Het P bas topic.

[leo_tender]

[PMJ]

Gaaf zeg. Ziet er inderdaad nog erg fraai uit voor zo'n antiek ding. De toets heeft ook nog weinig te lijden gehad. Waar koop je zoiets?

[Basstialiteit]

Op de vrijmarkt voor 25 euro!

Stond te koop in Duitsland. Kwam laatst voorbij hier in het Marktplaats topic, waarvoor nog dank.

[Mach1]

Hier ff snel wat gepield. Eerst toonknop half, dan open en dan dicht. Maar eerlijk...je moet hem in de band horen. Dan pas merk je hoe hij prik en duwt en hoe in balans hij is; elke noot even duidelijk!

https://youtu.be/ogzkj-r67jo

[leo_tender]

Schoon bas en schone sound.

[Muziekschuur]

Nu eigenlijk een bud basje erbij en hetzelfde riedeltje spelen.. En dan kun je zien of het je aanslag is of dat het echt de sound van de bas is die het verschil maakt.

Zo heb ik Lee Sklar dit ook zien doen. En het is zijn aanslag die op een willekeurige bas zo'n geweldige sound naar voren haalt.

[mifune]

Ik ben aan het kijken naar een nieuwe/oude Precision en vind het lastig om een keuze te maken. Ik verkoop mijn Rickenbacker om plaats/geld vrij te maken voor een vette P en sinds ik die bas op Marktplaats heb staan, krijg ik verschillende dingen aangeboden. Opvallend: van drie verschillende mensen een Amerikaanse Fender Precision uit de E-reeks van 1983. Niet de AVRI, maar de reguliere.

Ik heb me daar even in verdiept en die lijken behoorlijk goed aangeschreven te staan. Gemaakt op dezelfde machines als de eerste AVRI-reeks, maar met andere hardware. Nu vraag ik me af wat jullie ervaringen zijn? Kent iemand die '83ers? Of kan ik beter een stuk meer uitgeven en een (fatsoenlijke) P van voor 1975 zoeken of is een recente '62 AVRI meer iets? Lastig om een keuze te maken, want ik kan ze natuurlijk nergens naast elkaar testen...

Iemand tips?

[Sanders]

Je hebt 2 reeksen van "moderne" P-bassen in die periode. De Dan-Smith versie, en de reguliere. De reguliere is ERG wisselvallig, de Dan-Smiths staan hoog aangeschreven. Probleem met die vroege jaren '80 bassen is dat je ze niet aan de straatstenen kwijt geraakt (wegens de "slechtste" periode van Fender, in een soort van vacuüm tussen CBS & Corona)

Een pre 1975 instrument uitzoeken kun je ook doen, maar als je een vette P zoekt met oude klank, zou ik gewoon voor de AVRI '63 gaan (de opvolger van de AVRI '62, en in ieder opzicht een beter instrument). Dat is wat mij betreft de beste P die er momenteel gemaakt wordt buiten de custom-shop om.

[tjoepatjoep]

Of Sanders er zelf een laten bouwen....

[sergio71]

Ik heb moeite om te geloven dat Vintage instrumenten beter zijn als een nieuw exemplaar wat je nu kan kopen.
Kan me niet voorstellen dat Fender USA vandaag de dag een minder instrument zou maken dan 30, 40 of zelfs meer dan 50 jaar geleden.
Met de moderne technieken (veel nauwkeurigere frezen en andere machines) in combinatie met degelijk handwerk daar waar nodig zou in mijn ogen een beter instrument moeten opleveren.

Of zie ik dat verkeerd ?

[tjoepatjoep]

Leuke discussie natuurlijk. Wat is je definitie van 'beter'?

[Erelid]

Misschien eens blind testen. Net zoals ze een paar jaar geleden gedaan hebben bij violen. Zou het helemaal anders zijn bij (bas)gitaren?

https://www.demorgen.be/muziek/oude-stra ... -b1d70566/

[Sanders]

Ik heb moeite om te geloven dat Vintage instrumenten beter zijn als een nieuw exemplaar wat je nu kan kopen.
Kan me niet voorstellen dat Fender USA vandaag de dag een minder instrument zou maken dan 30, 40 of zelfs meer dan 50 jaar geleden.
Met de moderne technieken (veel nauwkeurigere frezen en andere machines) in combinatie met degelijk handwerk daar waar nodig zou in mijn ogen een beter instrument moeten opleveren.

Of zie ik dat verkeerd ?

Een vintage instrument is anders dan een modern instrument, het is alsof je een VW Kever zou gaan vergelijken met een VW New Beetle. Er zijn immers te veel veranderingen tussen beide modellen om ze als "hetzelfde" te beschouwen (zwaardere brug, through-body besnaring, carbon verstevingsstaven in de hals,...)

Als je het helemaal fair wil doen, moet je de AVRI '63 Precision Bass gaan vergelijken met een Precision Bass uit 1963, of de AVRI '58 met een Precision Bass uit 1958.

Tegenwoordig zijn toleranties inderdaad veel strikter, mede door de computerisatie en CNC, wat je toelaat om exacte, digitale, kopies van iets te maken op een enorme oplage. Vroeger was er 1 metalen "meester-mal", en werden daarvan allemaal analogie kopies gemaakt met een kopieerfrees. Zo'n mal verslijt, met als gevolg dat bepaalde afmetingen & formaten niet helemaal meer kloppen na verloop van tijd(de befaamde "te brede neckpocket" van jaren '70 Fenders). Dus daar heb je inderdaad een punt.

Hardwarematig zit er nul verschil tussen de hardware van een AVRI '63 en een 1963 bas (ja, de stemsleutels zijn nu 28/1 ipv 18/1, wat nauwkeuriger stemmen toelaat).

Een ding waar het vroeger anders (beter?) was, is de gebruikte houtsoorten. In die tijd werd hout nog aanzien als "expendable resource", en werd er helemaal niet vreemd opgekeken om een volledige stam te verzagen om er een paar halzen uit te krijgen waarbij de nerf perfect haaks loopt, en al de rest te versnipperen. Tegenwoordig is het doel om zoveel mogelijk hout te benutten, wat dus wil zeggen dat je met minder favorabele snedes moet gaan werken, en de nerf dus niet perfect haaks loopt. Ook het gebruikte hout was vroeger van een ander allooi dan tegenwoordig, het aanbod toen was immers veel groter.

En oud hout "kristalliseert", waardoor het stijver wordt, en anders (beter?) resoneert. Bij een elektrisch instrument is dat van minimale impact, maar bij akoestische instrumenten heeft dat wel een impact. Ik heb ooit eens het geluk gehad om een Martin HD28V naast een 1936 Martin D28 te mogen zetten. De HD-28V is een instrument dat exact gebouwd is zoals de jaren '30 D28, met de juiste houtsoorten, maar dan nieuw (buiten dan het palissander, dat is Indisch palissander ipv Rio), afmetingen, lijmsoorten,... En daar waar de HD28V een dijk van een gitaar is, met een enorme klankprojectie, veegde de 1936 D28 gewoon de vloer aan met de HD28V (ook bij een blindtest, waarbij iemand anders speelt). Martin gebruikt tegenwoordig op zijn meest exclusieve modellen een "torrefied top", waarbij de top "gebakken" wordt om zo het kristallisatieproces van 70/80 jaar uitdroging op een paar dagen tijd te verwezenlijken. Een D28 met torrefied top klinkt helemaal anders dan een D28 zonder, en komt in de buurt van een echte oude gitaar. In de buurt, maar toch niet helemaal

[Joep]

Uit recent onderzoek bleek dat experts een nieuwe Stradivarius beter vonden klinken dan een oude. Hetzelfde zou zo maar kunnen gelden voor gitaren. Ben je mooi klaar met je vintage PBass.

[Green Goblin]

Een vintage instrument is anders dan een modern instrument, het is alsof je een VW Kever zou gaan vergelijken met een VW New Beetle. Er zijn immers te veel veranderingen tussen beide modellen om ze als "hetzelfde" te beschouwen (zwaardere brug, through-body besnaring, carbon verstevingsstaven in de hals,...)

Dat vind ik toch vergezocht, de bouwwijze en onderdelen van bassen zijn aardig gelijk gebleven in de jaren. Tussen de Kevers zit wel wat meer verschil. Je kunt de rijervaring in een moderne auto niet vergelijken met die in een auto uit de jaren vijftig. Een bas klinkt misschien iets anders, maar niet opeens anderhalf keer zo hard.....en dan hebebn we het nog niet eens over stuur- en rembekrachtiging...of het feit dat de oude Kever een luchtgekoelde motor had die de achterwielen aandreef en de nieuwe (Golf eigenlijk) een watergekoeld blok voorin met voorwielaandrijving...

Misschien klopt dat van het hout, maar ook vroeger wilde meneer Fender al geld verdienen....en kocht hij waarschijnlijk hout dat gemakkelijk en goedkoop te krijgen was.