Break van het hele bandgebeuren (zeur zeur)

[wombatboter]

Ben sinds meer dan een jaar een bepaalde drive wat kwijt....ik voel me er gewoon slecht bij als ik op automatische piloot covers zit te spelen, ik herken mezelf niet in de groepen die me worden aangeboden (ik zie mezelf bvb geen Oasis-achtige muziek spelen, ik zeg maar wat), ik heb niet genoeg zin meer om zelf iets uit de grond te stampen (ik word gedesillusioneerd wanneer ik merk wat er nu in kroegen en zalen gespeeld wordt, ik geef toe dat dat zwak is van mezelf)
Resultaat : ik speel veel thuis en ik zie bas dan niet als een begeleidingsinstrument maar als een vehikel voor allerlei spielerei (ik slap, tap, speel fretless, enz). Geef me een drumloop van een half uur en ik amuseer me meer dan wanneer ik "Use somebody" zit te spelen.
Af en toe ga ik nog eens optreden wanneer ik weet dat het met bevriende muzikanten is maar het gebeurt meer en meer dat ik dingen gewoon weiger (zoals vorige zaterdag bvb, men belde me voor één of andere covergroep met een saai repertoire en ik heb "nee" gezegd)
Ik weet niet of er iets gaat veranderen, ik zit thuis en ik verveel me niet zonder live spelen...Ik mis het eigenlijk veel minder dan vroeger.
Het helpt wel dat ik me in mijn eentje zo kan amuseren op een bas.

[MR. LEE]

Ik mag absoluut niet klagen over mijn vriendin. Het eerste wat ze zei toen ik d'r vertelde dat ik met deze band ging stoppen was: "Zoekt u maar snel een andere band, dan." En ook de partners van de bandleden van de band die ik sinds dit weekend verlaten heb, steunden het gebeuren helemaal. De vriend van de toetseniste is overigens een ex-bassist van deze band

Wat soms vervelender is dan partners van bandleden die NIET achter de hobby staan, is partners die er 100% wél achter staan! Mijn vorige groep had zo een paar exemplaren die bij ieder optreden gratis meekwamen en de bar gingen leegz**pen in naam van de band ...

Vaak zijn dingen zijn dingen niet bepaald hetgeen het lijkt :

Dit is bij uitstek tevens de manier van jaloerse vrouwen om "controle" uit te oefenen op wat manlief uitspookt .
( daarom zijn die types er altijd en eeuwig maar bij )
Een vroeger bandje van me is er precies exact met dit gedrag door geploft.

Het gros van nederlandse vrouwen is bezitterig en bang dat als manlief uit het zicht is ,
hij z'n leuter in andere vrouwen gaat stoppen .

( het staat er misschien een beetje genant geschreven , maar het is helaas niet anders )

[MR. LEE]

Ben sinds meer dan een jaar een bepaalde drive wat kwijt....ik voel me er gewoon slecht bij als ik op automatische piloot covers zit te spelen, ik herken mezelf niet in de groepen die me worden aangeboden (ik zie mezelf bvb geen Oasis-achtige muziek spelen, ik zeg maar wat), ik heb niet genoeg zin meer om zelf iets uit de grond te stampen (ik word gedesillusioneerd wanneer ik merk wat er nu in kroegen en zalen gespeeld wordt, ik geef toe dat dat zwak is van mezelf)
Resultaat : ik speel veel thuis en ik zie bas dan niet als een begeleidingsinstrument maar als een vehikel voor allerlei spielerei (ik slap, tap, speel fretless, enz). Geef me een drumloop van een half uur en ik amuseer me meer dan wanneer ik "Use somebody" zit te spelen.
Af en toe ga ik nog eens optreden wanneer ik weet dat het met bevriende muzikanten is maar het gebeurt meer en meer dat ik dingen gewoon weiger (zoals vorige zaterdag bvb, men belde me voor één of andere covergroep met een saai repertoire en ik heb "nee" gezegd)
Ik weet niet of er iets gaat veranderen, ik zit thuis en ik verveel me niet zonder live spelen...Ik mis het eigenlijk veel minder dan vroeger.
Het helpt wel dat ik me in mijn eentje zo kan amuseren op een bas.

Daar is op zich helemaal niks vreemds aan
Een bandje voor "jan-en-alleman" vraagt om inschikkelijkheid ,----en tja,----dan kan 't wel 'ns voorkomen dat je een nummer staat te bommen waarbij je makkelijk nog 3 snaren van je bas kunt afknippen zonder hoorbaar gevolg

Vind je dat absoluut niet leuk meer , dan kun je beter stoppen

[wombatboter]

Ik zie mezelf altijd bas spelen maar dat live optreden is geen grote behoefte meer (eigenlijk nooit geweest, dat gevoel van "ik word gek als ik niet optreed" is me totaal vreemd). Ik heb geen grote muzikale boodschap te verkondigen, heb het geld of die aandacht voor mijn ego niet nodig en een boel muziek zie ik gewoon niet zitten om te reproduceren.
Het belangrijkste is dat ik me er niet ongelukkig bij voel, er is veel meer berusting en genieten van de optredens die ik heb gekozen en heel af en toe echt nog boeiend kunnen zijn.

[MR. LEE]

geld en ego kun je d'r moeilijk in gaan vinden .
Er zijn zo verschrikkelijk veel tovenaars op bas-gebied , dat ik zelf ongeveer nog een miljoen jaar in studie moet om 't 'r alvast maar een beetje op te laten lijken

wbt geld :

De bandjes staan mekaar onderhand al naar buiten te douwen om maar voor niks ergens te kunnen spelen .
( dus dat schiet alvast niet erg meer op ,----- kan beter een krantenwijkkie nemen of folders gaan uitdelen )

blijft over : "Gezelligheid"

[BasSas]

geld en ego kun je d'r moeilijk in gaan vinden .
Er zijn zo verschrikkelijk veel tovenaars op bas-gebied , dat ik zelf ongeveer nog een miljoen jaar in studie moet om 't 'r alvast maar een beetje op te laten lijken

wbt geld :

De bandjes staan mekaar onderhand al naar buiten te douwen om maar voor niks ergens te kunnen spelen .
( dus dat schiet alvast niet erg meer op ,----- kan beter een krantenwijkkie nemen of folders gaan uitdelen )

blijft over : "Gezelligheid"

Haha, idd. Binnenkort moeten bandjes nog geld gaan betalen om op een podium te mogen optreden.

[john5]

geld en ego kun je d'r moeilijk in gaan vinden .
Er zijn zo verschrikkelijk veel tovenaars op bas-gebied , dat ik zelf ongeveer nog een miljoen jaar in studie moet om 't 'r alvast maar een beetje op te laten lijken

wbt geld :

De bandjes staan mekaar onderhand al naar buiten te douwen om maar voor niks ergens te kunnen spelen .
( dus dat schiet alvast niet erg meer op ,----- kan beter een krantenwijkkie nemen of folders gaan uitdelen )

blijft over : "Gezelligheid"

Haha, idd. Binnenkort moeten bandjes nog geld gaan betalen om op een podium te mogen optreden.

Je kunt er grapjes over maken maar helaas is het wel werkelijkheid. Ik heb bandjes gezien die een PA huurden/kochten voor optredens die niet betaald werden (5 bonnen per bandlid is voor mij geen gage). Volgens mij is dit geen uitzondering.

Ik weet niet hoe het vandaag se dag staat met Emergenza, maar pakweg 7 jaar geleden betaalden we als band €75 om mee te mogen doen aan een bandwedstrijdje. Kregen we wel 5 plectrums, pakje snaren en een setje drumstokken voor (voer voor de container).

Werkelijk verschrikkelijk om eigenlijk nog in een band te zitten.

[Muziekschuur]

Ik deel de berusting. Gelukkig heb ik een uitgebreide studio om dingen te maken die IK leuk vind... Want dat is de enige maatstaf. Wel heb ik hier een schattig versterkertje met batterij staan uit de jaren '60 en ik sta te popelen om een snare drum en hihat, dat versterkertje een cabinetje een microfoon en een bas of gitaar de bus in te frommelen, een oude hoed op te scharrelen en op straat te gaan spelen...

[MR. LEE]

ik ben van mening dat alle ontwikkelingen en verschuivingen op muziek-gebied dit teweeg hebben gebracht plus de gevolgen van de economische crisis.

In het cover-bandje waar ik nu in speel , probeer ik m'n mede-muzikantjes wel 'ns te bewegen om meer letterlijk swingende dansbare muziek van weleer te gaan toevoegen in ons repertoire.

op rtl4 is nu op dit moment weer een voorbeeld van achterlijke bagger

Ik vraag me wel 'ns af of de meeste hobby-muzikantjes van nu nog wel weten wat een rumba , jive , cha-cha , of foxtrot is

[EddiePlaysBass]

Ja, ik weet niet hoeveel onder jullie ook op de Amerikaanse fora zitten (Talkbass, Low Down Lowdown etc) maar daar hoor je vaker het pay-to-play principe voorbijkomen. Eén band waar ik (intussen alweer bijna 10 jaar geleden) eens voor ingevallen ben, had een optreden waarbij ze tickets moesten verkopen en een deel van de opbrengst mochten houden. Wel is het zo dat je (hier in België) voor bepaalde genres een gespecialiseerd circuit hebt waarbinnen je soms best goedbetaalde optredens kunt bekomen. Als je de juiste mensen kent én kwaliteit kunt leveren

De vraag die ik mij persoonlijk steeds vaker stel is: moet je als coverband "populaire" nummers brengen of kan je beter sowieso je eigen koers varen? Bij twee ex-bands deden we het laatste (voornamelijk onze eigen zin) en we hadden best vaak optredens (altijd tegen betaling) terwijl mijn recente ex-band het populairdere genre speelt en minder vaak (en slechter betaald) aan de bak geraakt.

Als ik dan toch voor een habbekrats moet gaan spelen (gratis weiger ik) dan wil ik liever spelen wat ik zelf graag speel. Wat overigens niet wil zeggen dat het populaire genre per definitie slecht is, integendeel: een van de redenen waarom ik gestopt ben met de popband is net omdat ze de gouwe ouwe liedjes opvisten en veel te weinig hedendaagse muziek (lijken te willen) spelen.

[MR. LEE]

tja, ---is maar net wat voor visie je hebt-----( en welke doelgroep je voor ogen hebt )

Ik heb het idee om straks toch met het wat meer gedateerde spul weg te kunnen komen.
In ons repertoire zitten momenteel zelfs nummers van anouk ,----vraag me ook geruime tijd af : "wat moet je met die lompe troep ?"

Maar op het moment dat je bijv ouwe elvis-kraker "good luck charm" inzet , staan de mensen te jiven .

Ik loop met het idee om straks dansbaar spul te gaan spelen bij een een ouwe kennis die een dansschool runt.

[john5]

Waar ik echt op af knap zijn de 13-in-een-dozijn bandjes waar bij steevast een nummer van Anouk ten gehore gebracht moet lijken te worden. De rest van het repertoire van zulke bands laat zich meestal zelf al raden en alle clichés worden weer bevestigd. Bij feestjes, activiteiten e.d. hier in de omgeving kom ik ze echt veel te vaak tegen. Naar mijn idee zijn dit ook de bandjes die voor bijna niks een plekje op het podium moeten zien te veroveren.

Persoonlijk houd ik wel van de bandjes die toch bekende hitjes spelen maar wel origineel blijven in de keuze van hub repertoire, een beetje de guilty plearures.

Maar ik heb eens een toertje in Engeland willen organiseren. Waar het op neer komt bij bijna alle zalen/cafés/podia; zelf de promotie regelen, dus posters zelf maken en opsturen, zelf de social media regelen, een percentage van de deuropbrengst, zelf de kassa aan de entree regelen. Kortom: ze bieden daar een podium, de rest mag je zelf uitzoeken. Iets wat ik in België ook steeds vaker zie gebeuren.

Opzich vind ik dit een uitstekende regeling. Podia schiet er nooit bij in, dus ook geen gezeik met betalen achteraf. Bands zijn zelf verantwoordelijk voor hun inkomen. Zo wordt wel het laf van het koren gescheiden, en wanneer je wat naam gaat maken kun je nog een leuk centje verdienen ook. Deze regeling heb ik met mijn toenmalige tributeband ook eens uitgeprobeerd in België en dat verliep prima. Toch 3 keer met zo'n 300 euro weg gegaan.

[MR. LEE]

ohhh , gelukkig ,-----ik ben dus niet de enigste die compleet misselijk wordt van die anouk-troep

[EddiePlaysBass]

Mijn ervaring is altijd geweest: begin met te spelen wat je zelf leuk vindt, want dat draag je ook uit op het podium. Gaandeweg kan je wat "bekendere" nummers uit het genre incorporeren maar in mijn optiek is het geen must. Dan maakt het minder uit of dit spul gedateerd is of niet. Ter verduidelijking:

Oude band 1 (BE) speelde rockabilly/rock 'n' roll met een (onbedoeld) punkrandje. Soms net te snel om nog dansbaar te zijn maar de mensen vonden het geweldig, inclusief een hoop minder bekende nummers die wij zelf leuk vonden om te spelen.

Oude band 2 (BE) was een bluesrockband met een redelijk breed repertoire (niet de traditionele 12-bar gans de avond, maar ook wat jazzy en poppy invloeden). Veel minder bekende nummers die wij zelf leuk vonden maar we hadden een keigoeie zanger met een beetje naam, dus waren we snel vertrokken.

Bij mijn meest recente ex-band (NL) was een popgerichte band en leek het repertoire heel erg afgeleid te worden van de doorsnee Radio 2 set list. Hoewel ik vaker aangaf om recente hits te spelen ("Happy", bijvoorbeeld, wat toch een giga hit was in Nederland en in België) werd mij telkens verteld: "Nee, we gaan dit nummer spelen (vb "I've Got The Music In Me") want dat is wat de mensen willen horen.

Nu wil ik niks verdraaien: ook de popband had best wel een publiek en kreeg goede respons. Maar de visie die hier werd uitgedragen kwam helemaal niet overeen met wat we effectief deden. Hier werd gekeken naar wat "populair" is, middels een bepaalde radiozender, en minder naar wat iedereen zelf wilde spelen (er werd genoeg aangegeven wat wij wilden spelen maar om een of andere reden belandden vaak de keuzes van de BL op de shortlist ...).


Dus als ik weer een band begin (na de break die ik in mijn aanvankelijke post vermeld) zal het alleszins muziek zijn die ik zelf in de eerste plaats leuk vind. En MR. LEE, die zal waarschijnlijk dansbaar zijn want ik vind niets zo leuk als zelf staan meejiven op het podium

[EddiePlaysBass]

Haha wij speelden (heel even) "RU Kidding" me van Anouk. Vond ik leuk want die baslijn is echt wel te gek. Werd helaas al snel afgevoerd omdat de band in kwestie niet echt slaagde in het "rocken". Gelukkig werd daarna even snel "Nobody's Wife" mee afgevoerd, daar zit echt niemand nog op te wachten.