Sandberg TM4 "vs" Musicman Stingray 2EQ.
Geplaatst: 07 dec 2011, 21:54
Dusss... Bij deze, een review die ik al heel lang wil doen!
Introductie van de deelnemers.
De Sandberg in kwestie is de mijne. De TM4 is een actieve Jazz-kloon, met een humbucker bij de brug en een singlecoil bij de nek.
Mijn Sandberg is uitgevoerd met een maple nek en fretboard, en een naturel gespoten, matte ash body.
De controlplate indeling is van boven naar beneden volume (Dit is een push-pull pot), blend, een stacked knob voor bas+treble, dan een switch waarmee je de humbucker dubbel of enkelspoels kan schakelen, en dan een jack ingang. Normaal zijn bas en treble twee verschillende knoppen, maar op aanvraag is dat bij mij in een dubbele pot gestopt. Dit omdat ik de jack op de controlplate mooier, en fijner in gebruik vind. De push-pull pot van het volume schakelt de bas in uitgetrokken toestand in passieve modus!
De Musicman is niet zo ingewikkeld.
Humbucker, volume, bas, treble, jack. Het siert hem!
Deze Stingray 4 is van forumlid Gilles, en is een bijzondere finish: Translucent Teal. Er zit een birdseye maple neck op.
De Musicman is er al een tijdje, en is over de hele linie amper veranderd. Waarom zouden ze?
Een Stingray is makkelijk te beschrijven qua klank: Het is een agressieve bloedhond, die ook, met een draai van de knopkes, een lekkere dikke lobbes kan zijn.
Snaren hoor ik mezelf denken: Op de Stingray liggen Ernie Ball Slinky's is wat ik heb begrepen van Gilles.
Op mijn Sandberg liggen de standaard snaren, ekte orikinele Sandbergs!
Afwerking.
De Sandberg is een handgemaakte bas. Hierbij word grotendeels handwerk verricht, maar deels zijn ook CNC machines die wat werk doen. De afwerking is, zoals bij alle Sandbergs, bijzonder mooi...
De nek is, kortweg, perfect. De breedte bij de topkam zit tussen een Jazz en een Precision in.
De dikte is juist weer groter bij de TM4 dan bij de Stingray.
De body is een prachtig stuk hout, met hele fraaie bookmatching. De typerende Sandberg stipjes naast de 18e fret zijn op mijn bas mat zwart, terwijl die op andere Sandbergs die ik heb gezien chroom zijn.
De nek zit perfect de neckpocket!
Hardwarematig is het ook prima in orde. Allemaal eigen fabrikaat van de heren in Braunschweig. De brug is typerend, zonder stelschroeven voor de lengte. Dit word allemaal geregeld met duits geplaatste imbusjes.
Stemknoppen zijn erg fijn, het zijn open gear mechanieken net als bij de meeste Fenders.
Er zitten standaard straplocks op, maar zo gemaakt dat er ook een band aan gehangen kan worden.
De Musicman is ook deels handwerk, ongeveer net zo veel als de Sandberg.
De nek is van een prachtig stuk birdseye maple gemaakt. Vele malen donkerder dan de nek op de TM4, terwijl het allebij maple is. De dikte is ongeveer gelijk aan een Precision, maar de nek is nog redelijk plat.
De body is lekker lomp met een lompere slagplaat, precies hoe het moet zijn op een Stingray!
Hij is in een rare (JA!) kleur gespoten. Heel erg donkergroen, zo donker dat het in mindere lichtomstandigheden zwart lijkt.
In tegenstelling tot de eerdere Stingrays en de Classic reeks zit hier een brug op zonder mutes.
Klank.
Je verwacht misschien dat de Sandberg een Stingray klank in zich heeft, omdat ze allebei een humbucker bij de brug hebben, maar dit is niet het geval.
Hoewel het er wel in de buurt komt, is het toch anders. De Musicman klinkt agressiever en beukender dan de TM4.
Dit komt grotendeels doordat de pickup verder naar de nek toe zit, wat meer verschil teweeg brengt dan ik eerst dacht!
Maar dit zal ongetwijfeld ook aan de pre-amp liggen.
De TM4 klinkt veel beschaafder dan de Stingray, mede door de Glockenklang pre-amp en de Delano pickups, die best beschaafd klinken. Niet dat dit een slecht ding is, het is een bas voor het fijnere werk, je hoort alles wat er gebeurt heel duidelijk, en hij klinkt superhelder! Erg veel mogelijkheden hier, het reikt van passieve Jazzbas tot actieve Stingray.
Om van de klank een goed beeld te krijgen raad ik je ten zeerste aan gewoon ze eens zelf te testen, iedere winkel die een Sandberg TM heeft hangen heeft ongetwijfeld ook een Stingray!
Betrouwbaarheid.
Hierover maak ik me niet druk bij de uberDuitse TM4. Alles is gemaakt naar Deutsche grundlichkeit!
De Stingray daarentegen, blijft toch een Amerikaan.
Toen ik de bas mee ging nemen vanaf de Waalwijk meet, overstuurde hij en had hij erg weinig output. Dit werd daar pas ontdekt, maar ook verholpen door Dhr. William Sanders.
Wat bleek? Er was een draadje van de batterij naar de printplaat losgeraakt...
Voor de rest kan ik hier nog niks zinnigs over zeggen!
Klantenservice.
Ik heb geen ervaring met Musicman, maar hier zal je toch ergens anders wel info over vinden!
Sandberg daarentegen heb ik wel ervaringen mee.
De levertijd was 2-2,5 maand bij het bestellen.
Na 2,5 maand werd mij verteld dat het toch eind van het jaar zou worden eer hij klaar zou zijn...
Niet mooi dus!
Maar warempel; twee weken later krijg ik het bericht dat ik hem op kan komen halen!
Dus nog nieteens zoveel langer gewacht dan verwacht, en ik vind het prima zo.
Conclusie.
Het zijn in tegenstelling tot wat ik verwachtte, heel verschillende bassen!
Hou je van een bozere, beukendere klank en heb je geen moeite met een brede nek en de beperking van 1 element, is de Stingray voor jou, en ben je meer een HiFi freak die heel erg van precisie houdt, moet je eens naar Sandberg gaan kijken.
Tot slot heb ik een stukje ingespeeld met beide bassen.
Het is Bullet in the head van Rage Against the Machine, ingespeeld met beide bassen in hetzelfde nummer.
Zo is de indeling:
1e couplet+refrein: Sandberg.
2e couplet+refrein: Musicman.
3e couplet+refrein: Sandberg.
De ellenlange brug begint met de Sandberg, en gaat over naar de Musicman. Dit zou niet al te moeilijk te horen zijn...
Het eindigt met een aardig slordig mengsel van de twee.
https://soundcloud.com/vanderveen-1/bull ... -head-ratm" onclick="window.open(this.href);return false;
Ik hoop dat je plezier hebt gehad met het lezen van deze review, en dat je er wat aan hebt in een eventuele keuze tussen de twee!
Introductie van de deelnemers.
De Sandberg in kwestie is de mijne. De TM4 is een actieve Jazz-kloon, met een humbucker bij de brug en een singlecoil bij de nek.
Mijn Sandberg is uitgevoerd met een maple nek en fretboard, en een naturel gespoten, matte ash body.
De controlplate indeling is van boven naar beneden volume (Dit is een push-pull pot), blend, een stacked knob voor bas+treble, dan een switch waarmee je de humbucker dubbel of enkelspoels kan schakelen, en dan een jack ingang. Normaal zijn bas en treble twee verschillende knoppen, maar op aanvraag is dat bij mij in een dubbele pot gestopt. Dit omdat ik de jack op de controlplate mooier, en fijner in gebruik vind. De push-pull pot van het volume schakelt de bas in uitgetrokken toestand in passieve modus!
De Musicman is niet zo ingewikkeld.
Humbucker, volume, bas, treble, jack. Het siert hem!
Deze Stingray 4 is van forumlid Gilles, en is een bijzondere finish: Translucent Teal. Er zit een birdseye maple neck op.
De Musicman is er al een tijdje, en is over de hele linie amper veranderd. Waarom zouden ze?
Een Stingray is makkelijk te beschrijven qua klank: Het is een agressieve bloedhond, die ook, met een draai van de knopkes, een lekkere dikke lobbes kan zijn.
Snaren hoor ik mezelf denken: Op de Stingray liggen Ernie Ball Slinky's is wat ik heb begrepen van Gilles.
Op mijn Sandberg liggen de standaard snaren, ekte orikinele Sandbergs!
Afwerking.
De Sandberg is een handgemaakte bas. Hierbij word grotendeels handwerk verricht, maar deels zijn ook CNC machines die wat werk doen. De afwerking is, zoals bij alle Sandbergs, bijzonder mooi...
De nek is, kortweg, perfect. De breedte bij de topkam zit tussen een Jazz en een Precision in.
De dikte is juist weer groter bij de TM4 dan bij de Stingray.
De body is een prachtig stuk hout, met hele fraaie bookmatching. De typerende Sandberg stipjes naast de 18e fret zijn op mijn bas mat zwart, terwijl die op andere Sandbergs die ik heb gezien chroom zijn.
De nek zit perfect de neckpocket!
Hardwarematig is het ook prima in orde. Allemaal eigen fabrikaat van de heren in Braunschweig. De brug is typerend, zonder stelschroeven voor de lengte. Dit word allemaal geregeld met duits geplaatste imbusjes.
Stemknoppen zijn erg fijn, het zijn open gear mechanieken net als bij de meeste Fenders.
Er zitten standaard straplocks op, maar zo gemaakt dat er ook een band aan gehangen kan worden.
De Musicman is ook deels handwerk, ongeveer net zo veel als de Sandberg.
De nek is van een prachtig stuk birdseye maple gemaakt. Vele malen donkerder dan de nek op de TM4, terwijl het allebij maple is. De dikte is ongeveer gelijk aan een Precision, maar de nek is nog redelijk plat.
De body is lekker lomp met een lompere slagplaat, precies hoe het moet zijn op een Stingray!
Hij is in een rare (JA!) kleur gespoten. Heel erg donkergroen, zo donker dat het in mindere lichtomstandigheden zwart lijkt.
In tegenstelling tot de eerdere Stingrays en de Classic reeks zit hier een brug op zonder mutes.
Klank.
Je verwacht misschien dat de Sandberg een Stingray klank in zich heeft, omdat ze allebei een humbucker bij de brug hebben, maar dit is niet het geval.
Hoewel het er wel in de buurt komt, is het toch anders. De Musicman klinkt agressiever en beukender dan de TM4.
Dit komt grotendeels doordat de pickup verder naar de nek toe zit, wat meer verschil teweeg brengt dan ik eerst dacht!
Maar dit zal ongetwijfeld ook aan de pre-amp liggen.
De TM4 klinkt veel beschaafder dan de Stingray, mede door de Glockenklang pre-amp en de Delano pickups, die best beschaafd klinken. Niet dat dit een slecht ding is, het is een bas voor het fijnere werk, je hoort alles wat er gebeurt heel duidelijk, en hij klinkt superhelder! Erg veel mogelijkheden hier, het reikt van passieve Jazzbas tot actieve Stingray.
Om van de klank een goed beeld te krijgen raad ik je ten zeerste aan gewoon ze eens zelf te testen, iedere winkel die een Sandberg TM heeft hangen heeft ongetwijfeld ook een Stingray!
Betrouwbaarheid.
Hierover maak ik me niet druk bij de uberDuitse TM4. Alles is gemaakt naar Deutsche grundlichkeit!
De Stingray daarentegen, blijft toch een Amerikaan.
Toen ik de bas mee ging nemen vanaf de Waalwijk meet, overstuurde hij en had hij erg weinig output. Dit werd daar pas ontdekt, maar ook verholpen door Dhr. William Sanders.
Wat bleek? Er was een draadje van de batterij naar de printplaat losgeraakt...
Voor de rest kan ik hier nog niks zinnigs over zeggen!
Klantenservice.
Ik heb geen ervaring met Musicman, maar hier zal je toch ergens anders wel info over vinden!
Sandberg daarentegen heb ik wel ervaringen mee.
De levertijd was 2-2,5 maand bij het bestellen.
Na 2,5 maand werd mij verteld dat het toch eind van het jaar zou worden eer hij klaar zou zijn...
Niet mooi dus!
Maar warempel; twee weken later krijg ik het bericht dat ik hem op kan komen halen!
Dus nog nieteens zoveel langer gewacht dan verwacht, en ik vind het prima zo.
Conclusie.
Het zijn in tegenstelling tot wat ik verwachtte, heel verschillende bassen!
Hou je van een bozere, beukendere klank en heb je geen moeite met een brede nek en de beperking van 1 element, is de Stingray voor jou, en ben je meer een HiFi freak die heel erg van precisie houdt, moet je eens naar Sandberg gaan kijken.
Tot slot heb ik een stukje ingespeeld met beide bassen.
Het is Bullet in the head van Rage Against the Machine, ingespeeld met beide bassen in hetzelfde nummer.
Zo is de indeling:
1e couplet+refrein: Sandberg.
2e couplet+refrein: Musicman.
3e couplet+refrein: Sandberg.
De ellenlange brug begint met de Sandberg, en gaat over naar de Musicman. Dit zou niet al te moeilijk te horen zijn...
Het eindigt met een aardig slordig mengsel van de twee.
https://soundcloud.com/vanderveen-1/bull ... -head-ratm" onclick="window.open(this.href);return false;
Ik hoop dat je plezier hebt gehad met het lezen van deze review, en dat je er wat aan hebt in een eventuele keuze tussen de twee!