Na verscheidene bassen te hebben gehad, waaronder oa. oude en nieuwe Fenders en een korte flirt met een boutique-bas was mijn mening niet veranderd; een oude Fender is en blijft mijn ultieme bas!
Voor mij zijn oud hout, dunne lak, iele brug en oude elementen de hoofdzaken die een instrument zijn bijzondere klank geven. Of dit tussen de oren zit of daadwerkelijk ertoe bijdragen, daar zijn de meningen over verdeeld maar voor mij telt dit dus wel. Oude Fenders werden ook nog eens met de hand gebouwd, een stukje ambacht wat mij ook aanspreekt.
Daarom werd ik getriggerd door een advertentie op een tweedehands site die me verder deed lezen op de site van Kritz Guitars, een bedrijf bestaande uit vader en zoon dat sinds 1976 al bezig is met het ontwikkelen van gitaren en bassen. Er wordt verteld over het vaak onduidelijke, wollige basgeluid tijdens een live optreden waarbij deadspots en wolftonen van de bas via de versterker op het podium naar de P.A. alleen maar worden benadrukt. Met als gevolg dat de muzikant veelvuldig aan het draaien blijft aan zijn basversterker en de bas vervolgens ook te hard staat op het podium. Volgens Kritz een fenomeen dat in de basis zijn grondslag vindt in het ontwerp van de traditionele basgitaren. Een neck met een halspen, daar kan de bouwer niet achter staan en daarom is een eigen hals met gepatenteerde carbon versterking, een asymmetrische vorm, Kritzwood kam met nulfret en matte finish die in het hout trekt ontworpen. Deze is gelijmd in de body, er is dus geen neckplate aanwezig. Ze noemen hem de 4Ever neck...
Het hout zelf wordt gewonnen uit meer dan 100 jaar oude meubels, opgespoord in België en Frankrijk. Super licht en resonerend, ook weer in de eigen matte finish uitgevoerd.
Elementen produceren ze zelf en zijn een beetje overwound Alnico versies met een extra magneet. Dit zou voor meer transparantie zorgen en veel meer hoog.
Dan is nog het vermelden waard: De 21 Smilefrets, een ontwerp dat bedoeld is om het spelen comfortabeler te maken. Ook zou het helpen bij het pakken van akkoorden en de 5 graden hoek van de fret past beter bij de stand van de pink.
In de praktijk:
Ik heb de bas besteld op grond van het hele verhaal en kreeg hem, omdat hij op voorraad was, na 3 dagen binnen uit België. Netjes in een koffer met allerlei documentatie. Een mapje met fotosessie, algemene info, specifieke info over deze bas en een handgeschreven wens voor veel speelgenot met deze bas. Ook zaten er nog goodies in de koffer; stickers, plectrums, een inbussleutel voor de brugzadels en een magazine met een oude test van een Kritz bas.
Bij het uitpakken zag ik dat de bas stukken lichter van kleur was dan de foto’s op de site deden vermoeden. Ik vond het veel mooier! Toen de bas uit de koffer gehaald en meteen viel het extreem lichte gewicht op. Op de site wordt gesproken over 2,9 kilo maar in de praktijk verrast dat pas echt. “Heerlijk gooi-en-smijt-basje” dacht ik oneerbiedig. Toen gekeken naar afwerking. Op de site vermelden ze al rekening te houden met het feit dat het handwerk is en dat daarmee altijd kleine oneffenheden gepaard gaan. Ik ben een Pietje precies, dus er viel mij wel het een en ander op: Een kleine barst in het fretboard daar waar deze eindigt en over de slagplaat uitsteekt. Dit heb ik gemeld en kreeg al snel een setje toegestuurd met spulletjes om een en ander zelf aan te pakken. Was niet nodig, het zou stabiel zijn. Maar toch wilde ik het perfect hebben en ogen.
Ook wilde ik er meteen flats op leggen om te vergelijken met mijn oude Fender en daarbij brak een stukje van de kam af. Ook deze zat er nieuw bij en die heb ik netjes vervangen. Deze zaken zouden eigenlijk door Kritz aangepakt kunnen worden maar dan was ik de bas een tijdje kwijt, wat ik niet wilde…
Tijd om hem te testen! De bas is helemaal goed afgesteld; een zeer lage actie zonder ratelen van de snaren tegen de frets. Een zeer stijve neck met een brede maar platte hals. Unlugged valt meteen de resonantie op! De bas klinkt al ‘hard’ zonder versterking. De hals voelt zeer prettig, alsof hij de vorm van je handpalm volgt. De fretuiteinden zijn vrij scherp als je ze zo voelt, in de praktijk valt dat minder op als je aan het spelen bent. Ook zijn de frets niet gepolijst, dat ziet er een beetje goedkoop uit. Body en hals zien er bijna onbehandeld uit door de matte finish die duidelijk in het hout trekt. De slagplaat van birdseye maple is erg mooi maar ook dik. Hierdoor komt het element niet ver genoeg boven de slagplaat uit zodat hij lastig als duimsteun kan fungeren. Dit aangegeven en in het toegestuurde pakketje zat een mooie, witte slagplaat om te proberen. Als dit niet zou bevallen konden ze een dunnere houten versie maken op bestelling.
Ingeplugd is de verrassing groot; een hoge output met een heel helder mooi hoog en een enorm strak middengebied. Veel boventonen en hoger op de hals zingen de noten echt! Lager op de hals klinkt een grom of reutel die ik niet eerder heb gehoord en me zeer vrolijk stemt. Dit zou in de band wel eens een verrassende basis kunnen zijn. De noten zijn zeker in balans over het hele fretboard met een heel kleine deadspot ter hoogte van de hoge E op de G-snaar. Minimaal maar wel aanwezig.
Ik kan niet wachten de bas mee te nemen naar de repetitie. Hier valt op dat de grom in het mid lekker duwt in de mix en duidelijk aanwezig is. Het laag is pas hier goed te horen i.t.t. thuis en is warm, evenwichtig en dik. We nemen wat op via D.I. en als ik later de opnames ontvang, vallen het laag en de definitie opnieuw erg op! Niet alleen mij. Na afloop van een avond repeteren is mijn linkerhand vrij van enige kramp of stijfheid; iets wat normaal in lichte mate wel eens het geval is. Ik wijt dit aan de zeer comfortabele hals en de automatische houding die de pols aanneemt door de vorm ervan.
De 2 weken die erop volgen ben ik dagelijks bij de bas te vinden; ik ben gek op de sound, het hout en de bespeelbaarheid. In conclusie kan ik zeggen dat de bas klinkt zoals hij eruit ziet; veel hout en onconventioneel. Duidelijk een Precision maar met een eigen smoel qua looks en sound. Hem een “P on steroids” noemen is te kort door de bocht en doet een lompe bas vermoeden. Dat is hij zeker niet; eerder verfijnd in geluid en feel, ook door het lage gewicht. De afwerking kon op sommige punten beter en dat heb ik ook teruggegeven. Dit kon zeker worden verbeterd maar dat kost extra. Frets polijsten, afwerken en extra uitlijning kost ongeveer 90 euro.
Nu we het toch over de prijs hebben, die viel mij enorm mee: Inclusief koffer, verzenden vanuit België en met een online korting die nog gold, was ik 900 euro kwijt. Tel daarbij de extra afwerking (die niet noodzakelijk is) bij op en je hebt voor 1000 euro een bas die zeer verslavend werkt!
- 20200704_144110.jpg (2.48 MiB) 1629 keer bekeken
Hoewel ik best weer eens een custom bas wil. Maar dat zal dan denk ik een de Gier zijn.