Westone Spectrum ST
Geplaatst: 22 apr 2016, 21:39
Onlangs via Marktplaats op de kop getikt, de Westone Spectrum ST Bass,
een jarig 80 merk uit een niet geheel onbekende fabriek in Japan.
Op Marktplaat stonden er twee, een witte in Den Haag (mijn woonplaats)
voor €350, en een zwarte in Zoetermeer voor € 100.
Uit economisch oogpunt koos ik voor nummer 2, deze:
Na lang aanbellen in Zoetermeer deed een wat verlopen jongeman open die
weinig spraakzaam was. De bas stond echter testklaar, maar de eerste indruk
beloofde niet veel goeds. De snaren stonden erg hoog (een blik langs de hals
leerde me echter dat die niet de oorzaak daarvan was), en in de stemmechanieken
was bijna geen beweging te krijgen.
Omdat de bas er verder goed en origineel uitzag (behalve de plakkerige laag vuil),
de gok gewaagd, en de bas mee naar huis genomen, blindelings vertrouwend op mijn
technische vaardigheden om er nog wat van te kunnen maken
Thuis gekomen eerst de bas volledig gestript en uit elkaar gehaald,
en de (w.s. al in de jaren 80 overleden) snaren gelijk weggegooid.
Na een grote schoonmaak eerst de stemmechanieken uit elkaar gehaald (voor
zover mogelijk), en al gauw bleek dat de smeermiddelen als een soort
lijm fungeerde. Na het verwijderen hiervan en het opnieuw smeren,
werkten ze echter weer als nieuw.
Hoewel de hals er behoorlijk recht uitzag, toch uiteraard geprobeerde hoe
het met de verstelbaarheid hiervan stond, en dus voorzichtig aan de halspen gedraaid.
Dit ging gepaard met een onheilspellend gekraak, dus maar voorzichtig een beetje
beide kanten op gedraaid, en weer terug gezet in de oorspronkelijke positie.
Later na het lezen van een artikel over Edwin van Huik, die een vastzittende
halspen los maakte door de hals een beetje te buigen (gewoon uit de losse pols ),
heb ik dit ook voorzichtig geprobeerd, maar dit leverde geen (zoals bij Edwin)
onrustbarend gekraak op. Echter was de halspen daarna wel te verstellen
zonder onheilspellende geluiden, dus toch wat bereikt...
Vervolgens de bas in elkaar gezet, verse snaren erop, en begonnen met afstellen,
waarbij de brugzadels een heel stuk naar beneden konden worden gezet.
Daardoor echter staken de stelschroefjes opeens een heel eind boven de zadels uit.
Doordat de hals behoorlijk recht is, kon ik de actie behoorlijk laag afstellen,
zonder enig gerammel of fretbuzz te veroorzaken.
De (graphite) topkam nog wat verder ingevijld, en de bas was klaar voor gebruik.
En dan de ervaring tot nu toe. Volgens een Westone
informatie site, heeft de bas de volgende specifiaties:
* Solid Maple body,
* Hard Maple neck,
* Rosewood fingerboard, graphite nut. 34 inch scale 21 frets.
* single Magnabass I pickup, volume and tone controls,
* Glide Trak bridge
Voor zover ik kan bepalen is alles aan de bas origineel.
De bas in niet te zwaar. Volgens mijn personen weegschaal 3,7 kilo,
en de afwerking is netjes. De frets zijn goed afgewerkt, en de hals
zit netjes en zonder speling in de body.
De hals heeft een ongeveer de afmetingen van een jazz hals, en
is in dit geval netjes recht (w.s. sinds de jaren 80 niet meer versteld)
en is de bas lekker soepel te bespelen door de lage actie.
Het geluid houd een beetje het midden tussen een precision en
een Music Man Stingray, en de pickup heeft een flinke output.
De potmeters werken uitstekend en zonder enig gekraak.
Al met al naar mijn idee geen slechte aankoop voor €100, alhoewel
er wel wat werk nodig was om de bas bespeelbaar te krijgen.
Dit is een prettig bespeelbare lichte bas met een pittig geluid,
die echter ook voldoende laag en sustain heeft.
Dit is trouwens mijn eerste post met foto's. Weer wat geleerd
een jarig 80 merk uit een niet geheel onbekende fabriek in Japan.
Op Marktplaat stonden er twee, een witte in Den Haag (mijn woonplaats)
voor €350, en een zwarte in Zoetermeer voor € 100.
Uit economisch oogpunt koos ik voor nummer 2, deze:
Na lang aanbellen in Zoetermeer deed een wat verlopen jongeman open die
weinig spraakzaam was. De bas stond echter testklaar, maar de eerste indruk
beloofde niet veel goeds. De snaren stonden erg hoog (een blik langs de hals
leerde me echter dat die niet de oorzaak daarvan was), en in de stemmechanieken
was bijna geen beweging te krijgen.
Omdat de bas er verder goed en origineel uitzag (behalve de plakkerige laag vuil),
de gok gewaagd, en de bas mee naar huis genomen, blindelings vertrouwend op mijn
technische vaardigheden om er nog wat van te kunnen maken
Thuis gekomen eerst de bas volledig gestript en uit elkaar gehaald,
en de (w.s. al in de jaren 80 overleden) snaren gelijk weggegooid.
Na een grote schoonmaak eerst de stemmechanieken uit elkaar gehaald (voor
zover mogelijk), en al gauw bleek dat de smeermiddelen als een soort
lijm fungeerde. Na het verwijderen hiervan en het opnieuw smeren,
werkten ze echter weer als nieuw.
Hoewel de hals er behoorlijk recht uitzag, toch uiteraard geprobeerde hoe
het met de verstelbaarheid hiervan stond, en dus voorzichtig aan de halspen gedraaid.
Dit ging gepaard met een onheilspellend gekraak, dus maar voorzichtig een beetje
beide kanten op gedraaid, en weer terug gezet in de oorspronkelijke positie.
Later na het lezen van een artikel over Edwin van Huik, die een vastzittende
halspen los maakte door de hals een beetje te buigen (gewoon uit de losse pols ),
heb ik dit ook voorzichtig geprobeerd, maar dit leverde geen (zoals bij Edwin)
onrustbarend gekraak op. Echter was de halspen daarna wel te verstellen
zonder onheilspellende geluiden, dus toch wat bereikt...
Vervolgens de bas in elkaar gezet, verse snaren erop, en begonnen met afstellen,
waarbij de brugzadels een heel stuk naar beneden konden worden gezet.
Daardoor echter staken de stelschroefjes opeens een heel eind boven de zadels uit.
Doordat de hals behoorlijk recht is, kon ik de actie behoorlijk laag afstellen,
zonder enig gerammel of fretbuzz te veroorzaken.
De (graphite) topkam nog wat verder ingevijld, en de bas was klaar voor gebruik.
En dan de ervaring tot nu toe. Volgens een Westone
informatie site, heeft de bas de volgende specifiaties:
* Solid Maple body,
* Hard Maple neck,
* Rosewood fingerboard, graphite nut. 34 inch scale 21 frets.
* single Magnabass I pickup, volume and tone controls,
* Glide Trak bridge
Voor zover ik kan bepalen is alles aan de bas origineel.
De bas in niet te zwaar. Volgens mijn personen weegschaal 3,7 kilo,
en de afwerking is netjes. De frets zijn goed afgewerkt, en de hals
zit netjes en zonder speling in de body.
De hals heeft een ongeveer de afmetingen van een jazz hals, en
is in dit geval netjes recht (w.s. sinds de jaren 80 niet meer versteld)
en is de bas lekker soepel te bespelen door de lage actie.
Het geluid houd een beetje het midden tussen een precision en
een Music Man Stingray, en de pickup heeft een flinke output.
De potmeters werken uitstekend en zonder enig gekraak.
Al met al naar mijn idee geen slechte aankoop voor €100, alhoewel
er wel wat werk nodig was om de bas bespeelbaar te krijgen.
Dit is een prettig bespeelbare lichte bas met een pittig geluid,
die echter ook voldoende laag en sustain heeft.
Dit is trouwens mijn eerste post met foto's. Weer wat geleerd