dat het gefilmd werd !

Waarschijnlijk hebben ze een goede chiropractor tussen hun roadies zitten. Plezant muziekske overigens.

23/11 Comeback Kid in De Helling
31/01 Architects + While She Sleeps in 013

Als iemand in zijn eentje zo goed in de pocket kan blijven (zoals bij Boogie on) dan mag hij bewegen zoals hij wil. Ik zei gister tegen mijn vrouw dat het fijn is om eens een bassist te zien die er niet als een natte krant bijstaat en er volledig 'in' zit.

Daar heb je een punt ..het valt me alleen telkens op dat ik iedere keer aan die speelgoedhondjes moet denken met die beweegbare hoofdjes op de hoedenplank in de auto
Maar ik hou wel degelijk van zijn klank, zijn frasering en het feit dat er nog eens een jonge snaak is die een platform krijgt en maakt in deze nogal basloze tijden.
We hebben meer van dat soort gedoe nodig, niet alleen omdat het bas-georienteerd is maar omdat de fun er weer in zit (ben al die melancholische gitaargroepjes zelf zo beu). Als je hier naar het publiek luistert, ruik je bijna die hunkering naar plezier.

Duurt nog wel even maar is een fijn vooruitzicht.
(iets voor Tjarko?)

https://cultuurpodiumboerderij.nl/programma/shob-band/

Ben sinds dit topic meer naar Vulfpeck aan het luisteren en meer en meer zet ik mijn hoed af voor Joe Dart..ik heb zelfs zijn bewegingen aanvaard Ik neem alles terug !
Heb naar een interview van een uur geluisterd met hem (hij heeft een erg diepe stem) over zijn invloeden en ontwikkeling en mijn bewondering nam toe.

Dat is mooi om te horen!

Hier te beluisteren trouwens...https://www.notreble.com/buzz/2017/08/03 ... -joe-dart/

Roger waters