Sx Jazzbass SJB-75 NA
Prijs betaald: 140 euro
Winkelprijs: 220 euro
Staat: zo goed als nieuw maar wel tweedehands
Snaren: D’addario Flatwounds
Zelf afgesteld; Snaren vervangen, trussrod, brug, elementen, en kam aangepast, stringtree vervangen. Frets gepolished.
Looks
Deze bas ziet er uit zoals een vintage bas eruit moet zien + glans. De body bestaat uit drie mooie stukken hout met vooral een mooie tekening erin. De kappen op de elementen zien er ook goed uit, de zwarte knoppen en de slagplaat ook.
De nek heeft een mooie zwarte binding en een echte skunkstripe achterop. De inlays op de hals zijn wel iets minder, die zijn wat grijzig in plaats van zwart (maar ik weet niet hoe dit officieel hoort) en zien er wat goedkoop uit. De headstock is opvallend omdat deze er exact hetzelfde uitziet als die van Fender, met als enige uitzondering dat er SX op staat.
+ Glans heb ik erbij gezet omdat alles, maar dan ook alles gelakt is en glimt. In vergelijking met mijn Fender valt daarbij op dat de chromen onderdelen wat lichter van kleur zijn, meer steriel zilver t.o.v. de Fender, die meer een wat donkerdere kleur heeft. Het geeft een ietwat goedkope uitstraling, maar het is te doen.
Constructie en electronica
Als je dan eenmaal de bas vastpakt na em lang te hebben bekeken valt op dat de bas echt aanvoelt als een solide instrument.
Als je echter nog beter gaat kijken zie je een aantal lelijke dingen. Zoals de kam die er is in gelijm met ervoor en erachter lijm, de inlays in de nek die lelijk zijn afgewerkt. Een wat wat kleine dingetjes, zoals de binding die niet helemaal mooi is bij de tweede en derde fret, en aan de rand waar de fretjes erbovenuit steken soms een beetje over de fretjes heengaat. Maar voor de winkelprijs van 220 euro moet je niet teveel verwachten natuurlijk.
De neckpocket is verder wat ruim, en gek genoeg is juist de slagplaat wel perfect gezaagd (waarbij dat bij mijn Fender andersom is). Verder valt het op dat de nek is bevestigd met drie schroeven in plaats van vier (correct vintage lijkt mij dat, maar ik weet dat niet zo goed).
De electronica voelt solida aan en de elementen zien er netjes uit.
Bespeelbaarheid
De bespeelbaarheid is prima. De kam is wel wat hoog, waardoor de eerste drie fretten wat moeilijker gaan, maar alsnog kost het mij niet veel moeite om dingen erop te spelen. Hammer-ons en pull-offs zijn ook geen probleem. De actie bij de twaalfde fret is 4 mm (gemeten van toets tot onderzijde van de snaar). Hierbij is er enkel wat fretbuzz bij de negende fret van de D snaar als je erg hard speelt.
Sound
Het geluid is goed te noemen. Redelijk wat bas maar niet al te modderig. Het hoog is wel wat minder, vooral in vergelijking met de Fender valt op dat het hoog wat eruit springt op een negatieve manier. Echter klinkt de bas in zijn geheel prima zolang je deze niet met de Fender vergelijkt. Want als je dat doet merk je toch dat vooral het verschil in geluid tussen de snaren erg opvalt; waar de Fender mooi in hetzelfde spectrum blijft, is dat bij de SX net wat anders. De Fender klinkt hierdoor wat gecontrolleerder (maar dit kan ook aan roundwounds vs. flatwounds liggen).
Alleen als het op slappen aankomt merk je echt dat dit toch een wat goedkopere bas is; het geluid toch wat metalig en mist wat gecontrolleerde oomph.
Aanpassingen
Een van de dingen die ik bovenaan heb gezet zijn de aanpassingen. Ik heb uiteindelijk behoorlijk wat tijd moeten besteden aan de bas om deze helemaal goed te krijgen.
Als eerste de snaren, die echt te dun waren en metalig en lelijk klonken. Nadat die door Flatwounds waren vervangen klonk de bas wel wat beter.
De nek heb ik snel en gemakkelijk kunnen aanpassen, maar ik merkte wel op dat er fretbuzz op twee plekken op de nek zaten. Na wat meer aanpassingen aan de brug en de nek kon ik dat verhelpen. De stringtree heb ik ook vervangen.
De fretjes waren wat dof, en hadden soms lichte aanslag (corrosie?) op de bovenkant, dat heb ik eraf gehaald door ze te polishen. Dit zag er daarnaast ook veel mooier uit.
Het geluid was aanvankelijk nogal schel, en dit heb ik verholpen door de elementen bij de hogere snaren wat naar beneden te schroeven. Ook moest ik het voorste element geheel wat naar beneden schroeven omdat je anders er niet op kon slappen.
Het enige wat mij niet 100% gelukt is is om de kam ook nog verder te verlagen naar het gewenste niveau.
Conclusie
Het is een puike bas, maar je moet wel een beetje handig zijn, of bereid zijn nog wat geld te besteden om de bas beter te laten klinken. Voor een beginner is deze bas echt aan te raden. In vergelijking met bijvoorbeeld de goedkope Ibanez Soundgear bassen (voor de mijne betaalde ik 200), vind ik deze vele malen beter. Bij de Ibanez had ik last van veel bijgeluiden, metalig geluid en vooral een naar gevoel als ik de bas bespeelde. Bij deze bas is het geluid prima, de enige minpuntjes die ik kan bedenken zijn dat alles gelakt is (vooral de gelakte hals vind ik minder maar die heb ik met staalwol zo bewerkt dat ik er mee kan leven), dat er twee fretjes niet helemaal goed zijn, en dat het chroom van de hardware wat cheap eruitziet (en waarvan ik mij ten zeerste afvraag hoelang het duurt voordat het eraf valt).
Ik ben waarschijnlijk verwend met mijn Fender, maar alsnog moet ik toegeven dat deze bas toch echt wel dubbel en dwars het geld waard is. Voor 140 euro heb ik nu een waardige bas die ik zeker zal gebruiken (als ik geen zin heb om de Fender te gebruiken, of als ik ooit in de toekomst op een plek moet optreden waar het risico groot is dat de Fender beschadigd raakt.
De Fender waar ik de SX mee heb vergeleken is mijn Fender highway one met 75 RI pickups.
.
