Nog geen 24 uur in mijn bezit en toch al een review. Noem het enthousiasme (en tijd teveel omdat ze in mijn huis aan het renoveren zijn en ik niks kan doen). Na een Alden vioolbas, Dean Stylist en Dearmond Starfire II hollowbody te hebben gehad was er altijd wel iets. De body te klein of te groot, maar ook neckdive bleek soms erg vervelend. Idem voor een Eastwood classic 4, Hagstrom Viking, Epiphone Jack Casady en Ibanez Artcore, alhoewel ik die nooit met flatwounds heb kunnen bespelen. Al die hollowbody-smaken zou ik graag in m'n arsenaal hebben, maar er is altijd een reden geweest om ze te verkopen of niet te kopen
En daar was via dit forum opeens Bach in beeld. BGF-er Basvarken heeft deze bas samen met Bach ontwikkeld, in zowel long- als shortscale. Ik heb geprobeerd om geduld te oefenen tot de meeting 3 november waar een longscale aanwezig is, maar kon de naturel looks niet weerstaan. Dus besteld via NumberOneGuitars.com en binnen twee weken was ze de mijne!
Eerste indruk & looks
In een stevig verpakte doos met omdoos kwam de hollowbody shortscale heel binnen, geen nekbreuk tijdens transport; yes! Na een vlugge inspectie zit alles erop en eraan en maakt de bas met toch een aardig gewicht een zeer degelijke indruk. 2x2 headstock, 3-puntsbrug met nylon zadels, volume en toon, jackinput aan de voorkant (altijd fijn voor diegene die zittend een bas bespeeld). Grote mudbucker tegen de hals aan. Mahogany neck met rosewood toets, maple body met dubbele creme binding. Niks meer, niks minder.
De plaatjes op de website van NumberOneGuitars zijn een goede referentie wat betreft looks. Van dichtbij is een fraaie houtnerf te ontdekken, van veraf is het mooi egaal beige. De binding is subtiel en valt bijna niet op en de F-gaten zijn sierlijk zonder kitsch te zijn. De headstock heeft een plattere snor ala Gibson EB-2 en niet de wijdbeense-billen ala Epiphone JC
. Alles behalve de toets zit in de transparante lak. De binnenkant van de body is donker, hoera! Doorgaans vind ik het erg lelijk als er in de opening lichtgekleurd hout te zien is. Zeker als er dan met flits gefotografeerd wordt, blegh. Ik had wel een ovale sticker verwacht met merk/serienummer maar die ontbreekt. Sowieso ontbreekt er een serienummer. Het symmetrische ontwerp zorgt voor een makkelijke conversie naar een linkshandige bas, maar wie weet zijn die standaard leverbaar.
Constructie en afwerking
Aangezien ik niet zo heel vaak bassen nieuw in een winkel koop, ben ik meestal wat kritischer op wat ik voor mijn poen mag verwachten. Immers zijn eerder genoemde bassen voor niet heel veel meer of minder centen als deze bas te krijgen, zij het tweedehands.
De set neck constructie zorgt ervoor dat er geen kieren zijn, maar er zit wel wat ruimte tussen fretboard en element, wat helaas wat scheef wegloopt. Je moet er met je neus bovenhangen, ik krijg het zelfs niet duidelijk gefotografeerd maar het is zeker aanwezig. De snaren lopen goed over de polepieces heen, behalve de E snaar, die zit echt op het uiterste randje. Gelukkig wordt die prima opgepikt door het element. Her en der zitten wat zwarte randjes tussen hout en binding en de fretuiteindes zijn wat scherp i.v.m mijn andere instrumenten, maar niks waar je je vingers aan open haalt.
Een kloptest verraad dat de middenbalk in de bas nog vrij breed is in vergelijking met de Dot/335 achtige gitaren die ik heb gehad. Wellicht een voordeel met betrekking tot feedback en verklaart waarom de bas iets zwaarder weegt dan ze eruit ziet. Verder is er een klein beetje neckdive, maar doordat m'n onderarm automatisch op de body rust is dit goed te balanceren, en sowieso is het minimaal met een goede strap.
De halsbreedte bij de topkam is +/- 38mm en ligt ondanks mijn korte vingers goed in de hand, ik kan zelfs gemakkelijk met mijn duim over de rand om de E snaar te fretten, terwijl de hals niet superslank is.
De brug is een verhaal apart. Door de constructie van de bas (de hoek van de hals zoals deze in de body zit) schiet de 3-punts-brug met standaard zadels te kort. De brug moet erg hoog op zijn poten staan om een ratelvrije actie te krijgen. Dit zou misschien ook een bekend euvel kunnen veroorzaken waar de 'posts' langzaam maar zeker uit de body omhoog komen. De bas komt daarom met zelfgemaakte nylon zadels die een stuk hoger zijn en de brug zelf vrij laag kan. Puike oplossing. Toch krijg ik de afstelling niet naar wens en vind ik de actie te hoog. Er valt nog winst te behalen bij de topkam (er passen zeker 2 bankpasjes tussen fret en snaar) maar zodra ik de brug iets verlaag begint de boel al snel te rammelen. Wordt vervolgd!
De katoenen winding bij de ball-end kant van een snaar valt op/in het zadel. Ik kan me niet voorstellen dat het heel veel uitmaakt, maar mod-bar verplicht voor degene die heilig overtuigd is dat het iets doet.
Sound
Wollig; boomy doch punchy. Met roundwounds komt het wat minder uit de verf (alhoewel het nochtans een superlekkere rocksound oplevert) maar met flatwounds zit er meteen een acoustische pluk in het geluid die mij erg aanspreekt. Met de juiste (speel)techniek is een faux-contrabas geluid ongetwijfeld mogelijk. Palm-muting klinkt beter met rounds gek genoeg, dan zit er net even wat meer definitie in het geluid.
Maar dat is het dan ook. Een one-trick pony. Fingerstyle of plectrum zit ook niet ver van elkaar vandaan, afgezien van ietsje meer attack. Met de toneknop kan je het geluid nóg doffer maken mocht dat je ding zijn. De longscale uitvoering heeft nog een extra humbucker bij de brug, dat maakt haar iets veelzijdiger en geeft misschien iets meer bite om door de mix te prikken. Maargoed, als je een bas koopt met een enkele pickup tegen de hals weet je wat je kan verwachten; dagenlang sublaag. Misschien zit de veelzijdigheid eerder in het soort snaren.
Ook al staat er Bach op het elementkapje, volgens mij is het een artec humbucker als ik het goed herinner. Het karakter komt overeen met de artec pups die ik ooit in mijn EB-3 heb geknutseld. Ze zijn wat microfonisch maar ik ben in de veronderstelling dat dat bijdraagt aan de hollowbody-oempf. Waar de holle ruimtes wellicht tekort schieten vult het microfonische dit goed aan. Wie weet doe ik ooit nog een element-swap, een gotoh eb-1 mudbucker die ik heb liggen komt namelijk overeen qua stringspacing en de schroefgaten vallen op dezelfde plek.
Conclusie
Het traject hoe Basvarken met Bach deze bas ontwikkelde was hier op het forum te volgen en ging geloof ik niet zonder slag of stoot. Toen er exemplaren in de verkoop gingen zonder brug werd ik al voorzichtig enthousiast, maar vond het eigenlijk van de zotte om een nieuwe incomplete bas te kopen van een voor mij nog onbekend merk. Ik ben blij dat ik gewacht heb, desondanks de huidige brug ook nog wat te wensen over laat. Soundwise ben ik helemaal tevreden, de body voelt nog wat lomp maar het is dan ook geen gestroomlijnde Fender. Helaas geen echte EB-2 om te vergelijken, maar volgens wat berichten op dit forum weet Basvarken voldoende van Gibson af om Bach een geschikte kopie te laten maken.
De bas voelt wel nog érg maagdelijk aan, maar dat krijg je als je voornamelijk tweedehands koopt. Des te meer reden om er veel op te spelen. De afsluiter is een beetje cliché, maar het enige trucje wat ze doet doet ze erg goed.
+ Sound
+ Looks
+/- One trick pony, simpel doch effectief
+/- Gewicht
+/- Prijs
- Beetje neckdive
- Hoge actie
En omdat al dit gelul nergens op slaat zonder geluid; zie hieronder wat sloppy bassplaying om een indruk te krijgen.
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=zZSSkgtE61w[/youtube]
