Een akoestische shortscale wilde ik dus.
Eerst verlekkerd gekeken naar een Taylor GS Mini Bass (23,5") - duur!
Daarna naar een Gold Tone M-Bass 25 (25"). Daar zitten standaard van die rubberen basukelelesnaren op - daar raakte ik maar niet aan gewend, zodat ik op m'n Kala basukelele uiteindelijk (dure) flatwounds met nylon kern van Gallistrings heb gelegd - maar je kunt er ook 'gewone' snaren op leggen van D'Addario, oorspronkelijk ontwikkeld voor de Taylor GS Mini Bass. Ook duur en ik vind het model niet mooi, alsof het wat opgefrommeld is.
Uiteindelijk is het deze geworden, een Ibanez PNB14E.
Ik vind het parlo(u)rformaat wel leuk, en de mensuur van 24,75" is heel comfortabel - hetzelfde als een Gibson Les Paul. Bovenblad, zijkanten en achterkant zouden volgens Ibanez van de houtsoort okoume zijn - ongetwijfeld multiplex, niet massief. Volgens Bax en Thomann zijn die van (Afrikaans) mahonie, dus wie moet je geloven? Crèmekleurige binding rond boven- en onderblad, niet overal even gladjes maar over het algemeen wel oké.
De hals zou van esdoorn zijn (Ibanez en Thomann) of van Afrikaans mahonie (Bax) en heeft rondom ook een binding. Ik vind die hals in ieder geval heel prettig aanvoelen. Dat geldt wat mij betreft voor alle gitaren van Ibanez met hun typische 'open pore'-afwerking.
Toets en brug zijn van laurier. Dat ziet er wat droger, schraler uit dan het gebruikelijke palissander. Ik heb toets en brug een keertje behandeld met van die citroenachtige olie, speciaal voor gitaren, maar veel lijkt dat er niet aan te veranderen.
Volgens de website van Taylor heeft de ontwikkeling van hun GS Mini Bass vertraging opgelopen omdat ze nergens bruikbare brugpennen vonden en ze die speciaal moesten laten maken. Wellicht hebben ze bij Ibanez het concept gewoon overgenomen. Gróóóte brugpennen zijn het in ieder geval.
Merk en logo zijn gewoon op de headstock geschilderd - kosten besparen waar mogelijk, blijkbaar. Die headstock is behoorlijk groot, net als de stemsleutels. Die laatste voelen niet echt stevig aan en moesten wat bijgeschroefd worden toen de bas hier aankwam. Door de grote headstock en de zware stemsleutels heeft de bas wat last van neckdive - weg te werken door een voldoende stroeve gitaarband.
De body begint aan de twaalfde fret, niet zoals bij akoestische basgitaren gebruikelijk aan de veertiende. Dat is maar goed ook, want anders zou de neckdive nog erger zijn. Bovendien is dat eigen aan het parlormodel. Zelf vind ik een cutaway mooi bij akoestische (bas)gitaren, maar in dit geval zou die ook afbreuk doen aan het parlormodel, vermoed ik.
Dan de bespeelbaarheid: Die vind ik uitstekend. Ik heb een hele tijd klassieke gitaar gespeeld en dit parlorformaat, hoewel niet helemaal hetzelfde, komt daar goed mee overeen. De hals is prettig, niet te glad maar ook niet te stroef, en het formaat ervan voelt voor mij comfortabel aan. Door de kortere afstanden tussen de frets is de bas prima bespeelbaar, ondanks m'n tijdelijk niet volledig functionerende linkerhand. De snaren met nylon kern van D'Addario dragen daar ook in grote mate toe bij. Het blijven natuurlijk akoestische bassnaren met bronzen omwikkeling, met de daarbij horende bijgeluiden waar niet iedereen even enthousiast over is. Ik heb er op korte tijd mee leren leven. Op Talkbass hebben ze het wel eens over als alternatief snaren voor een klassieke contrabasgitaar, een nogal speciale basgitaar voor ensembles van klassieke gitaren - in de plaatselijke muziekschool hebben ze er zo eentje. Die hebben een omwinding van nikkel, zijn wat kwetsbaarder maar zouden ook goed klinken, met minder bijgeluiden. Moet ik bij gelegenheid eens proberen.
Ik had verwacht dat de basgitaar onversterkt behoorlijk stil en wat ijl zou klinken, maar dat valt best wel mee. Samenspelen met een niet te luidruchtige gitarist of een paar ukelelespelers lukt prima, heb ik al mogen vaststellen.
Geluidsfragment op YouTube.
Versterkt dan. Er zit een piëzo-element onder het brugzadel en een AEQ-2T-preamp met chromatische tuner + batterijcompartiment in de zijkant, allebei van Ibanez zelf. Een drukknop voor de tuner, bass, treble en volume, klaar. De tuner is een systeem dat ik nog nooit gezien had, maar dat best wel bruikbaar is, behoorlijk accuraat ook, beter dan sommige andere ingebouwde tuners waar ik ooit mee te maken had.
Het geheel klinkt versterkt verbazend goed, vind ik - maar dat hangt ook van je versterker af, natuurlijk. Een voorbeeldje, opgenomen met een USB-microfoon voor de speaker:
Geluidsfragment op YouTube.
Op m'n oefenversterker (Line 6 LowDown LD15) zit een versterkeremulatie (Grind) die ik totaal onbruikbaar vind en die, zeker bij akoestische instrumenten, heel snel feedback oplevert, ook bij deze basgitaar. Afhankelijk van de omgeving waarin je speelt kun je altijd wel wat last hebben van feedback bij akoestische basgitaren. Om voorbereid te zijn voor het geval dat, ben ik creatief aan de slag gegaan met verpakkingsmateriaal, een oude cd-rom en wat folie.
.Het resultaat mag best gezien worden en doet het goed: onversterkt een lager volume en versterkt pas feedback bij die rare Grind-instelling op een behoorlijk hoog volume.
Voor mij is de basgitaar voorlopig heel bruikbaar zoals die is. Er zijn wat minpunten:
- De wat slappe stemsleutels. Die laat ik ooit wel eens vervangen door een luthier.
- Als ik de D-snaar heel nadrukkelijk aansla en lang laat naklinken in de eerste vijf posities, klinkt er een bijgeluid, alsof de snaar ergens tegen een fret komt. Het probleem zou dan logischerwijze de zesde fret moeten zijn, maar bij de andere snaren is er geen probleem en ik zie de snaar ook nergens een fret raken. Ik heb de indruk dat het slot in de topkam voor die snaar te diep is ingevijld, maar zeker ben ik er niet van. In ieder geval, bij normaal bespelen is er geen probleem en ik vermoed dat een beetje luthier meteen kan zeggen wat er scheelt en hoe het moet worden opgelost, dus dat is een zorg voor later.
De actie vind ik goed, na een beetje bijregelen van de trussrod. Als ik ooit wil experimenteren: Ibanez heeft bij de basgitaar meteen een strookje geleverd voor onder het brugzadel als dat wat hoger zou moeten, een reservebrugzadel als ik dat ooit wil verlagen en er te veel materiaal afhaal, een sleutel voor de trussrod en een extra brugpen. Net zo makkelijk.
