. 
Allereerst, voor een 99% volledighollowbody basje (t.o.v semi-acoustisch waar er vaak een blok hout in het midden van de body geplaatst wordt) vind ik de Kay toch nog vrij looiig. Als je d'r op schoot bespeelt is er wat neckdive, staand is dit met een goede strap te verwaarlozen. Alles voelt solide aan, zelfs de potmeters en met name de 2-standen schakelaar! Het element zit gelukkig symmetrisch recht onder de snaren. Ik zag namelijk een ander exemplaar op talkbass waar die echt schots en scheef zat. Het enige waar je aan zou kunnen merken dat deze bas (of in ieder geval mijn exemplaar) goedkoop geproduceerd is, zijn de dotinlays op de toets. Die zitten er wat slordig in en ook de fretrandjes voelen wat scherp aan i.v.m mijn andere bassen.
De brug is aan 2 kanten in hoogte te verstellen, en i.c.m het staartstuk doet het geheel denken aan de vioolbasjes. Geen idee hoe ik dit zou kunnen intoneren trouwens....
Wat speelbaarheid betreft, je merkt al snel dat het een short/medium-scale is. Persoonlijk had ik geen problemen met omschakelen, komende vanaf een longscale. De breedte en dikte van de hals vind ik zelfs best overeenkomen met mijn epi EB-3. Misschien ietsje platter. De harde randen van de body zijn na verloop van tijd lekker zichtbaar in je onderarm maar irriteerde me er minder aan dan een les paul die ik vroeger had. De Engelse reviewer mistte de duimsteun niet. Ik eigenlijk wel. Mijn duim glijd makkelijk van het lipstick element af.
Qua sound ben ik er nog niet helemaal aan uit. Aan de ene kant vind ik het een one-trick-pony, en de switch doet niks anders dan de toneknop bypassen, handig als je heel snel wilt switchen in een nummer maar de toneknop dichtrollen geeft exact hetzelfde geluid. Ik moet mijn speelstijl een beetje aanpassen om echt het wollige, hondehokkerige geluid eruit te krijgen, en ook de positie waar ik de snaren aansla heeft heel veel invloed op die sound. Ik merk dat ik de snaren meer pluk dan aai. De stock snaren zijn trouwens uberglad, je ziet de groef nauwelijks. Doet me erg denken aan de snaren die op mijn Stagg EDB zaten. Je proeft in de verte misschien een hintje 'upright-tone' waarmee de fabrikant adverteert, maar in de realiteit valt dit te verwaarlozen. Ik heb de bas helaas nog niet kunnen testen in bandverband, want ik ben toch wel een beetje sceptisch in hoeverre het karakter overeind blijft staan zodra er andere instrumenten bijvallen. Dat er een vrachtwagenlading laag uit komt mag echter duidelijk zijn
. Wat voor sommige common knowledge is en ik het gelukkig in de recensies had gelezen, is dat het element gevoelig is voor storing van TL, computers etc. Zodra ik wegdraai van m'n laptop is er niks aan de hand, maar het is wel iets om wellicht rekening mee te houden.
Wat videoimpressies:
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=Ah1J3Zim5OE&hd=1[/youtube]
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=jwMVdfNI7Gk&hd=1[/youtube]
Tot slot, of het een blijvertje is weet ik niet, maar hij bevalt me stukken meer dan de vioolbasjes, zowel qua sound als bespeelbaarheid. Daarnaast leek die vioolbas overgevoelig, elk slippertje leek uitvergroot te worden daarop. Bij de Kay ervaar ik dat gek genoeg andersom. Zo hoef ik bijvoorbeeld veel minder m'n best te doen met bijv. het muten van de snaren.
Ik vind het in ieder geval een betere kennismaking met hollowbody bassen dan de vioolbas kopie die ik destijds had, en ben zeker aangestoken om niet alleen naar solidbody bassen te kijken
. Als iemand nog iets wilt weten > shoot!
