Break van het hele bandgebeuren (zeur zeur)

[EddiePlaysBass]

Hoi allemaal,

Na ongeveer 12 jaar is voor mij eindelijk het moment aangebroken waarvan ik eerlijk gezegd nooit had gedacht DAT het ooit zou aanbreken: ik ben het beu om in bands te spelen. Over 29 dagen speel ik mijn laatste optreden met mijn huidige band, en dat was het dan - voor een tijdje, althans.

Eigenlijk wilde ik vorig jaar al een break inlassen nadat mijn toenmalige band uiteenviel maar tegen beter weten in ben ik toch op zoek gegaan naar een andere band. Was overigens snel gebeurd: binnen de week of zo had ik er eentje gevonden waar ik zelf enthousiast over was, maar waarvan letterlijk iedereen zei: "Jongen, dit is echt niets voor jou." Blijkt dat ze gelijk hadden

Ik ga niet stoppen met muziek, integendeel: ik ben mezelf aan het leren om muziek te lezen (fa-sleutel), ben aan walking jazz lines aan het werken en ik heb een boek met latin bass lijntjes besteld voor op de contrabas. De bedoeling is dus wel om als BETERE bassist uit deze tijdelijke zelfopgelegde vakantie te komen.

Tegelijkertijd vraag ik me af of ik ooit nog opnieuw op zoek zal (willen) gaan naar een band ... Live muziek lijkt minder populair te zijn dan ooit, iedereen wilt ofwel dezelfde 20 covers spelen ofwel alleen maar eigen nummers schrijven etc etc. Soms lijkt het simpeler om gewoon thuis te zitten en met plaatjes mee te spelen. Maar anderzijds denk ik dan: "The best is yet to come." Ik heb een paar leuke gigs gespeeld in die 12 jaar, ook een paar minder leuke maar het smaakt nog steeds naar meer ...

Ach, ik ben gewoon een ouwe zeur aan het worden

Wie van jullie is door een soortgelijke periode gegaan en (hoe) zijn jullie er doorgekomen?

[DiMarco]

Go with the flow. Ik heb tussendoor 15 jaar helemaal geen bas gespeeld omdat ik met andere dingen bezig was sinds mijn burnout wegens teveel optreden én er nog een fulltime baan naast hebben.

Speel nu alweer anderhalf jaar in een leuke band. It's good to be back.

[padawatje]

Ik ga niet stoppen met muziek, integendeel: ik ben mezelf aan het leren om muziek te lezen (fa-sleutel), ben aan walking jazz lines aan het werken en ik heb een boek met latin bass lijntjes besteld voor op de contrabas. De bedoeling is dus wel om als BETERE bassist uit deze tijdelijke zelfopgelegde vakantie te komen.

Als je dit kan en er de discipline voor hebt: gewoon doen ! Ikzelf heb gemerkt dat als ik geen andere muzikanten heb om mee samen te spelen, ik niet gemakkelijk de motivatie kan vinden om zelf thuis in mijn eentje te oefenen.
Maar het is een hobby hé, als je dat met tegenzin doet kan je beter even stoppen

[Berend]

Ik ben ook een tijdje bandloos geweest en heb toen de Bass Bible aangeschaft. Aanrader als je jezelf wilt verbeteren ! 't Is een immense pil (met 2 cd's met voorbeelden), maar werkelijk alles wat je je kunt bedenken staat er in.
Daarnaast deed ik een paar losse projectjes, die nooit langer dan een paar maanden duurden.
Nu speel ik in een gospelband, compleet nieuw repertoire voor mij en 's avonds op tijd thuis...

[john5]

Ik denk dat elke muzikant meerdere momenten in zijn carrière heeft waarin het waar minder loopt. Is het niet op band-niveau dan wel op individueel niveau.

Gitarist van een van mijn vorige bandjes was er ook zo een. 5 jaar met plezier in een goed coverbandje gezeten en eindelijk het idee hebben dat het uit kon groeien naar iets goeds... Geen zin meer in een band. Waar het dan aan ligt??? Ik weet het niet.

Voor mij persoonlijk staat muziek maken geheel in het teken van het band-wezen. Ik moet er niet aan denken om in mijn eentje (doelloos) op zolder wat muziek mee te spelen. Ik respecteer de muzikanten die dat wel doen, dat zijn er waarschijnlijk een heeeeeeel stuk meer dan degene met een band. Ik zou niet zonder band kunnen in ieder geval!

[EddiePlaysBass]

Speel nu alweer anderhalf jaar in een leuke band. It's good to be back.

Goed om te horen, DiMarco! Ik hoop dat het bij mij geen 15 jaar zal duren. Aan de andere kant, als ik merk hoe traag ik vooruit kom met die walking jazz oefeningen, kan ik de tijd misschien wel gebruiken

Als je dit kan en er de discipline voor hebt: gewoon doen ! Ikzelf heb gemerkt dat als ik geen andere muzikanten heb om mee samen te spelen, ik niet gemakkelijk de motivatie kan vinden om zelf thuis in mijn eentje te oefenen.
Maar het is een hobby hé, als je dat met tegenzin doet kan je beter even stoppen

Tot mijn eigen verbazing gaat het momenteel best goed! Ik verdeel de tijd nu eventjes tussen wat ik zelf wil (dus o.a. die walking bass oefeningen en oefeningen gericht op muziek leren lezen) en wat ik nog moet onderhouden / bijschaven voor mijn bijna-ex-band. Eens het bandgegeven achter de rug is, ga ik een selectie liedjes op mijn Tascam GB-trainertje zetten die ik zelf altijd al eens heb willen leren (waaronder, geloof het of niet, de originele versie van "Vamos A La Playa" - puur voor de fun )

Ik ben ook een tijdje bandloos geweest en heb toen de Bass Bible aangeschaft. Aanrader als je jezelf wilt verbeteren !

Die heb ik hier ook liggen Samen met een hoop andere instructieboeken. Heb er nog maar een handvol oefeningen uit gespeeld (zoals met bijna al die boeken dus het geval is) maar goed dat je mij er aan herinnert. Misschien dat ik die ook zal incorporeren in mijn "trainingsschema" eens ik definitief bandloos ben.

Voor mij persoonlijk staat muziek maken geheel in het teken van het band-wezen. Ik moet er niet aan denken om in mijn eentje (doelloos) op zolder wat muziek mee te spelen. Ik respecteer de muzikanten die dat wel doen, dat zijn er waarschijnlijk een heeeeeeel stuk meer dan degene met een band. Ik zou niet zonder band kunnen in ieder geval!

Ik snap je volkomen, john5. Voor mij is dat ook altijd het doel geweest maar na het uiteenvallen van mijn vorige band (net toen we naar een hoger niveau en betere optredens zouden doorstoten) en mijn persoonlijke fout betreffende het toetreden tot deze band, is er bij mij even iets geknapt. Ligt niet aan de mensen in mijn band, want die zijn leuk en aardig. Het moet voor mij gewoon even niet meer. Een en ander hangt ook samen met mijn privé-situatie, waar een aantal veranderingen (in de goede zin) op til staan.

Maar zoals gezegd, het idee is niet om "in mijn eentje (doelloos) op zolder wat muziek mee te spelen", integendeel Ik heb een doel voor ogen wat mijn eigen ontwikkeling als bassist betreft, en een idee van het type band dat ik zelf wil starten (tenzij ik zo er eentje vind) als ik eenmaal de tijd rijp vind. Maar ik ben op dit moment niet goed genoeg voor dat type band, dus moet ik er aan werken En de ervaring heeft me geleerd dat me dat niet lukt, zolang ik in een band zit. Dus moet ik mezelf tijdelijk één plezier ontzeggen (optreden) ten bate van een ander plezier (persoonlijke muzikale groei).

Dat is het plan, alleszins Benieuwd hoe ver ik binnen een paar maanden sta!

[basloze fret]

Als je dit kan en er de discipline voor hebt: gewoon doen ! Ikzelf heb gemerkt dat als ik geen andere muzikanten heb om mee samen te spelen, ik niet gemakkelijk de motivatie kan vinden om zelf thuis in mijn eentje te oefenen.

Dit snap ik nu nooit. Het is voor iedereen anders natuurlijk, maar je laat je plezier in muziek toch niet afhangen van andere mensen of een band?
Ik maak muziek muziek vanwege de muziek. Al zou ik 20 jaar in mijn eentje moeten spelen dan nog zou ik niet stoppen. Ik zou zeggen haal de motivatie uit je zelf en de muziek op zich en laat je niet uit het veld slaan doordat je geen band hebt.

[Berend]

Het is voor iedereen anders natuurlijk, maar je laat je plezier in muziek toch niet afhangen van andere mensen of een band?
Ik maak muziek muziek vanwege de muziek. Al zou ik 20 jaar in mijn eentje moeten spelen dan nog zou ik niet stoppen. Ik zou zeggen haal de motivatie uit je zelf en de muziek op zich en laat je niet uit het veld slaan doordat je geen band hebt.

Gedeeltelijk mee eens: een bas is geen instrument om alleen te spelen: het is een begeleidingsinstrument. En dan is het écht leuker om samen te spelen.
Neemt niet weg dat het ook heerlijk is om een cd'tje op te zetten en lekker mee te spelen, maar een beetje druk erop vanwege een komend optreden geeft meer intrinsieke motivatie om nog eens extra te gaan oefenen !

[john5]

Ik zit al 10 jaar in verschillende bandjes en ik zou nu niet weten wat ik zonder band zou moeten. Aan de andere kant, actief zijn in een band is voor een hoop muzikanten ook niet weggelegd.
Er komt namelijk heel wat bij kijken, afhankelijk van de ambities van de band natuurlijk.

Maar zie eens een band te vinden waarin alle muzikanten dezelfde ambities delen en dat over een constante periode. Persoonlijk werd ik ook wel eens gek van de ambities van mede-muzikanten. Wanneer ik meer optredens wou regelen werd ik altijd wel door iemand tegengehouden.
Zolang je (zeker als bassist) niet in je eentje op het podium staat zul je het met andere moeten doen.

[Green Goblin]

Wat Berend zegt.

[Wiro]

Heel herkenbaar.
Muziek en krampachtig iets nastreven gaan niet samen. Dus als je je ergens niet lekker bij voelt moet je dit niet (te lang) blijven doen. Deze levensles kreeg ik mee toen ik met band probeerde 'door te breken' in het commerciële circuit. Op een gegeven moment was er bijna geen gelegenheid meer om muziek te maken: We waren allemaal te druk met regeldingen. Na deze jammerlijk mislukte poging ben ik helemaal gestopt.
Maar ach, na een jaar of vijf gingen m'n vingers toch weer jeuken en heb ik de bas weer ter hand genomen en snel in een band gegaan. Maar dan wel met hele andere muziek dan ik ooit gedaan had en zonder concessies te doen. Daarmee kwam m'n motivatie weer terug.
Sindsdien gebruik ik m'n drang om thuis te werken aan verbeteringen als thermometer of ik goed bezig ben of niet. Zogauw ik merk dat deze daalt probeer ik veranderingen aan te brengen in mijn houding of in de houding van de bandleden. Als dan na enige maanden blijkt dat ik aan een dood paard aan het trekken ben, dan wordt het tijd om van koers te veranderen. Soms zit ik vast in m'n eigen truckjes, dan neem ik de theorie ter hand of ga goed luisteren hoe andere artiesten te werk gaan. Pak ook eens een ander instrument. Kan ook heel verfrissend werken.
Al doende ben ik in de loop der jaren via garagerock naar jazz-rock naar easy-listening en via punk en moderne jazz weer naar hard-rock en fusion gegaan. Verandering van spijs doet eten. Tegelijkertijd ervaar ik dit als handicap: Als gevolg van deze wispelturigheid is het lastig de diepte in te gaan.
Maar ik realiseer me dat dit heel persoonlijk is. Anderen zie ik met veel passie járenlang dezelfde trucendoos herhalen. En als zij zich hier happy bij voelen is hier niets mis mee. Ook dan merk je dat zij zich in de loop der jaren vaak ook ontwikkelen.

[Haico]

Ik wissel het hele bandgebeuren af met wat projectjes hier en daar. Studio, theater, musicals, kerkoptreden... whatever. Lekker divers en zo veel mogelijk eenmalige/kortlopende dingen. Het houdt me scherp. Dit soort projecten geven wat meer "instant gratification" vergeleken met dat hele bandgebeuren waar je eindeloos bloed, zweet en tranen in moet investeren. De projecten geven mij ook hernieuwde energie om door te gaan met mijn bandje.

Ik raad iedereen aan om dit soort projectjes erbij te nemen. Het nadeel is dat je "jack of all trades, master of none" wordt, zoals Wiro al benoemde. Maar, slechter zal je er nooit van worden.

[AmericanIdiot]

Ik heb mijn bandje onlangs verlaten, ik kan het er het komende half jaar niet meer bij hebben. Te druk met andere dingen en een algehele break lijkt me ook best eens goed. Bassen en versterkers zijn bij een goede vriend van me in opslag (vooral vanwege een verhuizing en aankomende verbouwing) en ik pak de draad later wel weer op. Wel jammer, we waren met een CD opname bezig maar ik moet helaas een keuze maken. Tegen beter weten in op halve kracht bij een band aanmodderen is niet mijn ding... of ik doe iets voor 100% en anders niet.

[basloze fret]

Het is voor iedereen anders natuurlijk, maar je laat je plezier in muziek toch niet afhangen van andere mensen of een band?
Ik maak muziek muziek vanwege de muziek. Al zou ik 20 jaar in mijn eentje moeten spelen dan nog zou ik niet stoppen. Ik zou zeggen haal de motivatie uit je zelf en de muziek op zich en laat je niet uit het veld slaan doordat je geen band hebt.

Gedeeltelijk mee eens: een bas is geen instrument om alleen te spelen: het is een begeleidingsinstrument. En dan is het écht leuker om samen te spelen.

Samen spelen is altijd leuker natuurlijk, maar toch vind ik dat de motivatie vanuit je zelf moet komen. Je bent ook muzikant als je niet in een band zit en dan wil je toch gewoon muziek maken? desnoods in je eentje. De bas is trouwens de laatste decennia tot veel meer geworden dan een begeleidingsinstrument. Kijk naar al die solobassisten op youtube. Niet dat ik het altijd mooi vind maar de de bas wordt tegenwoordig ook steeds meer gebruikt als een veredelde gitaar.

[RonC]

Heel herkenbaar allemaal, heb ook zo'n 20 jaar in bandjes gespeeld(vaak in meerdere tegelijk).
Eén van deze bandjes begon erg goed te lopen, ik ben toen een dag minder gaan werken (niet dat ik iets verdiende met die band want met eigen werk verdien je geen ruk). Na een jaar of 5 hadden we in het clubcircuit best een naam opgebouwd, we speelden 2 keer per week(grote en kleine optredens, zelf Lowlands is ons toen gelukt), maakten opnames en hadden inmiddels 1 CD bij een label uitgebracht. Echter werd de sfeer in de band er niet beter op en had ik alleen nog maar plezier op het podium zelf. Uiteindelijk deed ik het voor mijn plezier (de andere bandleden waren beroeps en gaven veel les e.d.). Ik was er klaar mee dat de agenda van de band mijn leven bepaalde en ben er toen uitgestapt. Dit was een hele moeilijke beslissing aangezien die band echt wel potentie had en ik verder was gekomen dan ik ooit had durven dromen.
Stoppen met muziek wilde ik niet en ben toen weer een nieuwe band begonnen met als insteek, goede nummers schrijven, af en toe spelen, wat opnemen maar als belangrijkste factor; een creatieve uitlaatklep en plezier. Na een jaar of 2 hadden we een demo die goed werd ontvangen en begon ook die band er heel hard aan te trekken. We gingen met een producer in zee, opnames voor een CD werden geplanned en de rest van de band wilde er alles voor aan de kant zetten en 2 tot 3 keer per week gaan repeteren om zo productief mogelijk te zijn. Ik zag het weer dezelfde kant opgaan en wilde het liever rustiger aan doen en eerst nog meer nummers schrijven en meer live spelen voordat we gingen opnemen en een CD uitbrengen. Daarbij was mijn vrouw (toen nog mijn vriendin) zwanger en wilde ik niet altijd weg zijn. We hebben toen ook besloten dat hun beter met een bassist verder konden gaan met eenzelfde insteek als de rest. Wederom een hele lastige beslissing maar wel de juiste.
Ik heb vervolgens thuis een home studiotje ingericht waar ik eigen ideeën kan opnemen en een beetje aan kan klooien. Ik ben mezelf nu gitaar aan het leren spelen en wil straks ook nog wat op de piano leren.. Ik heb er op dit moment helaas nog véél te weinig tijd voor maar die tijd gaat er wel komen.
Samen met een paar vroegere bandmaten (waar ik ook privé heel goed mee bevriend ben) repeteren we 1 keer in de maand (vaak halen we dat niet eens) waar we nummers gaan schrijven en een pilsje drinken. We hebben géén enkele ambities en spelen alleen voor de creativiteit en omdat we het leuk vinden elkaar te zien. Meer zit er ook niet in omdat we nogal ver van elkaar af wonen en inmiddels allemaal kleine kinderen hebben.
Mogelijk ga ik wel weer een projectje doen met de zanger van mijn vorige band (iets akoestisch).
Ik vind het wel goed zo, ben blij dat ik op muzikaal gebied geen verplichtingen meer heb en ben lang niet meer zo ambitieus als ik ooit was.
Ik doe nu alleen nog maar iets als ik er echt zin in heb, maar ik zal altijd op een of andere manier met muziek bezig blijven.
Een leven zonder kan ik me niet voorstellen...