Hyperacusis en repeteren/optreden

[xtala]

Mooie eerste post alvast. Als ik je advies mag geven: ga voor goede op maat gemaakte oortjes. Ik weet niet hoe zo'n proces in zijn werk gaat natuurlijk, maar ik zou toch twijfelen aan de kwaliteit van iets dat even snel ter plaats gegoten wordt en dat lekt als je geen raar gezicht maakt. Als referentie: ik ben naar een hoorcentrum geweest en heb 4 weken moeten wachten (wat ook wel langer was dan normaal) en de prijs lag wel iets hoger ook.

Wat mensen denken van oordopjes boeit me persoonlijk niet echt, maar ik heb er eigenlijk nog nooit iemand iets negatiefs over horen zeggen, integendeel. Als mensen ze gebruiken, des te beter. Als ze dat niet doen, wel het is hun gehoor.

Ik denk dat de mening van muzikanten soms ook wel nodeloos hard kan zijn. Op zich (in mijn ervaring toch) is die sensibilisering nog maar een paar jaar geleden echt op gang gekomen. Tegenwoordig kan je bij vrijwel elke gig wel oordopjes krijgen, ik kan me niet herinneren dat je dat vroeger zag.

[Chino]

Op maat gemaakte oordoppen zijn perfect naar mijn mening. Wel even wennen. Tip: doe ze ruim van te voren in, niet een minuut voor het optreden of het bezoeken van een concert. En hou ze de hele tijd in. Dan wen je het snelst.

En ik merk ook dat er meer aandacht komt voor gehoorbescherming. Punt is dat je tegenwoordig vaker (ongevraagd) blootstelling wordt gesteld aan hoge geluidsvolumes.
In cafés, winkels, etc.
Ik hou van luide muziek en vind het heerlijk om de muziek te voelen. Maar ik hou ook van mijn gehoor. Balans zoeken wat mij betreft. Ik onderschat het gevaar in elk geval niet meer.

[696Danny]

Helaas hier ook gediagnosticeerd met hyperacusis en tinnitus. Overgehouden van het bezoek aan veel concerten, toen maakte ik zelf nog niet versterkt muziek. Het was zelfs zo erg een aantal jaren geleden, dat ik er veel duizelingen bij had en dat er gedacht werd aan ménière. God zij dank is het niet zo. Waar ik zo'n zeven jaar geleden buiten niet meer zonder de doppen kon zodra ik buiten kwam, gaat dat nu heel goed. Door een scheiding van mijn vrouw toen veel stress in die periode, en mijn oren/evenwichtsoorgaan zijn mijn zwakke plek. Alles bij elkaar zorgde dus voor klachten die leken op ménière. Na onderzoek op de duizelingskliniek was het "gelukkig maar" hyperacusis en tinnitus.

Ondertussen een wonderbaarlijke verbetering. Beide zijn nog aanwezig, maar veel minder en ik heb er ook mijn weg in gevonden. ik heb 2 sets op maat gemaakte otoplastieken (oordoppen met filters), met verschillende filters. En daardoor kon ik toen over straat, en ben ik nu in staat naar concerten te gaan en zelf in een band te spelen. Ik kan weer zonder doppen over straat, al blijven claxons en sirene's een ramp.

Ik begrijp heel goed dat het niet stoer is, of dat het ook onwetendheid is die meespeelt. Misschien zelfs struisvogelpolitiek. En ik vond mijzelf ook een hele vent die niet stuk te krijgen zou zijn. Die pieptoon verdween altijd en onderling schepte we op hoe hard het was en hoe onze oren suisde. De napret van een concert, een dubbele kater.
Maar ik gun deze klachten niemand, vandaar in het kort mijn verhaal. Verder geen preek of wijzend vingertje van mijn kant.