Ben wel een jaartje of wat tussendoor bezig geweest met dat andere instrument (gitaar).
In al die jaren ben ik heel veel bezig geweest met nuttige en minder nuttige effect apparaten. Een mooi effect kan je lol in het spelen vergroten.
Na een tijd lang een Digitech RP14, Boss gt5, en een Pod XT te hebben gehad ben ik eruit: Modelling is speelgoed, leuk voor thuis maar verder niet. Je 'tone' is simpelweg vertrokken met welke modeller dan ook en dit hoor je heel duidelijk wanneer je op hoger volume (live bijvoorbeeld) speelt. Als ik het geluid moet omschrijven: Met modelling klink je als een (bas)gitaar die op een cd staat, niet als een live (bas)gitaar.
Daarna in de fx loop van mijn buizen amp een TC G-Major gehangen. Ook deze haalt je tone volledig onderuit en het live geluid klinkt niet meer live. Hiermee is duidelijk geworden dat voor mij 100% digitaal niet acceptabel klinkt.
Dus op zoek naar effecten die wel smeuïg, vet, levendig of simpelweg bruut klinken.
Wat is de bedoeling van deze post? Ik wil Bassisten een beetje de richting aangeven bij het uitzoeken van effecten want zoveel goede zijn er niet voorhanden. Het is zonde als je een pedaaltje aanschaft en deze vervolgens nooit gebruikt omdat het geluid ervan niet inspererend of gewoon domweg klote is.
Ik beperk de scope van deze review tot effecten die voor een bassist handig zijn om te hebben. Dit zijn voor mij:
- Compressor
Chorus
Delay
Overdrive/Distortion
Octaver
(auto)Wah
Compressor
Wanneer je versterker niet beschikt over een ingebouwde compressor raad ik iedereen aan toch eens met zo'n ding te pielen. Zelf heb ik er verschillende getest en gehad en ben erachter gekomen dat het van je bas en elementen afhangt of je er eentje nodig hebt of niet. Op zich hoeft een compressor dus niet nodig te zijn. Ga je er toch voor dan adviseer ik een dualband compressor. Veel compressors laten je basje compacter en wat meer pompend klinken bij het slappen, maar knijpen het geluid teveel wanneer je overgaat op fingerstyle. Met een dualband kun je dit beter compenseren dan met een simpele compressor. Ik ben zelf uiteindelijk uitgekomen op de dualband compressor van Ashdown. Deze doet zijn werk goed en is niet te aanwezig. Het enige probleem dat ik met deze compressor ben tegengekomen is dat bij erg hoge output van actieve bassen het input volume van de compressor lastig is in te stellen. Ik gebruik deze daarom in de effect loop in plaats van hem direct aan mijn bas te hangen.
Chorus
Met het uitkiezen van een chorus voor bas is het oppassen geblazen. Veel chorussen (onder andere de verschillende van Boss) gooien een metalig laagje over je basgeluid. Dit gaat na een tijdje enorm irriteren en resulteert erin dat je geen chorus meer gebruikt. Een vleugje chorus kan echter wonderen doen in de mix van instrumenten. Een heel populaire chorus die ook niet te duur is, is de Small Clone van Electro Harmonix. Deze gebruik ik al heel lang voor zowel mijn bas als mijn gitaar en is een aanrader. Het is de chorus die Kurt Cobain ook gebruikte.
Delay
Omdat analoge delays niet te betalen zijn heb ik getest met de delay in mijn G-Major, een Boss delay en de Headrush II van Akai. De laatste heb ik gehouden want deze houdt het geluid het meest overeind en wanneer je basgeluid een punch geeft dan hoor je deze ook terug in de delay. De Headrush kun je ook gebruiken als looper (je speelt een phrase, loopt deze en jamt op je eigen loopje verder) en heeft een bandecho emulatie welke ik nooit gebruik. De prijs van de headrush is enorm gekelderd dus deze is nu ook goed betaalbaar. De boss heb ik weer verkocht, die klinkt blikkerig.
Overdrive/Distortion
Man man man man wat het lastig een goede overdrive te vinden voor een bassist! Getest heb ik met een Ibanez PD7 Phat Hed, Boss ODB3, EHX Big Muff Bass en de MXR M80 welke ook een EQ en DI is. Meteen afgekeurd waren de PD7 en de Big Muff. De PD7 klinkt als een ritselende krant en de Big Muff geeft een veel te modderig en onstrak geluid (het is ook een fuzz en die heb ik nooit lekker vinden klinken op een bas). Wat een goede bas overdrive onderscheidt van een gitaar OD is een BLEND knop. Hiermee mix je het droge geluid van je bas met de overdriven tone. Blend functie is vitaal voor het strak houden van je low end en mag van mij dus niet ontbreken op een bass OD. Blijven over de Boss en de MXR waarvan de Boss goedkoper is maar ook wat meer digitaal klinkt. Zelf ben ik voor de MXR gegaan vanwege de driebands EQ en zeer goede DI die er in zit en de overdrive die organischer klinkt dan de Boss. De M80 is geen goedkoop pedaaltje met een prijs van rond de 160 euro maar hij is het dubbel en dwars waard. Van zowel de Boss als de MXR zijn filmpjes te vinden op jijpijp: BOSS ODB-3 en MXR M80.
Octaver
Door een vleugje sub-octaaf toe te voegen kun je je basgeluid meer 'ballen' geven. Je speakers moeten dit natuurlijk wel kunnen behappen dus voorzichtig hiermee. Ik heb getest met de octaver in de G-Major, een octaver en harmonics pedaal van Boss (ben het type vergeten, was dus niet echt onder de indruk) en de fantastische Micro POG van Electro-Harmonix. De letters POG staan voor Polyphonic Octave Generator. Het allerbelangrijkste bij een Octaver is dat de tracking (het kunnen volgen van de toon die je speelt) snel en correct is. Hierbij vallen de meeste octavers door de mand want lager dan een A op je bas word vaak al niet meer goed bijgebeend. Qua tracking was Boss het meest belabberd, zodra er ook maar één bijgeluidje kwam was het pedaal kompleet de weg kwijt. Ook klonk de boss weer metalig (wat ook bij de chorus en delay van dit merk al het geval was). De POG trackt goed en snel tot een F# en is daarmee zeer bruikbaar op een bas. Bovendien heeft de POG zowel een sub octaaf als een octave up, hierdoor kun je een 8-string bas nabootsen of klinken als een gitaar en een bas samen. Het mooiste komt nog: de POG kan ook overweg met accoorden! Hiermee hebben we een duidelijke winnaar en de enige optie voor een bassist.
Wah
Autowah houd ik niet van, deze heb ik dus niet getest. Wel ben ik bezig geweest met Wah pedalen in de vorm van de Dunlop Bass Wah en de G-Lab Bass Wowee-Wah (wat een suffe naam is dat). De Morley TM Stevens wah heb ik helaas niet kunnen testen maar die ziet er ook uit als een stuk speelgoed met die stomme felle kleurtjes erop dus ik had hem toch niet gekocht . De Dunlop heb ik nog, hij haalt een groot deel van je low end weg maar dat is nou eenmaal de karakteristiek van wah pedalen. Klinkt okay, POT meter gaat kraken na een tijdje!!! daarom gebruik ik deze niet meer. De G-Lab is net als Morley pedalen optisch, er zit dus geen potmeter in en heeft de voorkeur. Wat erg fijn is bij de G-Lab is dat je hem niet aan/uit hoeft te zetten, hij schakelt in als je hem aanraakt met je voet. Ik heb er nog niet heel veel mee gedaan maar tot zover bevalt deze erg goed en heeft veel instelmogelijkheden. Een wah is niet een effect dat voor iedereen weggelegd is, je moet er een beetje van houden.
Ik hoop met deze post een beetje inspiratie los te maken want een leuk effect werkt heel erg inspirerend tijdens het spelen/jammen.
Groet, Marco