Hier komt hopelijk een volslagen vintage correct test verslag van een Squier JV 62 P bass te staan, geschreven door ons aller zeer gewaardeerde wandelende Fender encyclopedie Dhr W Sanders.
Squier 62 JV Precision.
-
Jack
Squier 62 JV Precision.
Even een aardigheidje tussendoor.
Hier komt hopelijk een volslagen vintage correct test verslag van een Squier JV 62 P bass te staan, geschreven door ons aller zeer gewaardeerde wandelende Fender encyclopedie Dhr W Sanders.
Hier komt hopelijk een volslagen vintage correct test verslag van een Squier JV 62 P bass te staan, geschreven door ons aller zeer gewaardeerde wandelende Fender encyclopedie Dhr W Sanders.
Laatst gewijzigd door Jack op 30 mar 2010, 23:34, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Jack
En? Waar blijft het? Je hebt al ruim 10 uur de tijd gehad, Sanderzzzzz.... 
EDIT: Nou lees ik toch per ongeluk William's onderschrift als 'bij gebrek aan peter' - dat gaat wel ver, niet?
EDIT: Nou lees ik toch per ongeluk William's onderschrift als 'bij gebrek aan peter' - dat gaat wel ver, niet?
De wereld wordt een stuk complexer als je overal een probleem van denkt te moeten maken.
Angelo's Rock Orphanage | ISKC Rock Radio The Prog Files | DJ Morgana's Metal Madhouse |
Angelo's Rock Orphanage | ISKC Rock Radio The Prog Files | DJ Morgana's Metal Madhouse |
Nee hoor Angelo, ik heb die nl. zelf voorgesteld
Omdat Jack het zo lief vroeg & subtiel voorstelde
... De foto's met tweed-achtergrond & foute pantoffels zijn de mijne. Aangezien deze bas al 30 jaar ongeopend is geweest ga ik dit ook zo laten, gut-shots komen van 21frets.com.
Het gaat hier dus om een laat 1982, begin 1983 Squier JV '62 Precision Bass, voor de "export market". De productiedatum staat op de halshiel geschreven, maar die laten we er dus mooi op zitten. De Japanse benadering van het Amerikaans origineel van 1960-juli 1962, op een paar details na ziekelijk nauwkeurig.
Specs
- dosse gezaagd maple hals, A-width (42mm breed @ topkam)
- slab-board rosewood toets, met de typische "uitpuilende" afronding aan de headstock, 7.25" radius.
- vintage trussrod met kruiskopregeling
- vintage frets
- clay dot inlays
- 3 piece alder body, exacte contouren van een '62 Fender, inclusief "router hump" aan de neckpocket
- 3 Tone Sunburst finish in dunne polyesterlak (hals is ook polyester)
- vintage threaded brug
- Japans splitcoil element, met shielding plate
- plastic-coated bedrading & japanse potmeters
- 4 ply celluloid slagplaat, na 30 jaar met de kenmerkende krimp.
- 2 messingen "dome knobs", met montageschroef
- "SQUIER" logo, onder de laklaag
- Kluson reverse tuners, zonder infrezingen voor de lipjes
En waarin verschilt dat dan tov het oude origineel
Ten eerste is de lak van polyester (alleen de "Top Line" modellen hadden nitro-lak), en is de electronica van Japanse makelij, zo zijn bvb de polepieces van de pickup gewoon rechte staafjes, terwijl de originelen licht afgeronde topjes hadden, ontbreekt de aluminium "shielding plate" onder de slagplaat zijn er geen schroefgaten te zien waar de mallen op geschroefd werden, geen nail-holes maar wel een paint-stick-afdruk van tijdens het lakken (gebeurde pas vanaf '64), en vooral: er zijn geen kappen of duimsteun meegeleverd. De slagplaat heeft wel gaatjes voor de elementkap, maar niet voor de duimsteun. Voor de rest is het echt zoals een oude Fender, inclusief de "ronde" overgang tussen rosewood toets & maple halshout aan de kop (de ReIssue's van Fender, en Allparts, en... hebben allemaal een rechte overgang), en het gat voor de trussrodschroef loopt ook mooi nog net in het stukje rosewood.
Bouw & feel
Deze bas is gebouwd als een tank, de lak is harde polyester, en perfect aangebracht, ik kan werkelijk geen foutje ontdekken. De burst is mooi evenwichtig aangebracht, en de overgang tussen de kleuren is erg mooi gedaan. De hals heeft een A-width, en is dus ietsjes smaller & dunner dan de B-width, die erg vaak op oude bassen voorkwam. Dit maakt dat de hals erg prettig in de hand ligt, en dat snelle loopjes er zonder veel krampen uitgeperst kunnen worden. De vintage frets (smal & dun) zijn mooi afgewerkt, en vertonen na al die jaren nog steeds geen tekenen van inslijting. Kluson tuners draaien vrij stroef, maar behouden de stemming tot in de eeuwigheid en nog een stuk erna. Enig "minpuntje" is dat de potmeters lijden aan het "Marshall-syndroom", namelijk dat ze al draaien vanaf je ertegen blaast. Als ik aan een potmeter wil draaien, heb ik graag dat ze een beetje weerwerk bieden. De actie kan extreem laag afgesteld worden (dit heb ik ook gedaan Jack), met als gevolg dat je nu over de hals vliegt
Klank
bomBAStisch!!! Ik heb hier een eigen versie van de '62P bas, met C-width hals, en Seymour Duncan Ant.I element, die iets meer output geeft en wat donkerder klinkt dan de JV, maar klankgewijs staat deze JV als een huis. Mooie gebalanceerde klank, met genoeg definitie als je tegen de brug aan speelt (nee Wombatboter, een brugelement is niet altijd nodig, mits wat vingervaardigheid krijg je hier ook genoeg mids uit), en een heerlijke vintage Motown-ronk als je meer richting de hals speelt. Met plectrum komen die stuwende P-bas mids echt naar voren. Een kwaaltje waar wel meer Fender-achtigen aan lijden is een dead-spot op de 5e tot 7e positie op de G snaar, maar dat is hier niet het geval, een piano-achtige sustain & "sprankel" die echt LANG blijft nazinderen. Door de slabboard rosewood toets klinkt deze bas iets donkerder & mellow dan een mapleneck P, maar het Japanse element, dat vrij veel hoog geeft (500K potmeters misschien) trekt het zichzelf mooi in balans.
Is het zijn prijs waard
Jammer dat de JV's gehyped worden door handelaars en andere gelukzoekers, waardoor je al erg veel neertelt voor het feit dat er "JV" op de neckplate staat, maar als ik het geld opzij had liggen, zou ik er direct ook eentje kopen. Sommige mensen hebben die psychische "klik" dat het woordje "squier" op de headstock automatisch een inferieuriteitsgevoel triggert, maar dat is bij JV's absoluut niet waar. Ik wik m'n woorden, maar de kans is erg groot dat de(ze specifieke) JV een American ReIssue of zelfs een vintage exemplaar naar huis speelt zowel qua feel, bouwkwaliteit als klank. Deze bassen komen uit de tijd dat Fender USA op apengapen lag na het CBS-debacle, en ze werden toen geprofileerd als "the best of the best", tezamen met de "Fullerton ReIssues" uit de USA. Ze waren destijds ook niet echt goedkoop in aanschaf (de nominale waarde zou nu rond de 900€ liggen). Als ik zou mogen kiezen tussen een standaard Fender USA of een JV uit dezelfde periode, zou ik instinctmatig een JV kiezen.
Dus: heb je het geld, wil je een enorm goede bas, met vintage vibe & feel, en je ziet een JV voorbij komen: direct erop springen. Ik hoop van ganser harte dat Jack nog een lang & voorspoedig leven tegemoet gaat, gevuld met veel plezier & genot, maar als de tijd van gaan dan toch gekomen is, hoop ik dat hij deze reviewer niet vergeten is in z'n testament
Omdat Jack het zo lief vroeg & subtiel voorstelde
... De foto's met tweed-achtergrond & foute pantoffels zijn de mijne. Aangezien deze bas al 30 jaar ongeopend is geweest ga ik dit ook zo laten, gut-shots komen van 21frets.com.Het gaat hier dus om een laat 1982, begin 1983 Squier JV '62 Precision Bass, voor de "export market". De productiedatum staat op de halshiel geschreven, maar die laten we er dus mooi op zitten. De Japanse benadering van het Amerikaans origineel van 1960-juli 1962, op een paar details na ziekelijk nauwkeurig.
Specs
- dosse gezaagd maple hals, A-width (42mm breed @ topkam)
- slab-board rosewood toets, met de typische "uitpuilende" afronding aan de headstock, 7.25" radius.
- vintage trussrod met kruiskopregeling
- vintage frets
- clay dot inlays
- 3 piece alder body, exacte contouren van een '62 Fender, inclusief "router hump" aan de neckpocket
- 3 Tone Sunburst finish in dunne polyesterlak (hals is ook polyester)
- vintage threaded brug
- Japans splitcoil element, met shielding plate
- plastic-coated bedrading & japanse potmeters
- 4 ply celluloid slagplaat, na 30 jaar met de kenmerkende krimp.
- 2 messingen "dome knobs", met montageschroef
- "SQUIER" logo, onder de laklaag
- Kluson reverse tuners, zonder infrezingen voor de lipjes
En waarin verschilt dat dan tov het oude origineel
Ten eerste is de lak van polyester (alleen de "Top Line" modellen hadden nitro-lak), en is de electronica van Japanse makelij, zo zijn bvb de polepieces van de pickup gewoon rechte staafjes, terwijl de originelen licht afgeronde topjes hadden, ontbreekt de aluminium "shielding plate" onder de slagplaat zijn er geen schroefgaten te zien waar de mallen op geschroefd werden, geen nail-holes maar wel een paint-stick-afdruk van tijdens het lakken (gebeurde pas vanaf '64), en vooral: er zijn geen kappen of duimsteun meegeleverd. De slagplaat heeft wel gaatjes voor de elementkap, maar niet voor de duimsteun. Voor de rest is het echt zoals een oude Fender, inclusief de "ronde" overgang tussen rosewood toets & maple halshout aan de kop (de ReIssue's van Fender, en Allparts, en... hebben allemaal een rechte overgang), en het gat voor de trussrodschroef loopt ook mooi nog net in het stukje rosewood.
Bouw & feel
Deze bas is gebouwd als een tank, de lak is harde polyester, en perfect aangebracht, ik kan werkelijk geen foutje ontdekken. De burst is mooi evenwichtig aangebracht, en de overgang tussen de kleuren is erg mooi gedaan. De hals heeft een A-width, en is dus ietsjes smaller & dunner dan de B-width, die erg vaak op oude bassen voorkwam. Dit maakt dat de hals erg prettig in de hand ligt, en dat snelle loopjes er zonder veel krampen uitgeperst kunnen worden. De vintage frets (smal & dun) zijn mooi afgewerkt, en vertonen na al die jaren nog steeds geen tekenen van inslijting. Kluson tuners draaien vrij stroef, maar behouden de stemming tot in de eeuwigheid en nog een stuk erna. Enig "minpuntje" is dat de potmeters lijden aan het "Marshall-syndroom", namelijk dat ze al draaien vanaf je ertegen blaast. Als ik aan een potmeter wil draaien, heb ik graag dat ze een beetje weerwerk bieden. De actie kan extreem laag afgesteld worden (dit heb ik ook gedaan Jack
), met als gevolg dat je nu over de hals vliegtKlank
bomBAStisch!!! Ik heb hier een eigen versie van de '62P bas, met C-width hals, en Seymour Duncan Ant.I element, die iets meer output geeft en wat donkerder klinkt dan de JV, maar klankgewijs staat deze JV als een huis. Mooie gebalanceerde klank, met genoeg definitie als je tegen de brug aan speelt (nee Wombatboter, een brugelement is niet altijd nodig, mits wat vingervaardigheid krijg je hier ook genoeg mids uit
), en een heerlijke vintage Motown-ronk als je meer richting de hals speelt. Met plectrum komen die stuwende P-bas mids echt naar voren. Een kwaaltje waar wel meer Fender-achtigen aan lijden is een dead-spot op de 5e tot 7e positie op de G snaar, maar dat is hier niet het geval, een piano-achtige sustain & "sprankel" die echt LANG blijft nazinderen. Door de slabboard rosewood toets klinkt deze bas iets donkerder & mellow dan een mapleneck P, maar het Japanse element, dat vrij veel hoog geeft (500K potmeters misschien) trekt het zichzelf mooi in balans.Is het zijn prijs waard
Jammer dat de JV's gehyped worden door handelaars en andere gelukzoekers, waardoor je al erg veel neertelt voor het feit dat er "JV" op de neckplate staat, maar als ik het geld opzij had liggen, zou ik er direct ook eentje kopen. Sommige mensen hebben die psychische "klik" dat het woordje "squier" op de headstock automatisch een inferieuriteitsgevoel triggert, maar dat is bij JV's absoluut niet waar. Ik wik m'n woorden, maar de kans is erg groot dat de(ze specifieke) JV een American ReIssue of zelfs een vintage exemplaar naar huis speelt zowel qua feel, bouwkwaliteit als klank. Deze bassen komen uit de tijd dat Fender USA op apengapen lag na het CBS-debacle, en ze werden toen geprofileerd als "the best of the best", tezamen met de "Fullerton ReIssues" uit de USA. Ze waren destijds ook niet echt goedkoop in aanschaf (de nominale waarde zou nu rond de 900€ liggen). Als ik zou mogen kiezen tussen een standaard Fender USA of een JV uit dezelfde periode, zou ik instinctmatig een JV kiezen.
Dus: heb je het geld, wil je een enorm goede bas, met vintage vibe & feel, en je ziet een JV voorbij komen: direct erop springen. Ik hoop van ganser harte dat Jack nog een lang & voorspoedig leven tegemoet gaat, gevuld met veel plezier & genot, maar als de tijd van gaan dan toch gekomen is, hoop ik dat hij deze reviewer niet vergeten is in z'n testament
rich13 schreef:Sanders is gek op kinderen!!! Gebakken dan...
dejohan schreef:Een hamer is nutteloos als je begonia's wil kweken.
-
Jack
William, ontzettend bedankt voor de moeite en tijd die je er hebt ingestoken.
Hier was het mij ook om te doen, een blik van een Fender kenner, die een JV op zijn meritus zou kunnen beoordelen.
Mij gelooft toch niemand als ik een dergelijk stuk zou schrijven. ik was op voorhand al bevooroordeeld immers.
Eigenlijk komt er voor mij uit jouw verhaal dan ook niets nieuws boven drijven.
Zelfs de conclusie die jij trok over een American ReIssue of een vintage exemplaar trok kan ik volledig delen.
Ik had ook met mijn originele 63er vergelijkingsmateriaal natuurlijk.
Dat moest jij (helaas voor jou) natuurlijk ontberen.
Uit het feit dat je hem lager hebt afgesteld, kan ik alleen maar opmaken dat het dus allemaal beter kon.
Iets wat mij na al die jaren niet meer opviel.
Je groeit immers in je instrument, en een frisse blik van iemand met verstand van zaken kan dan alleen maar positief werken.
Ik hoop oprecht dat je da aankomende weken er nog heel veel plezier aan zult mogen beleven.
Nogmaals met dank.
Hier was het mij ook om te doen, een blik van een Fender kenner, die een JV op zijn meritus zou kunnen beoordelen.
Mij gelooft toch niemand als ik een dergelijk stuk zou schrijven. ik was op voorhand al bevooroordeeld immers.
Eigenlijk komt er voor mij uit jouw verhaal dan ook niets nieuws boven drijven.
Zelfs de conclusie die jij trok over een American ReIssue of een vintage exemplaar trok kan ik volledig delen.
Ik had ook met mijn originele 63er vergelijkingsmateriaal natuurlijk.
Dat moest jij (helaas voor jou) natuurlijk ontberen.
Uit het feit dat je hem lager hebt afgesteld, kan ik alleen maar opmaken dat het dus allemaal beter kon.
Iets wat mij na al die jaren niet meer opviel.
Je groeit immers in je instrument, en een frisse blik van iemand met verstand van zaken kan dan alleen maar positief werken.
Ik hoop oprecht dat je da aankomende weken er nog heel veel plezier aan zult mogen beleven.
Nogmaals met dank.
Graag gedaan hoor... Ik heb exact opgeschreven hoeveel omwentelingen ik elke schroef heb gegeven, dus indien m'n lage actie je niet bevalt, kun je ze terug naar omhoog zetten zoals ze stond. Heb ook de toets even in geolied (was nodigJack schreef: Uit het feit dat je hem lager hebt afgesteld, kan ik alleen maar opmaken dat het dus allemaal beter kon.
Iets wat mij na al die jaren niet meer opviel.
Je groeit immers in je instrument, en een frisse blik van iemand met verstand van zaken kan dan alleen maar positief werken.
), snaren mooi rond de stemsleutels gewonden, en even terug geintoneerd... Speelt als een zonnetje nu. Ik wacht nog steeds op NURZE die mijn witte P komt halen, dat ding staat hier nu toch niets te doen . Ohja, ze slaapt in de koffer onder het bed, kwestie van er zuinig op te zijn.En over die vintage bassen, ik heb er al genoeg door m'n handen laten gaan, en er zijn er eigenlijk maar 3 die de JV overstijgen of eraan kunnen tippen:
- de 74er van Wombatboter (kan tippen aan de JV, maar is eigenlijk een totaal andere bas)
- https://bassshop.be/images/basgitaren/gr ... 0front.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
- https://bassshop.be/images/basgitaren/kl ... %20red.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
en er zijn er heel wat die wel wat minder spelen en klinken
@Hans: ik verwacht u volgende week ten huize Sanders met uw P58...
rich13 schreef:Sanders is gek op kinderen!!! Gebakken dan...
dejohan schreef:Een hamer is nutteloos als je begonia's wil kweken.
-
Bertjefred
- Berichten: 3065
- Lid geworden op: 20 aug 2007, 22:18
-
Peter
Waarom? Het is ten eerste een P79William Sanders schreef: En over die vintage bassen, ik heb er al genoeg door m'n handen laten gaan, en er zijn er eigenlijk maar 3 die de JV overstijgen of eraan kunnen tippen:
- de 74er van Wombatboter (kan tippen aan de JV, maar is eigenlijk een totaal andere bas)
- https://bassshop.be/images/basgitaren/gr ... 0front.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
- https://bassshop.be/images/basgitaren/kl ... %20red.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
en er zijn er heel wat die wel wat minder spelen en klinken
@Hans: ik verwacht u volgende week ten huize Sanders met uw P58...
(als het een 58 was, zou ik een gefortuneerd man zijn, of tenminste zijn geweest) en bovendien kan-ie kennelijk bij lange na niet tippen aan al het andere moois dat je al in je handjes hebt gehad. 
Hans
"Eigenlijk is een P-bas nog het ultiem stoere ding" - Dr Teng
"Er is niet een Hondo die ook maar ooit iemand gelukkig heeft gemaakt!" - SpcMnk
"Eigenlijk is een P-bas nog het ultiem stoere ding" - Dr Teng
"Er is niet een Hondo die ook maar ooit iemand gelukkig heeft gemaakt!" - SpcMnk
Ik kan het daar alleen maar hartstochtelijk mee eens zijn...klasse review
zou ook zomaar over de mijne kunnen gaan.......
De '62 JV Pbass is helemaal geweldig. Ik heb mijn '57 jv Pbass verkocht om deze aan te kunnen schaffen en heb er nooit een moment spijt van gehad. De '57 speelt lekkerder, maar de '62 heeft een veel diepere toon.
De Motown ronk vind ik heerlijk, de sustain is belachelijk en hij kan inderdaad ook goed stuwen!
(overigens moet ik wel eerlijk zeggen dat mijn allergrootste favoriet toch mijn JV Jazz is)
JV '62 Precision:
Jv '63 Jazz:
1983 Squier JV JBass 62
???? Pedulla Rapture SB4
1982 Squier JV Stratocaster 62
1982 Ibanez LR10
2012 Martin 00028 VS
Fender PA 135
SWR Henry 8x8
Sold:
1983 Squier JV Pbass 57
1983 Squier JV Pbass 62
Aguilar GS 112
Marshall DBS 7400
???? Pedulla Rapture SB4
1982 Squier JV Stratocaster 62
1982 Ibanez LR10
2012 Martin 00028 VS
Fender PA 135
SWR Henry 8x8
Sold:
1983 Squier JV Pbass 57
1983 Squier JV Pbass 62
Aguilar GS 112
Marshall DBS 7400