Meowmix schreef:Tis niks anders dan relaties.
in feite wel
Break van het hele bandgebeuren (zeur zeur)
Mijn drummer, die me overigens wel altijd bijstond en overal in steunde, zei altijd:Meowmix schreef:Tis niks anders dan relaties.
"Een band is net een disfunctioneel gezin, waarvan er 1 ouder moet zijn die de boel bij elkaar houdt"
Had ik eerst nooit zo ervaren, maar achteraf bezien had hij toch gelijk.
-
EddiePlaysBass
- Berichten: 38
- Lid geworden op: 12 mei 2010, 12:01
Dit is een veel interessantere discussie geworden dan ik vooropgesteld had! Nice ...
Ik wil twee dingen kort adresseren: wanneer ik zeg dat je in de eerste plaats moet gaan voor de muziek die je zelf graag hoort, bedoel ik niet hetzelfde als wanneer Stinky het heeft over muzikanten die "100% spelen wat zij willen spelen" (of dergelijke, ik parafraseer hier even). Wanneer ik bij een bestaande coverband auditie doe, ik vooraf weet wat voor genre ze spelen, en binnen dat genre nummers zal zoeken die ik persoonlijk graag zou willen spelen. Dat kunnen "hits" zijn of de meer vergeten pareltjes. Het feit DAT ik ze graag speel, maakt dat ik én relaxter én gemotiveerder speel - en het publiek pikt die emoties wel degelijk op.
Dat een band is als een relatie (maar dan met meerdere personen tegelijk) is absoluut waar. Maar eens de aanvankelijke verliefdheid in een relatie voorbij is (en laten we eerlijk zijn, verliefdheid gaat altijd voorbij) moet deze plaatsmaken voor een diep wederzijds respect. Een "houden van", waarin beide partners elkaars kleinere kanten ook (leren) kennen en accepteren. In een band is dat niet anders. Voor mij persoonlijk was het een bijzonder onaangename gewaarwording om (bij de band die ik net verlaten heb) te merken dat de mensen die ik aanvankelijk zo leuk en aardig vond, opeens wel héél anders uit de hoek kwamen. Alsof het compleet andere personen waren. Ik leerde aspecten van hun karakter kennen die ik gewoon niet wilde accepteren dus werd het tijd voor mij om verder te gaan.
Sommige van mijn vorige bands zijn uiteengevallen uit praktische overwegingen, anderen omdat bepaalde sleutelfiguren besloten ermee te stoppen. Niks duurt eeuwig, en zeker bands niet. Voor mij staat het plezier voorop: zo gauw ik mezelf erop betrap dat ik liever thuis zit te lezen dan naar een repetitie (of optreden) te gaan, weet ik dat de houdbaarheidsdatum verstreken is.
Ik wil twee dingen kort adresseren: wanneer ik zeg dat je in de eerste plaats moet gaan voor de muziek die je zelf graag hoort, bedoel ik niet hetzelfde als wanneer Stinky het heeft over muzikanten die "100% spelen wat zij willen spelen" (of dergelijke, ik parafraseer hier even). Wanneer ik bij een bestaande coverband auditie doe, ik vooraf weet wat voor genre ze spelen, en binnen dat genre nummers zal zoeken die ik persoonlijk graag zou willen spelen. Dat kunnen "hits" zijn of de meer vergeten pareltjes. Het feit DAT ik ze graag speel, maakt dat ik én relaxter én gemotiveerder speel - en het publiek pikt die emoties wel degelijk op.
Dat een band is als een relatie (maar dan met meerdere personen tegelijk) is absoluut waar. Maar eens de aanvankelijke verliefdheid in een relatie voorbij is (en laten we eerlijk zijn, verliefdheid gaat altijd voorbij) moet deze plaatsmaken voor een diep wederzijds respect. Een "houden van", waarin beide partners elkaars kleinere kanten ook (leren) kennen en accepteren. In een band is dat niet anders. Voor mij persoonlijk was het een bijzonder onaangename gewaarwording om (bij de band die ik net verlaten heb) te merken dat de mensen die ik aanvankelijk zo leuk en aardig vond, opeens wel héél anders uit de hoek kwamen. Alsof het compleet andere personen waren. Ik leerde aspecten van hun karakter kennen die ik gewoon niet wilde accepteren dus werd het tijd voor mij om verder te gaan.
Sommige van mijn vorige bands zijn uiteengevallen uit praktische overwegingen, anderen omdat bepaalde sleutelfiguren besloten ermee te stoppen. Niks duurt eeuwig, en zeker bands niet. Voor mij staat het plezier voorop: zo gauw ik mezelf erop betrap dat ik liever thuis zit te lezen dan naar een repetitie (of optreden) te gaan, weet ik dat de houdbaarheidsdatum verstreken is.
Kom op jongens, er zijn ook genoeg ‘van die bassisten’ die het wél leuk vinden om ‘suffe uitgekauwde covers’ te spelen. Niks mis mee. Ik zit ook niet te wachten op de zoveelste uitvoering van ‘summer of ‘69’, maar kan het nog steeds waarderen als dit strak en vol overgave gespeeld wordt.
Nu zit ik in zo’n coverband. Niks buitengewoons, maar wel een club die de nummers een beetje met kloten en lol probeert neer te zetten.
Ik hou ook niet van alle genres, maar ik kan wel genieten van een band met lol.
Mooi voorbeeld vind ik de kermis bij ons in het dorp. 3 kroegen met evenzoveel bands. Zo zal ik niet snel gaan kijken bij die grote commerciele gelikte bands. En daar staat in verhouding ook vrij weinig publiek. Maar bijv. bij ‘Plork en de aannemers’ hangt iedereen er met armen en benen uit. Nu zou je neerbuigend kunnen doen over P&dA, maar die boys zetten een onwijze bak power op dat podium, alles is herkenbaar en met een enorme humor. Dus ik wil toch wel een lans breken voor de coverbands, maar het valt of staat hoe je het brengt….
Anderzijds kan ik jullie ook wel begrijpen als ik op Youtube coverbandjes voorbij zie komen die zo vlak en zouteloos spelen dat ik ze het liefst vlak voor het slapengaan bekijk…
Maar OT: Ik heb ook ooit een pauze van een jaartje of 5 gehouden, maar bij iedere liveband werd ik onrustig.... totdat m'n nieuwe buurman gitaar bleek te spelen. Snel m'n spullen weer teruggekocht (ze lagen inmiddels alweer 4 jaar op een zolder...) en met hem weer een (cover) band begonnen.
Nu 10 jaar later spelen we nog steeds samen, in alweer onze 3e band.
Ik zou niet zonder kunnen, maar met onze frequentie van repeteren en optreden blijft het ook leuk! (eens in de 14 dagen repeteren, en ca. 6x p/jr optreden)
Nu zit ik in zo’n coverband. Niks buitengewoons, maar wel een club die de nummers een beetje met kloten en lol probeert neer te zetten.
Ik hou ook niet van alle genres, maar ik kan wel genieten van een band met lol.
Mooi voorbeeld vind ik de kermis bij ons in het dorp. 3 kroegen met evenzoveel bands. Zo zal ik niet snel gaan kijken bij die grote commerciele gelikte bands. En daar staat in verhouding ook vrij weinig publiek. Maar bijv. bij ‘Plork en de aannemers’ hangt iedereen er met armen en benen uit. Nu zou je neerbuigend kunnen doen over P&dA, maar die boys zetten een onwijze bak power op dat podium, alles is herkenbaar en met een enorme humor. Dus ik wil toch wel een lans breken voor de coverbands, maar het valt of staat hoe je het brengt….
Anderzijds kan ik jullie ook wel begrijpen als ik op Youtube coverbandjes voorbij zie komen die zo vlak en zouteloos spelen dat ik ze het liefst vlak voor het slapengaan bekijk…
Maar OT: Ik heb ook ooit een pauze van een jaartje of 5 gehouden, maar bij iedere liveband werd ik onrustig.... totdat m'n nieuwe buurman gitaar bleek te spelen. Snel m'n spullen weer teruggekocht (ze lagen inmiddels alweer 4 jaar op een zolder...) en met hem weer een (cover) band begonnen.
Nu 10 jaar later spelen we nog steeds samen, in alweer onze 3e band.
Ik zou niet zonder kunnen, maar met onze frequentie van repeteren en optreden blijft het ook leuk! (eens in de 14 dagen repeteren, en ca. 6x p/jr optreden)
Musicman Stingray5 LE2008 Sequoia Gold, HB PB-50 project, Warwick Tubepath 10.1, Warwick 611 PRO, Taurus Neo 210, TC Electronic BQ250, Zoom B3
)Eergisteren plan optredens dansschool naberekend met medewerker .
Gaan we niet uitkomen ,----baten/kosten verhouding ligt helemaal fout.
De mensen houden van narigheid noodzakelijkerwijs de centen effe meer in de knip als vroeger ,
en nemen dus minder consumpteis als in vroegere goede tijden .
Kosten voor de ingehuurde bediening gaan er ook nog 'ns af .
Nou ja ,----plan van tafel
Gaan we niet uitkomen ,----baten/kosten verhouding ligt helemaal fout.
De mensen houden van narigheid noodzakelijkerwijs de centen effe meer in de knip als vroeger ,
en nemen dus minder consumpteis als in vroegere goede tijden .
Kosten voor de ingehuurde bediening gaan er ook nog 'ns af .
Nou ja ,----plan van tafel
-
EddiePlaysBass
- Berichten: 38
- Lid geworden op: 12 mei 2010, 12:01
Ik ben vandaag voor het eerst in 8 dagen weer eens voorzichtigjes bas aan't spelen. Het is best grappig om te merken hoe moeilijk het mij viel om terug te beginnen! Niet zozeer omdat ik niet WIL, maar omdat ik nu helemaal vrij ben om te kiezen waar ik aan wil werken ...
Normaal gezien warm ik tegenwoordig meestal op met wat walking bass oefeningen, maar omdat dit de eerste dag is van mijn verdere "bascarrière" ben ik gewoon koud in "Pilgrim" van Uriah Heep gedoken - al jaren een favoriet nummer én een favoriete band van me, maar ik ken amper een handjevol baslijnen van de groep.
Geen idee of ik alles juist heb, sommige noten zitten wat weggemoffeld, maar de grote lijnen van de eerste paar minuten heb ik toch al te pakken, en daar ben ik blij om! De afgelopen 18 maanden heb ik mijn oortraining namelijk nogal hard verwaarloosd dus dit wordt weer een integraal deel van mijn oefenroutine
Normaal gezien warm ik tegenwoordig meestal op met wat walking bass oefeningen, maar omdat dit de eerste dag is van mijn verdere "bascarrière" ben ik gewoon koud in "Pilgrim" van Uriah Heep gedoken - al jaren een favoriet nummer én een favoriete band van me, maar ik ken amper een handjevol baslijnen van de groep.
Geen idee of ik alles juist heb, sommige noten zitten wat weggemoffeld, maar de grote lijnen van de eerste paar minuten heb ik toch al te pakken, en daar ben ik blij om! De afgelopen 18 maanden heb ik mijn oortraining namelijk nogal hard verwaarloosd dus dit wordt weer een integraal deel van mijn oefenroutine