Ik speel in de salsaband bijna altijd op de actieve vijfsnaar of op de passieve fretless met een demper.
Maar ik heb op de contrabas tegenwoordig nylon snaren met een stalen kern icm een magnetisch schaller element, dat klinkt niet gek, heeft geen last van feedback en is voor iemand met een matige contrabastechniek goed te doen. En oh ja, het ziet er erg leuk uit. Dus wellicht ga ik die weer vaker gebruiken.
Ook heb ik wel eens de ukelelebass geprobeerd. Klinkt fantastisch en de band vraagt er nog steeds naar maar daarmee verander ik in een soort autist die de hele avond naar zijn vingers zit te kijken.
Tijd geleden had ik een optreden met Katrina van het vroegere Katrina and the Waves van "Walking on Sunshine".
We speelden in Leuven en ze schreef op de guestlist "Chris Thompson" en gaf die aan de organisator. Ik zag de naam staan en vroeg toch wat meer uitleg..
Het bleek dus effectief de zanger van Manfred Mann te zijn die in Leuven was komen wonen omwille van de liefde en hij kende Katrina vrij goed.
Even later stond hij daar en ik ben er toch even mee op de foto gegaan
"Davy" is één van mijn favoriete nummers aller tijden.
Haha, en Walking on sunshine hebben wij pas nog gespeeld met een invalzangeres!
Davy is heerlijk! vooral een uitdaging voor de toetsenist!
Onze gitarist speelt ook uitstekend toetsen, en die deed het laatst een auditerende toetseniste voor.... En die haakte prompt af...
Dit was nogal pijnlijk maar shit happens
We speelden het al veel en toch was Dany Lademacher vergeten in welke toonaard het zat..
Ze heeft het noodgedwongen moeten stilleggen en ik moest 'm de toonaard nog eens influisteren
Mooi hoe ze het oplost!
Zo hebben wij laatst 'not an addict' stilgelegd...
Met dezelfde onervaren invalzangeres. De 2e keer hing het er tegenaan, en heb ik haar erdoor geschreeuwd.
Eenmaal in het spoor ging het prima!
Wij hebben in de band de afspraak dat we stoppen en opnieuw beginnen.
evertalbers schreef:Ik speel in de salsaband bijna altijd op de actieve vijfsnaar of op de passieve fretless met een demper.
Maar ik heb op de contrabas tegenwoordig nylon snaren met een stalen kern icm een magnetisch schaller element, dat klinkt niet gek, heeft geen last van feedback en is voor iemand met een matige contrabastechniek goed te doen. En oh ja, het ziet er erg leuk uit. Dus wellicht ga ik die weer vaker gebruiken.
Ook heb ik wel eens de ukelelebass geprobeerd. Klinkt fantastisch en de band vraagt er nog steeds naar maar daarmee verander ik in een soort autist die de hele avond naar zijn vingers zit te kijken.
Wel een mooi verhaal. En je bent een veelzijdige bassist met al deze instrumenten. Chapeau!
wombatboter schreef:Dit was nogal pijnlijk maar shit happens
We speelden het al veel en toch was Dany Lademacher vergeten in welke toonaard het zat..
Ze heeft het noodgedwongen moeten stilleggen en ik moest 'm de toonaard nog eens influisteren
Soms is stoppen inderdaad de beste optie. Met een van mijn vorige bands (Project X, ver vóór het feestboek tijdperk) speelden we o.a. Morrison van CPR (David Crosby). Tijdens een optreden in Apeldoorn gingen we in het vrij listige middenstuk geloof ik 3 verschillende kanten op; de gitaar linksaf, bas rechtdoor en de toetsen rechts zodat er vooral voor de zang geen touw meer aan vast te knopen was. We keken elkaar aan, stopten, drummer tikte opnieuw af en daarna ging-ie als een speer. Naderhand vroegen mensen uit het publiek waarom we zo plotseling ophielden.
Hans
"Eigenlijk is een P-bas nog het ultiem stoere ding" - Dr Teng
"Bassman 135 is zeker the bomb... samen met je P kan het niet stoerder" - Dr Teng
We hebben idd ook Lovely Lindsay gedaan..ze sputterde eerst wat tegen toen het voorgesteld werd omdat het zo hoog was maar ze kon het toch nog.
We hebben een paar maanden met haar gespeeld maar ik had wat gemengde gevoelens : uiteindelijk voelde je goed dat ze in elk land zo'n groepje had zitten dat haar moest begeleiden want ze had het niet breed (zij had de hits niet geschreven).
Ze werd rijkelijk betaald per optreden en toonde wel wat diva gedrag..je maakte een setlist en vijf minuten voor het optreden kwam haar manager zeggen dat de helft van de setlist geschrapt werd (meestal de nummers die te hoog waren) en dat er nog Corona moest gebracht worden.
We speelden ook vaak in rare kroegen op basis van dat ene hitje en ik herinnerde me ook wat grotere zaaltjes die gevuld waren met 15 mensen en een ontgoochelde organisator. Niet de beste herinneringen aan eigenlijk maar het was een "ervaring"