wombatboter schreef:Ik heb deze documentaire al twee keer bekeken en toch hou ik die bij op mijn digicorder...
Waarom ? Omdat dit één van de beste documentaires ooit is en ik er telkens hoop en liefde voor muziek in vind.
Verder is het verhaal van Island ongelooflijk en is het palmares hallucinant : van U2 tot Grace Jones tot King Crimson.. ("iemand vertelde me over een gekke groep met een fluitist op één been, dat interesseerde me onmiddellijk..")
Alles waar een label voor moet staan zit hier in, doe me een plezier en kijk ernaar..je krijgt zin om naar je repetitielokaal te gaan en creatief te zijn.
Gaaf filmpje, heb hem net in een keer uitgekeken, thanks WBB
Inderdaad geweldig! Veel favoriete bands in beeld. In mijn platenkast staan veel Island labels, waaronder natuurlijk die twee eerste platen van Jethro Tull
Heb ernaar gekeken maar ik vermoed dat het feit dat ik nooit een fan geweest ben (en jij wel, als ik me goed herinner) mijn oordeel fel beinvloedde..Ik ben sowieso niet voor uitgesproken mineur en melancholische muziek.
Eigenzinnige sound, dat wel en de hoop ellende in één leven kon ook wel tellen...
Ik was (en ben nog steeds) een enorme liefhebber van Morphine. echter de eerste keer dat ik ze live op TV zag (ik had toen een flinke kater en werd bij vrienden op de bank wakker) kon ik me niet vorstellen dat mensen dit mooi konden vinden...het was mij iets te depressief.. Een paar maanden laten was ik verkocht en heb ik ze vervolgens héél vaak live gezien. Ik had kaarten voor hun show in 013, een week ofzo voor deze show zakte Sandman in elkaar tijdens een optreden in Italië.....
Tja, of je het nu mooi vindt of niet, origineel waren ze wel!
