Acoustic Alignment B-112

[Rdatema]

Misschien kan Arjan het even voor doen Ik heb hem regelmatig live gehoord, ik zeg dat het YouTube waardig is - zeker met een B-129 18/6/1 "beest"
Wij vonden het erg tof dat Johan - ondanks met de E als laagste snaar - heel enthousiast werd en bleef van de B-112 en dat ook de Eich 212S het veld moest ruimen.
Ondanks dat - als ik het goed heb - de lastigste oefenruimte nog niet gebruikt kon worden voor testen was al wel duidelijk dat wanneer de Eich ging bulderen, de B-112 gewoon strak bleef.

Met 2 kastjes (eind van de week hopelijk aanvullende feedback/test) is dat vooral een 'breder' laag, maar niet perse nadrukkelijker of storend - hopelijk. 2 losse kastjes kun je altijd nog vertikaal stacken als het laag te veel zou worden. Door de 'echte' laagafstemming van de poort, verwachten we dat de akoestiek minder nadelige invloed heeft op de klank dan met een wat meer doorsnee (lees:hogere) afstemming van de poort(en).

Johan denkt nog na over de 'custom' opties die zijn setje gaat krijgen. Hij denkt goed mee in wat voor hem persoonlijk nog verbeteringen zouden zijn. Dit is het voordeel van kasten op bestelling, en tot die tijd houdt hij het wel uit met de demo-kasten. Die gaan daarna naar een volgende geïnteresseerde, we zijn heel benieuwd.
En uiteraard trots, dat Johan na een aantal kritische testen de B-112 op zijn unieke kwaliteiten echt kan waarderen.

[JohandeJong]

Ook met een E-snaar als laagste wil je dat diepe laag kunnen voelen. Met de E-118 was dat toch minder dan met de B-112 en mijn hoge C komt er ook op de B-112 heel helder en crispy doorheen dus ook daarvoor is de E-118 niet nodig. Zelfs met tweeter uitgeschakeld is het hoog helder. Dus waarom zou je dan concessies doen? Alleen vanwege de hogere output van de E-118? Zet dan de versterker maar een streepje hoger.
Vandaag nog even wat geluidsvergelijking gedaan in huis, dus op laag volume. De stack B-112 naast de Eich 212S. Qua volume geen verschil. Misschien dat dit wel zo is in een grote ruimte op hoger volume maar van dichtbij in ieder geval niet. De Eich heeft een wat meer fluwelen tapijt. De B-112 is veel meer HiFi. Een heel clean geluid. Zelfs hier in huis kon ik reproduceren dat de Eich heel diep laag kan maar liet ook nu al de trommelvliezen klapperen. En dat gevoel had ik bij de B-112 veel minder (nagenoeg niet). Die blijft inderdaad veel strakker.
Ik heb het al vaker gezegd, de Eich bevalt heel goed en heeft een heerlijk warm geluid maar de B-112 is gewoon veel duidelijker en dat is uiteindelijk prettiger denk ik.

Volgens mij weet je al precies wat mijn wensen zijn. Ik hoor het wel wanneer we de cabinets kunnen uitwisselen.

[arjan]

Dat cleane hifi vind ik juist prettig omdat ik dan met voorversterkers en pedaaltjes flexibeler ben in mijn sound, best een voordeel dus.

[Rdatema]

Ons doel blijft: een speakerkast die niets toevoegt of weglaat, dus vooral prettig voor wie geen bepaald karakter of sausje nodig heeft van de speakerkast voor zijn/haar totale 'sound'. Niet voor iedereen dus, maar wel voor wie zijn sound gevonden heeft voordat de speakerkast mee gaat doen. Beetje zoals een hoofdtelefoon, waarbij je meestal ook geen last hebt van het hoog bijv. Alleen dan wel met een voelbaar laag (binnen fysieke grenzen)

[Pian0maN]

Ik heb in het Acoustic Alignment topic ook al even de loftrompet gestoken over de b112, maar ik zal hier nog even wat specifieker mijn ervaring met de kast delen. Dit is een stukje feedback dat ik na ongeveer een maand of 2 testen aan AA stuurde, als een soort conclusie.

Ik kom er steeds meer achter dat de b112 echt een ander beestje is dan alles wat ik tot nu toe gewend ben. Ik wilde iets dat alles kon (basgitaar, contrabas, hard, zacht, grote zalen, kleine zalen) en dat ook nog met laag gewicht. Eigenlijk een onmogelijke opgave. Maar ik denk dat dat met de b112 ook echt kan. Wat ik merk is dat waar voorheen de beperkingen zaten in de amps en/of speakers omdat die een bepaald spectrum benadrukten of juist niet, het 'm nu meer zit in de beperkingen van de desbetreffende ruimte, en hoe ik daar vervolgens mee om ga. En dat is eigenlijk heel gaaf, want het voelt alsof ik veel meer m'n eigen sound kan maken dan voorheen. En er is ook veel meer mogelijk qua sound, omdat de b112 gewoon alles heeft. Maar het is ook echt een leerproces van mijn kant om te bepalen wat een ruimte in combinatie met een bepaald speelvolume nodig heeft, wat wel en niet goed werkt. Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer de vergelijkingen komen met een volbloed raspaard, of een waanzinnige wijn met een sterk eigen karakter... Het is echt een product van die categorie.

[arjan]

Dat leerproces herken ik wel ja. Je wordt veel meer bewust van alle omgevingsfactoren met het testen als je de kans krijgt om een AA kastje aan de tand te voelen. Voorheen knalde ik mijn stack in een hoek en soms was het goed en soms niet maar waar dat dan aan lag was een beetje speculeren. De heren van AA geven er bijna een cursus geluidsbeleving bij

[Pian0maN]

Voorheen knalde ik mijn stack in een hoek en soms was het goed en soms niet maar waar dat dan aan lag was een beetje speculeren. De heren van AA geven er bijna een cursus geluidsbeleving bij

Ja! Precies dat, haha. En dan die ene noot die er zo uit knalt proberen te temmen met de eq op je amp, en dan je hele geluid om zeep helpen.

[JohandeJong]

Vervolgtest B-110 en B-112

Met vlag en wimpel!

Afgelopen vrijdag was het zover. Optreden in een wat grotere zaal. Capaciteit 100 personen (uitverkocht) met een goede (droge) akoestiek.
Het was een combinatie-optreden met drie bands. Een Bossa-Nova band, 'mijn' Jazzband en een Bluesband.
Afgesproken was dat de bassisten gebruik zouden maken van mijn installatie.

Een krappe voorbereidingstijd en bij het wisselen van de bands slecht een paar minuten de tijd. Dus aansluiten, de knopjes goed zetten en los.
Ik heb deze keer gespeeld op mijn fretloze Ibanez SRF700 en heb de B-110 (8inch) als stack gebruikt op mijn B-112 (10inch). Versterkt middels mijn Eich T900.

Tijdens het opbouwen heb ik heel even een paar noten aangeslagen met alleen de B-110 aangesloten om te ervaren wat deze in die ruimte zou kunnen doen. Nou, dat hebben ze geweten. Het was meteen al duidelijk dat er uit dit kastje meer dan voldoende volume was te halen en mijn initiële angst was meteen verdwenen. Daarna meteen de B-112 er bij aangesloten voor wat extra diepgang en maximaal profiteren van de versterker.
Daar even wat mee gepingeld en dat kwam luid en duidelijk de zaal binnen.
De, in mijn ogen prima, geluidsman zei al meteen: Jij hoeft niet over de PA. En dat bleek ook tijdens de soundcheck. Ik had de versterker wat luider gezet dan tijdens oefensessies maar moest dit meteen alweer terugschroeven. Ik blies de rest zowat omver.

De Bossa band begint de voorstelling. De contrabas over mijn installatie. En dat klonk, voor zover ik dat kan beoordelen, meer dan prima. Een zeer natuurgetrouwe weergave van het geluid van de contrabas. De Bossa band was ook zeer tevreden over het geluid.

Een uurtje later moet ik aan de bak. Wij spelen ietsje luider dan de Bossa band. Ik heb de EQ op de versterker meestal heel neutraal afgesteld. Het scherpste hoog een beetje weggedraaid en soms zelfs de Bass wat getemperd.
Hoe klein ook, dit AA stackje presteerde probleemloos. Meer dan voldoende volume en een zuivere klank zonder enige vervorming. Heerlijk om op te spelen en ook nog eens heel aangenaam om naar te luisteren (en dat was niet alleen mijn mening).

Een uur later volgde, naar later bleek, de ultieme test.
De Bluesband speelde minstens twee of drie keer zo luid als wij en de bassist deed daar nog een schep bovenop. Niet alleen qua volume maar ook met de EQ. Hij 'scoopte' het geluid en deed er met de Bass knop een paar streepjes bij.
Ik schrok er werkelijk van en dacht: wil hij soms proberen de stekkers uit de cabinets blazen?
Uiteindelijk geen probleem voor deze stack en ik was er eigenlijk wel blij mee. Nu kon ik precies horen waartoe ze in staat zijn.
Persoonlijk vond ik de bassist veel te luid spelen met veel te veel laag maar het was wel mooi laag. Geen gedreun of geboem maar een duidelijk gedefinieerde toon. Ook als hij de B-snaar gebruikte.
Ik ben op verschillende posities in de zaal gaan zitten en overal kwam de bas heel (te?) goed door. Niet alleen qua volume en sound. Je kon het in je maagstreek voelen.

Ik weet het nu zeker. Ik heb voldoende aan deze AA cabinets en hoef nooit meer grotere cabinets.
De combinatie B-110 met B-112 werkt meer dan goed. De B-112 had het ongetwijeld ook in zijn eentje kunnen doen. De B-110 komt ook een heel eind en had het bij de Bossa band en mijn Jazzband misschien nog wel kunnen redden maar vooral bij het geweld van die Bluesband zou deze het, zonder PA, niet kunnen redden. Maar ja, wat verwacht je van een mini-kastje. Hij heeft zich nu in ieder geval meer dan voldoende bewezen.
Zelfs zonder over een PA te spelen staan deze kastjes hun mannetje. Zeg maar gerust: kerel.
Blij met de Eich versterker en vooral blij met de AA cabinets.

[Mach1]

Dat is een super gaaf verslag! En heel leuk om het zelf in de zaal, onder diverse omstandigheden, te ervaren.

[evertalbers]

Ziet er uit als het ideale test-avondje! Een gescoopte eq in een bluesband ? Dat had ik wel eens willen horen.

[JohandeJong]

Ziet er uit als het ideale test-avondje! Een gescoopte eq in een bluesband ? Dat had ik wel eens willen horen.

Dat was het ook. Ik heb de cabinets in verschillende settings kunnen horen en wat ik hoorde was goed. Ik ben tevreden.

Ja, de Bluesman had een afstelling gekozen welke ook mijn keuze niet zou zijn.
In het laag heel duidelijk. Achterin de zaal kon ik het 'voelen' in mijn maagstreek.
De midtones en ook het hoog waren, naar mijn mening, te zwak. Maar misschien hoorde hij het op 2 meter afstand van de cabinets heel anders. Of hij kon niet goed overweg met mijn versterker en cabinets.
Anyway, hij was zelf zeer tevreden en daar gaat het toch om?

[JohandeJong]

Weer even een bevinding met de 8inch B-110.

Gewist en gekopieerd naar het onderwerp 'Acoustic Alignment 8 inch cabinet' want daar hoort het eigenlijk thuis.