Specs:
2 piece ash body
2 piece maple neck, 34”, met 21 frets, 6 punts halsbevestiging (rosewood toets is ook mogelijk), dot-inlays
3-1 headstock met Schaller tuners
Schroefloze trussrodregeling
1 dubbelspoels element
Topload brug, 4 zadels
Poly-laklaag op body, hals afgewerkt met “gunstock oil & wax”
Apart batterijvakje achteraan de body, eenvoudig open te klikken
Bouw & feel:
Voor een instrument in deze prijsklasse kan je moeilijk anders verwachten, maar alles steekt tiptop in elkaar. Body is erg goed afgewerkt, nergens lakfouten, de hals is prima afgewerkt in een soort olie, zodat deze niet plakkerig is, en erg snel speelt, geen dead-spots, tuners draaien vlotjes & blijven goed op stemming, elektronica werkt geruisloos,…
Nieuwere Musicmans hebben een “compensated nut”, dewelke intonatie nog correcter maakt, maar deze versie (met gewone topkam) intoneert ook vrijwel spot-on. Trussrod valt af te stellen zonder de hals eraf te moeten halen, zonder speciaal gereedschap (iets priemvormig is goed genoeg om in het wieltje te steken). De regelaar wordt “gesmeerd” door teflon, dus werkt wrijvingsvrij. De neckpocket is prima afgewerkt, de hals zit er erg strak & recht in (geen marge voor foute uitlijning) en wordt stevig in bedwang gehouden door de zespuntsbevestiging achteraan. Zowel zittend als staand is deze bas leuk om te bespelen. Ze is niet overdreven zwaar (een pluimgewichtje is het ook niet), en hangt/staat mooi in balans. De hals is vrij fors vergeleken met een jazz bass. Komt qua feel ongeveer overeen met een moderne P-bas. Er is een optie om de hals te vervangen met de hals van een MM Sterling (die heeft de feel van een J-bas)
Klank:
Hoe je het draait of keert, of hoe hard je ook met de EQ speelt, het woord om de klank te beschrijven is PUNCHY! Met de EQ op neutraal heb je een klassieke “punchy” sound. Een P-bas is ook punchy, maar dit klinkt toch anders, iets braver/properder/moderner dan die smerige P-bas ronk. Hoewel ik eerst dacht dat zo’n Stingray, met slechts 1 element een gigantische “one-trick-pony” ging zijn blijkt deze toch veel veelzijdiger te zijn dan gedacht, echter zonder die typische Musicman-sound te verliezen. Het geheim van deze bas zit’m in de electronica. De 3bands versie staat je echt toe je geluid erg hard te kneden naar eigen wens. Een 2bands EQ kan alleen maar het bas- en treblegebied boosten, de 3bands kan bas-, mid- en treblegebied boosten & cutten (potmeters zijn voorzien van een notch in het midden van hun verloop). Met de treble en de bas wat opengedraaid, en de mid wat toe krijg je een perfecte funky slap & popsound dewelke door de mix snijdt als een warm mes door boter… Excuseer, als een witheet gesmeed zwaard door boter. De mid-knop doet orenschijnlijk meer aan het totaalgeluid dan de bas & trebleregeling. Je kunt je midrangegebied zo hard boosten dat je aanwezigheid in het bandgeluid echt ontzettend irritant is voor de anderen in de band (dit is dus m’n favoriete setting
). De knoppen zijn ook “interactief”… Als je een knop verdraait, pas je automatisch ook een beetje de klank van de twee andere knoppen aan. Deze eigenschap vraagt wat gewenning, maar werkt echt wel makkelijk.Kortom
Erg leuke bas met een eigen karakter & smoel. Misschien net ietsje te fel & direct om overal in te kunnen gebruiken. Het is een erg leuke & veelzijdige bas, maar kwaliteit heeft z’n prijs.
is het inderdaad niet aanvaardbaar dat, zeker met het prijskaartje van een stingray in gedachten, er nu NOG altijd een zwakke g snaar opduikt bij sommige modellen. Toegegeven, op m'n '78 staat de G ook een stukje dichter bij het element dan de andere snaren, maar ik had (en heb 
)moeite te geloven dat dat bij de moderne SR's nog niet opgelost is.
Gelukkig is het een probleem met een kleine ingreep op te lossen: ik heb de G-snaar wat laten zakken, en het element wat gelift.